PeruZdrowie i bezpieczeństwo

Ubezpieczenie zdrowotne nie jest obowiązkowe, ale warto wykupić takowe. Rzecz mocno polecana zwłaszcza jeżeli planujecie skorzystanie z szerokiej oferty sportów o podwyższonym ryzyku lub sportów ekstremalnych. Przykładową ofertę ubezpieczenia podróżnego od firmy, z której my korzystamy znajdziecie tutaj.

Apteki i szpitale są łatwo dostępne w większych miastach. Wizyta u specjalisty jest droższa niż w Polsce i zapłacicie za nią od 50 do 100 dolarów amerykańskich. Od podobnej stawki zaczyna się doba w szpitalu.

W aptekach można dostać bez problemu antybiotyki (bez recepty). Ambasada RP zaleca korzystanie z dużych, renomowanych aptek sieciowych (np. Arcangel, InkaFarma). Zdarzało się w przeszłości sprzedawanie podróbek leków.

Choroba wysokościowa

Spadek ciśnienia powietrza wraz z wysokością powoduje reakcje fizjologiczne objawiające się chronicznym bólem głowy, migrenami i złym samopoczuciem. Osobom pochodzącym z nizin soroche (czyt. „sorocze”, peruwiańska nazwa na chorobę wysokościową) może już doskwierać na wysokości 2000 m n.p.m. Objawy zazwyczaj ustępują po dwóch lub trzech dniach (okres aklimatyzacji). W przeciwnym wypadku należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem lub wrócić na niższą wysokość.

Przed wypadem w góry, w celu zminimalizowania nieprzyjemności, nie jedzcie niczego ciężkostrawnego, nie pijcie mleka ani alkoholu. Diety przestrzegajcie także podczas pobytu na dużej wysokości. Będąc w górach warto pić miejscowe napary (herbata manzanilla, napar z liści koki, itp.). Wielu osobom pomagają. Na rynku dostępne są również tabletki przeciw soroche (tzw. soroche pills). Częstym efektem ubocznym ich działa jest lekkie zmęczenie i zamroczenie.

>>>SPRAWDŹ: Ogrom ofert ubezpieczeniowych Cię przytłacza? Chętnie pomożemy wybrać najlepszą ofertę! Kliknij po więcej informacji.

Nie wymaga się szczepień ochronnych na terenie całego Peru. W regionach górskich i wybrzeża występuje tylko żółtaczka typu A (wirusowe zapalenie wątroby typu A, tzw. żółtaczka pokarmowa). Niektóre instytuty medycyny podróżniczej zalecają szczepienia na dur brzuszny i wściekliznę przed wyjazdem do Peru.

Na terenach tropikalnych (regiony: Ukajali, Amazones i Loreto) mogą wystąpić również: żółta febra, cholera i malaria. Na minimum 10 dni przed udaniem się w tereny zagrożone żółtą febrą powinniście się zaszczepić. Można dokonać tego na miejscu, w Peru (koszt ok. 15 dolarów amerykańskich). Szczepionka przeciwko cholerze nie jest wymagana ze względu na niską skuteczność.

W miejscach zagrożonych malarią należy uważać na insekty, smarować się odstraszającymi owady maściami, nosić ubrania zakrywające ciało (długie nogawki i rękawy) oraz spać pod moskitierą. Specyfiki doustne (chemioprofilaktyka) możecie wykupić po wizycie u lekarza w poradni medycyny podróży jeszcze w Polsce.

Standardy higieny w Peru zazwyczaj są trochę niższe niż w Polsce. Jakość wody z kranu nie jest najwyższa. Powinna być ona zawsze przegotowywana przed spożyciem. Przy wyborze miejsca na obiad na mieście kierujcie się nie tylko ceną, ale również czystością pomieszczenia. Brak porządku z podejrzenie dobrą ceną (w porównaniu z innymi lokalami) może oznaczać słabej jakości mięso lub brak przestrzegania podstawowych zasad higieny podczas przygotowywania posiłków.

Częstą praktyką, wynikającą z przestarzałych instalacji wodno-sanitarnych, jest wyrzucanie zużytego papieru toaletowego do koszy na śmieci (są w każdej toalecie). Inną niedogodnością jest podgrzewanie wody kolektorami słonecznymi w wielu miastach (zwłaszcza w górach). Ciepła woda jest wtedy zazwyczaj od 12 do 17, a przy dużym zachmurzeniu – krócej.

>>>ZOBACZ TAKŻE: Praca i studia w Peru.