DominikanaWprowadzenie

„Nigdy nie widziałem nic piękniejszego” - są to słowa Krzysztofa Kolumba przybywającego na wyspę. Przekonajcie się, że nie mijają się z prawdą.

Rocznie Dominikana gości 4 miliony podróżnych zachwycających się tak samo, jak wielki odkrywca ponad 500 lat temu. Często przed oczyma turystów ukazują się pejzaże, które, wydawałoby się, mogą istnieć jedynie na widokówkach i w folderach biur podróży. Krystalicznie czysta woda, biały piasek, orzeźwiający wiatr i palmy kokosowe - to tylko część krajobrazowego raju. Na Dominikanie każdy znajdzie coś dla siebie. Zaczynając od rajskich, karaibskich plaż, poprzez jaskinie i wodospady, a na wiktoriańskich miastach kończąc.

Ręka w górę kto po przeczytaniu tego wprowadzenia chce odwiedzić Dominikanę! I znowu skończy się tylko na chęciach? Bez obaw, skorzystajcie z usług naszych mistrzów wyszukiwania tanich lotów. Wyszukamy i wybierzemy dla Was najlepsze loty i hotele. Czy będzie to droższe niż propozycje, które możecie znaleźć na własną rękę? Nie! Będzie tak samo albo nawet taniej. Zostawcie to nam i zaoszczędźcie swój czas oraz pieniądze. Skontaktujcie się z nami za pomocą formularza lub przez nasz Fanpage na Facebooku. Co macie do stracenia? 

Chcecie wiedzieć więcej? Kliknijcie tutaj. 

Jeśli nie chcecie skorzystać z naszej darmowej pomocy, możecie skorzystać z naszej wyszukiwarki lotów i noclegów!

>>>SPRAWDŹ: Przygotujemy dla Ciebie miniprzewodnik z najważniejszymi informacjami o Dominikanie!

• Powierzchnia Republiki Dominikańskiej wynosi 48 670 km².

• Kraj obejmuje dwie trzecie wyspy Haiti. Z północy na południe mierzy 245 km, a ze wschodu na zachód 365 km. Długość linii brzegowej wynosi 1288 km.

• Wyspę zamieszkuje nieco ponad 10 mln ludności. Jedna czwarta żyje w stolicy, Santo Domingo.

• Średnia wieku obywateli jest bardzo niska, wynosi zaledwie 26 lat.

• 95% obywateli wyznaje katolicyzm, ale ludzie są zdecydowanie mniej religijni niż w pozostałych krajach Ameryki Łacińskiej.

• Stosunkowo niedawno sektor usług zastąpił rolnictwo w roli najważniejszego pracodawcy. Większość zatrudnionych pracuje dziś w turystyce (co dla nas, turystów, oznacza bardzo wysoki poziom obsługi na miejscu).

• Dopiero w latach 80. XX w. Dominikana zaistniała na turystycznej mapie świata. W wybranych nadbrzeżnych miejscowościach wybudowano hotele, które z czasem rozrosły się w ogromne, samowystarczalne ośrodki wypoczynkowe.

>>>ZOBACZ TEŻ: Zorganizujemy Twój wyjazd do Dominikany za grosze! Kliknij tutaj, żeby dowiedzieć się więcej.

Geografia

Linia brzegowa Dominikany jest różnorodna: liczne przylądki, półwyspy, zatoki. Jednak w zależności od fragmentu wyspy, można zaobserwować różne ukształtowania terenu, roślinność, gleby. Dlatego kraj można podzielić na pięć regionów: południowy wschód, południowy zachód, wnętrze wyspy, Puerto Plata i wybrzeże północne, półwysep Samaná i stolicę Santo Domingo.

Krajobrazy poszczególnych części różnią się od siebie, ale jako całość tworzą jeden z najbardziej różnorodnych i ciekawych regionów świata z niespotykanym nigdzie indziej bogactwem form. Środowisko naturalne jest wyjątkowo cenione na Dominikanie. Jedna trzecia powierzchni wyspy znajduje się pod ochroną - powstało 19 parków narodowych i rezerwatów przyrody.

Historia

Pierwszymi znanymi mieszkańcami wyspy Haiti byli Sibonejowie. Żyli na wyspie do ok. 200 r. n.e. zajmując się głównie myślistwem i zbieractwem. Niestety, do dziś nie zachowały się po nich praktycznie żadne ślady. Ich następcami byli Tainowie. Należeli do grupy etnicznej Arawaków, którzy przybyli na Antyle z Ameryki Południowej. Ich spokój na zawsze zakłócił Krzysztof Kolumb, który przybywając na wyspę 5 grudnia 1492 r. nadał jej nazwę Isla Española. Cztery lata później na jej południowym krańcu Hiszpanie powołali do życia La Nueva Isabela - dzisiejsze Santo Domingo. Niebawem administrację przejął Nicolás de Ovando, który wprowadził system pracy niewolniczej, stosowany wobec Tainów. Rdzenni mieszkańcy wszczęli bunt przeciwko uciskowi, jednakże bezskutecznie. W połowie XVI w. populacja Tainów wymarła wskutek zniewolenia i chorób.

Pod koniec XVII w. Hiszpania odstąpiła zachodnią część Hispanioli Francuzom, którzy przekształcili swą nową zamorską prowincję w ogromną plantację trzciny cukrowej.

W 1791 r. 500 tys. tamtejszych przymusowych pracowników podniosło bunt i w 1804 r. utworzono niezależne Haiti. Chcąc zjednoczyć wyspę, rebelianci zajęli jej wschodnią część. Prawnik Juan Pablo Duarte (dziś dominikański bohater narodowy) założył tam tajne stowarzyszenie La Trinitaria, skierowane przeciwko haitańskiej okupacji. Spiskowcy niestrudzenie proklamowali Republikę Dominikańską.

Młodym narodem zaczęły targać walki na podłożu politycznym, władzę obejmowali kolejni dyktatorzy. Niechlubną sławę zyskał Rafael Leónidas Trujillo, który w 1930 r. stanął na czele państwa, każąc brutalnie usuwać swoich przeciwników. W 1961 r. zginął z rąk zamachowców. Pierwsze wybory po jego śmierci wygrał pisarz Juan Bosch, ale z powodu jego „tendencji marksistowskich” został obalony przez dawnych popleczników Trujillo. Większość obywateli opowiedziała się jednak po stronie Boscha i w 1965 r. doszło do rebelii przeciwko rządowi powstałemu w wyniku zamachu stanu. Dominikanie wybrali na prezydenta Joaquína Balaguera, który rządził krajem w formie quasi-dyktatury przez kilkanaście lat, natomiast od kilku lat prezydentem Dominikany jest Danilo Medina, który włada wyspą po dziś dzień.

>>>Jesteś miłośnikiem historii? Sprawdź więc dzieje innych krajów!

Rzesza turystów odwiedza Dominikanę w poszukiwaniu słońca, morza i piasku. Odnajdą się tu też podróżni znudzeni futbolem, bo wyspa to jeden z nielicznych regionów świata wolnych od piłki nożnej - niepodzielnie króluje tutaj baseball.

Kolejną rozrywką mieszkanców wyspy są walki kogutów. W każdej wsi istnieje club gallistico, gdzie wśród zagrzewających do walki okrzyków wypuszcza się koguty na ring.

Dominikanie oczywiście uwielbiają też muzykę. Wszędzie, czy to w knajpce, na plaży, czy w domu, słucha się hitów sezonu, podśpiewuje i tańczy. Najpopularniejsze style to merengue, bachata i reggaeton. 

 Pierwszy z nich, począwszy od lat 60., z czasem stał się nieoficjalną muzyką narodową. Tematem przewodnim utworów jest to, o czym Dominikańczycy rozmawiać lubią najbardziej, czyli o miłości we wszystkich jej odsłonach. 

>>>ZOBACZ TAKŻE: Jaki klimat panuje na Dominikanie?