KubaWprowadzenie

Oprócz rajskich plaż, na Kubie jest mnóstwo do odkrycia: rafy koralowe, lasy mgliste, jeziora, parki narodowe, indiańskie grobowce i wspaniałe miasta kolonialne. Szczególnie spotkania z ludźmi sprawiają, że wycieczka na Kubę pozostanie czymś wyjątkowym i niezapomnianym. Różnorodność etniczna tworzy niepowtarzalną, barwną mieszankę kulturową. „Wszyscy zeszliśmy ze statków” – odpowiedział kiedyś pisarz Alejo Carpentier na pytanie o pochodzenie Kubańczyków.

>>>SPRAWDŹ: Przygotujemy dla Ciebie miniprzewodnik z najważniejszymi informacjami o Kubie!

• Poznajcie gościnnych Kubańczyków, pełnych kreatywności i energii, którzy doskonale radzą sobie z wyzwaniami dnia codziennego. Poruszają się między sprzecznymi ze sobą światami, przeżywają zmienne emocje. I tak często, jak to możliwe, dają się porwać wirowi zabawy, muzyki i tańca.
• Potem poznajcie białe plaże z palmami, turkusowe morze z magicznymi podwodnymi światami, malownicze miasta kolonialne i gorące karaibskie rytmy.
• Różnorodna „Cuba real” kusi też podróżami do miejsc rewolucji, wędrówkami przez bajeczne krajobrazy i tajemniczymi obrzędami santeríi.
• Poznając to wszystko skosztujecie wyśmienitego kubańskiego koktajlu. Koktajlu radości życia!

• Kuba, która leży w pobliżu zwrotnika Raka, to największa wyspa archipelagu Wielkich Antyli na Morzu Karaibskim.
• Powierzchnia kraju wynosi 110 861 km², ma 1250 km długości, ale tylko 53-150 km szerokości.
• Terytorium Republiki Kuby jest podzielone na 15 prowincji i wyspę wydzieloną – Isla de la Juventud. Komunistyczna Partia Kuby (PCC) jest jedyną dopuszczoną partią.
• Na wyspie mieszka około 11,5 mln ludności, z czego 2,5 mln w Hawanie.
• Różnica w stosunku do czasu środkowoeuropejskiego (CET) wynosi w lecie i w zimie 6 godzin.

>>>ZOBACZ TEŻ: Zorganizujemy Twój wyjazd do Kuby za grosze! Kliknij tutaj, żeby dowiedzieć się więcej.

Kolonizacja i wojny o niepodległość

W 1492 r. do wybrzeży Kuby dotarł Krzysztof Kolumb, a już w 1511 r. podążyli za nim hiszpańscy konkwistadorzy i przez 4 lata założyli pierwszych siedem miast i zniewolili autochtonów. Bartolomé de las Casas, hiszpański zakonnik, usiłował uratować Indian i zaproponował hacjenderom sprowadzenie wytrzymałych robotników z Afryki. W ten sposób nieświadomie zapoczątkował okrutny transatlantycki handel niewolnikami. Afrykańscy niewolnicy wykonywali na ogromnych plantacjach pracę przymusową, podczas gdy francuscy plantatorzy zapoczątkowali boom cukrowy. Dzięki nowej technologii w okresie rewolucji przemysłowej, Kuba stała się w połowie XIX w. największym producentem cukru na świecie. Umocnieni przez taką siłę w gospodarce, właściciele plantacji chcieli uniezależnić się od Hiszpanii. W latach 1868-1878 toczyła się pierwsza wojna o niepodległość, którą wygrała Hiszpania. W 1895 r. Kubańczycy zbuntowali się na nowo przeciwko koronie. Już właściwie pokonali wojska hiszpańskie, kiedy w 1898 r. nastąpiła interwencja Stanów Zjednoczonych, które przejęły władzę i oszukały wyspiarzy w sprawie wytęsknionej niepodległości. USA kontrolowały odtąd dwustronny handel, przywłaszczyły sobie prawie wszystkie gałęzie gospodarki i zajęły bazę marynarki wojennej w Guantánamo. Kubańskie wybory prezydenckie odbywały się pod amerykańską kontrolą i wyłaniały do lat 50. XX w. skorumpowanych polityków i dyktatorów.

>>>Szukasz inspiracji do podróży? Zobacz nasze galerie!

Kubański Dawid mierzy się z amerykańskim Goliatem 

Pewnego dnia w Meksyku argentyński student medycyny i oddany żołnierz w walce z kapitalistycznym imperializmem, który zasłynął później jako „Che” Guevara, poznał Fidela Castro – zwolennika antyimperialistycznego ruchu studenckiego. Demokratyczna fasada powoli zaczęła się sypać. Urzędujący generał Batista przeprowadził pucz i zawiesił konstytucję. Castro próbował obalić system w 1953 r. szturmując koszary Moncada w Santiago de Cuba, atak się nie udał, ale Fidel i „Che” spróbowali jeszcze raz pod koniec 1956 r., rozpoczynając rewolucję kubańską. Wraz z 80 towarzyszami dopłynęli na wyspę jachtem „Granma”. Lądowanie na Kubie nie było pomyślne, bo miejscowi chłopi zaalarmowali wojsko. Starcie przetrwała zaledwie garstka sił bojowych ze statku, ale zdołała ona zmienić historię. Ocalało 12 bojowników – tyle co apostołów. Przedarli się oni w góry Sierra Maestra we wschodniej Kubie, gdzie z powodzeniem grali z wojskiem w niebezpieczną grę. Opór wobec rządów dyktatora ogarnął niemal całą Kubę, a Batista znalazł się w sytuacji bez wyjścia i opuścił wyspę, a powstańcy twardo rozprawili się ze zwolennikami dyktatora. Partyzanci utworzyli najpierw prowizoryczny rząd obywatelski, potem bardzo popularny wśród ludu Fidel Castro stopniowo zdobywał najwyższe polityczne urzędy. Obniżki cen i programy socjalne poprawiły życie biedoty. W 1961 r. rozpoczęto jedyną do tej pory w krajach Ameryki Łacińskiej uwieńczoną sukcesem, powszechną akcję alfabetyzacji ludności. Koncerny amerykańskie zostały upaństwowione, a Kuba stała się latynoamerykańskim centrum oporu wobec polityki USA i bazą szkoleniową marksistowskich rewolucjonistów.

Sukces czy klęska?

Rewolucja kubańska była splotem wydarzeń wielkiej wagi. W ogromnym stopniu poszerzyła możliwości zdobycia wykształcenia, pozwoliła zwiększyć wskaźnik piśmiennictwa i zapewniła publiczną opiekę zdrowotną. Poprawiła warunki mieszkaniowe na zaniedbanej kubańskiej wsi. Upomniała się o równe prawa czarnych Kubańczyków. Nie dawała przede wszystkim swobód obywatelskich, tak istotnych dla liberalizmu – prawa do krytykowania rządu i zagranicznych podróży. Według antykomunistów rewolucja porodziła Frankensteina: stworzyła coś potężnego i nienaturalnego.

>>>Jesteś miłośnikiem historii? Sprawdź więc dzieje innych krajów!

Kubańczycy są mistrzami w cieszeniu się życiem bez względu na okoliczności. Ludzie wszędzie ucinają sobie pogawędki, kołysząc się w fotelach na biegunach, komentując wieczorne telenowele albo jedno i drugie naraz. Podkreślają swój ekstrawertyczny temperament mimiką i gestami, mówią bardzo szybko i bezgranicznie przesadzają. Esencją życia dla większości Kubańczyków jest muzyka i taniec. Szybko znajdzie się okazja do hucznego przyjęcia, na którym rum leje się strumieniami i można zapomnieć o codziennym troskach. Utwory w stylu son w wykonaniu artystów z Buena Vista Social Club niejednokrotnie zachwyciły wielomilionową publiczność.

>>>ZOBACZ TAKŻE: Jaki klimat panuje na Kubie?