Dzisiaj na naszej stronie gościmy Kasię - założycielkę bloga polaczkropki.pl. Każdy wyjazd jest dla niej kolejną przygodą, pełną nowych wyzwań i przeżyć. Autorka naszego dzisiejszego wpisu poza typowym podróżowaniem, podkreśla, że uwielbia zbaczać z utartych szlaków, a wysoko na jej liście znajdują się opuszczone miejsca i street art. Nietrudno jednak zauważyć, że główne miejsce w jej sercu zajmuje Hiszpania, o której napisze nam parę słów.
Z czym kojarzy się Wam Hiszpania? Zapewne większość odpowie, że sjestą i fiestą, Realem Madryt czy sangrią. Niektórzy z Was powiedzą, że właśnie z corridą. Nie da się ukryć, że walka z bykami to w pewnym sensie tradycja i duma Hiszpanii. Mimo licznych kontrowersji i protestów corrida nadal ma racje bytu.
Jako, że jestem wielką miłośniczką Hiszpanii zawsze chciałam zobaczyć corridę i znaleźć się na tej słynnej arenie. Miałam tylko ogólne pojęcie, jak wygląda takie „przedstawienie”, wcześniej nie wnikałam w szczegóły. Wejście na arenę faktycznie robiło wrażenie, pozytywne wrażenie. Później po przyjemnych emocjach nie było już śladu. Niestety to, co zobaczyłam przeszło moje oczekiwania.
Jesteście gotowi na to, aby dowiedzieć się jak wygląda corrida?
Każda walka trwa 20 minut, a jest ich 6. Byk (specjalna, hodowlana odmiana toro bravo) wcześniej znajduje się w ciemnym i ciasnym pomieszczeniu, aby rósł w nim gniew. Byk nigdy nie wygrywa. Nawet jeżeli walka zostanie przerwana albo byk zrani matadora, to zwierze i tak później jest zabijane.
Zadaniem matadora jest wbijanie włóczni w garb byka, aby osłabić mięśnie karku. Wtedy zwierzę trzyma nisko głowę i ma wolniejsze ruchy. Im bardziej spektakularnie zabija się byka, tym większy jest show i aplauz publiczności.
Jeżeli zwierze kona, a nie chce upaść na ziemię, matador próbuje za rogi położyć go na ziemi. Jeśli byk jest zbyt waleczny i nie poddaje się, do akcji wkraczają torreadorzy z „płachtami”, z którymi kręcą się w kółko, aby byk stracił orientację. Na sam koniec wkracza matador zadając śmiertelny cios, który przerywa rdzeń kręgowy. Zwierze kona na ziemi, po czym zostaje wywiezione z areny. Publika szaleje.
Ciężko jest przelać na papier wrażenia z tego widowiska. A jeszcze trudniej było patrzeć na publiczność, która znajdowała się w amoku i z całych sił dopingowała matadora, aby pozbawił byka życia w widowiskowy sposób.
W Polsce mali chłopcy chcą zostać strażakami, policjantami, a w Hiszpanii matadorami. Kiedy tylko nadejdzie sezon, corrida puszczana jest we wszystkich barach, a w domu do obiadu ogląda się właśnie walki byków.
Cena biletów na corridę zależy od dwóch czynników – rzędu, który wybierzecie oraz tego, czy Wasze miejsca znajduje się w cieniu (sombra) czy na słońcu (sol). Jak się pewnie domyślacie, wejściówki bliżej areny w cieniu będę kosztowały więcej.
Ja za swój bilet zapłaciłam około 15 euro. Siedziałam na słońcu, ale był wieczór, więc promienie słoneczne nie były tak dotkliwe. Moje miejsce było mniej więcej pośrodku, ale widoczność była bardzo dobra. Polecam tę opcję.
Sezon na corridę zaczyna się w Święto San Isidro (patron Madrytu), czyli mniej więcej w połowie maja. Od tego dnia corrida odbywa się codziennie przez miesiąc.
Arena w Madrycie – Las Venta jest największym i najważniejszym miejscem walki byków. Pomieścić może nawet 25 tysięcy widzów.
Corrida to wydarzenie, które z pewnością budzi wiele skrajnych emocji. W Hiszpanii możemy spotkać zarówno zwolenników, jak i przeciwników tego zjawiska. Oczywistym jest, że te dwie grupy się ze sobą spierają, ale corrida cały czas pozostaje w repertuarze hiszpańskich wydarzeń.
Tak jak wspomniano wyżej, uwielbiam Hiszpanię. Jest to prawdziwie magiczne miejsce, w którym czuję się jak w domu. Uwierzcie mi, że dogłębne zwiedzenie prawdziwej Hiszpanii wymaga dużej wiedzy i przygotowania. Skontaktujcie się ze mną, a pomogę Wam znaleźć tani lot, hotel i wyszukam atrakcje na miejscu wedle Waszych preferencji. Szczegółowe informacje na temat projektowania podróży do Hiszpanii znajdziecie na mojej stronie.
