II Ghetto

II Ghetto

Co to jest:

Tylko 10 minut zajmie Wam przejście z jednego końca dzielnicy na drugi. I jak zareagujecie jeśli dodamy informację, że właśnie na tym obszarze mieszkało około 4 tyś. Żydów? Na pewno będzie Wam ciężko to sobie wyobrazić, że kilka ulic mogło pomieścić tak wielu ludzi. Jednym z pomysłów jaki miał zlikwidować zbyt gęste zaludnienie, było budowanie nawet siedmiopiętrowych budynków, które mogły pomieścić aż kilkuset mieszkańców.

Na pierwszy rzut oka mieszkanie w takich warunkach było wręcz niemożliwe lecz nieuniknione dla Żydów, którzy chcieli osiedlić się w Wenecji na stałe. Dostali oni ten obszar na wyłączność, którego bram strzegli chrześcijańscy strażnicy. W nim mogli leczyć ludzi, handlować i prowadzić niewielkie sklepiki. Każdej nocy bramy getta były zamykane, a kiedy za dnia chcieli oni opuścić teren ich „miasta”, musieli nosić specjalne oznaczenia. Kobiety miały żółte przepaski, a mężczyźni naszyte żółte kółka na ramieniu. Z czasem przepaski i naszywki zastąpiły żółte berety u mężczyzn i czerwone u kobiet.

Zapewne słowo „getto” nasuwa Wam negatywne skojarzenia, natomiast kiedyś Żydzi uważali to miejsce za coś najwspanialszego na świecie. To był ich mały raj, w którym mogli normalnie żyć oraz bawić się.

 

Co zobaczysz i przeżyjesz:

Jednym z miejsc z których słynie ta dzielnica jest wielka liczba malutkich knajpek, które o każdej porze tętnią życiem. Jeśli uda Wam się być w tym miejscu to na pewno usłyszycie opinie innych odwiedzających, według których wszystkie sklepiki mają koszmarne jedzenie. Zastanówcie się czy chcecie im zaufać, czy raczej zaryzykować i sprawdzić to na własnej skórze.

 

Gdzie się znajduje:

Getto zlokalizowane było w obrębie weneckiej dzielnicy Cannaregio.

 

Kiedy zwiedzać:

Idealną porą na zwiedzanie będzie słoneczny, ale nie upalny dzień.

 

Ceny:

• Wejście na teren getta jest bezpłatne, a jedynie „koszmarne jedzenie” i inne atrakcje na które będziecie mieli ochotę będą związane z kosztami.

 

Dla kogo:

• dla osób lubiących historię.

• dla osób aktywnych.

• dla osób, które kochają podziwiać architekturę.

 

Dla kogo nie:

• dla osób, które szybko się nudzą.

• dla osób, które nie mają siły na spacery.

• dla osób, których nie interesuje życie Żydów.

 

Atrakcje w pobliżu:

• Campo del Ghetto Novo.

• Ponte delle Guglie.

 

Na co uważać:

Należy uważać na wysoką temperaturę, ponieważ w takich miejscach gdzie dominują mury jest o wiele bardziej gorąco niż na plaży.

 

Niezbędny bagaż/co wziąć ze sobą:

• Koniecznie musicie wziąć ze sobą butelkę wody i to niejedną! Zależy jaką porę roku wybierzecie na zwiedzanie. Warto też zabrać ze sobą aparat, który pozwoli Wam zrobić cudowną pamiątkę z tego niepowtarzalnego miejsca.

 

Jak dojechać:

Aby dostać się do getta z lotniska należy wsiąść do łodzi „A” na przystanku Aeroporto. Gdy wysiądziecie, będziecie mieli tylko 750 metrów do centrum „miasta Żydów”.

 

Gdzie zaparkować:

Zaparkować można na piętrowym parkingu, przy ulicy Santa Croce 496, tuż obok dworca głównego w Wenecji. Cena za dobę dla przeciętnego samochodu osobowego to 26 euro.

 

Więcej informacji:

Historia getta: https://goo.gl/Jf14qo.

 


 Staramy się, aby ten rozdział przewodnika był dla Was wartościowy i NIESAMOWICIE BARDZO MOCNO zależy nam na Waszej opinii. Prosimy Was – wyraźcie ją korzystając z przycisku „Coś nie gra na stronie”. Nawet najkrótsza i najprostsza informacja się liczy: „Podoba mi się” lub „Co Wy w ogóle robicie, zmieńcie branżę”. W ten sposób pomożecie nam rozwijać się dla Was – kontynuować to, co jest dobre i poprawiać, to co Wam się nie spodoba.

Jeśli widzicie potencjał w tym co robimy, to nie trzymajcie tego dla siebie. Pomóżcie nam dalej budować ten portal, zwiększając dotarcie do innych osób, którym publikowane przez nas artykuły mogą pomóc w planowaniu podróży. Może jest wśród Waszych znajomych ktoś, komu warto podać adres http://www.breakplan.com? Prosimy Was, jeśli ten darmowy przewodnik, który przeczytaliście ma dla Was wartość, udostępnijcie go na fejsie polubcie nasz profil – nic nie tracicie, a nam da to dowód, że wiele godzin pracy nad przewodnikiem, żebyście mogli go przeczytać zupełnie za darmo, ma sens i warto dalej się rozwijać.