FilipinyWprowadzenie

Ze względu na swój wyspiarski charakter, Filipiny zaskakują nas różnorodnością krajobrazów i atrakcji. Do wyboru mamy piękne, białe plaże, wysokie góry i wulkany. Możemy również zakosztować niecodziennej filipińskiej kuchni, poznać nową kulturę i nieznaną historię. Dodatkowo, przez większość czasu towarzyszy nam błękitne niebo i prażące słońce!

Filipińczycy są ludźmi otwartymi i radosnymi, a turyści w ich kraju są mile widziani. Dlatego, jak mawiał znany chiński filozof Laozi: "Nawet najdalszą podróż zaczyna się od pierwszego kroku" i choć Filipiny bez wątpienia leżą setki kilometrów od tego, co znamy, warto odważyć się i tam pojechać. Niech pierwszym krokiem w tej podróży będzie przeczytanie naszego przewodnika!

Ten wstęp sprawił, że myślami jesteście już na jednej z filipińskich plaż? Sprawmy zatem by stało się to rzeczywistością!

Chętnie pomożemy Wam zorganizować podróż oraz wybrać idealny nocleg. Doradzimy najlepiej jak potrafimy a w przypadku pytań postaramy się rozwiać wszelkie wątpliwości. Wystarczy, że wypełnicie formularz kontaktowy lub napiszecie do nas na Facebooku. 

Jeśli nie potrzebujecie naszej pomocy i wolicie sami nad wszystkim czuwać, skorzystajcie z naszej wyszukiwarki tanich lotów i noclegów. Z pewnością każdy znajdzie tu coś dla siebie! 

>>>SPRAWDŹ: Przygotujemy dla Ciebie miniprzewodnik z najważniejszymi informacjami o Filipinach!

• Stolica: Manila
• Powierzchnia: 300 tys. km² (73. pozycja na świecie)
• Liczba ludności: 101 mln (12. pozycja na świecie)
• Język urzędowy: filipiński, angielski
• Waluta: peso filipińskie (PHP)
• Strefa czasowa: czas centralny GMT + 8
• Numer kierunkowy: +63
• Kod samochodowy: RP

Geografia

Republika Filipin jest jednym z 47 państw wyspiarskich położonym w południowo-wschodniej części Azji na Archipelagu Filipińskim, obmywanym przez wody Oceanu Spokojnego. Filipiny składają się z około 7100 wysp, z czego jedynie 860 jest zamieszkanych, a ich całkowita powierzchnia zbliżona jest swoją wielkością do Polski. Aż trudno sobie wyobrazić, że łączna długość linii brzegowej wszystkich wysp jest niemal taka sama jak równik i wynosi 34 600 km! Filipiny graniczą z Indonezją, Malezją, Wietnamem oraz Chinami, ale z żadnym z tych państw nie są połączone lądem, a jedynie poprzez wody terytorialne. Kraj podzielony jest na 18 regionów administracyjnych oraz trzy główne regiony geograficzne: Luzon, Visayas oraz Mindanao.

Historia

Uznaje się, że ponad 67 tys. lat temu pierwsi ludzie przybyli do wybrzeży dzisiejszych Filipin, dysponując jedynie tratwami i prymitywnymi łodziami. Jednak dopiero w XVI w. ten piękny kraj został odkryty przez Europejczyków. W 1521 r. znany odkrywca Ferdynand Magellan natrafił na dziewicze ówcześnie wyspy podczas swojej morskiej wyprawy dookoła świata. Na cześć hiszpańskiego króla, Filipa II Habsburga, odkryte tereny nazwano Filipinami. Hiszpańska kolonizacja wysp rozpoczęła się w roku 1565 r., wraz z przybyciem konkwistadora Miguela Lópeza de Legazpi. To on założył wówczas pierwszą stałą osadę, Cebu, a sześć lat później, w 1571 r. obecną stolicę państwa – Manilę. W czasie kolonizacji doszło do rozwoju chrześcijaństwa, kodeksów prawnych oraz założono najstarszy azjatycki Uniwersytet Santo Tomas, który funkcjonuje do dziś.

Pod koniec XIX w., w wyniku przegranej przez Hiszpanię wojny z Amerykanami, dotychczasowi władcy Filipin musieli ustąpić, a państwo od 1898 roku stało się jedną z kolonii Stanów Zjednoczonych.

Wiek XX to dla Filipińczyków czas starań o poszerzenie swoich praw i odzyskanie niepodległości. W 1916 r., na mocy tzw. Aktu Jonesa, wprowadzono nowe prawa ustanawiające i wybierające władze ustawodawcze Filipin z Izbą Reprezentantów i Senatem. W dokumencie zawarto również oficjalną obietnicę odzyskania niepodległości w najbliższym czasie. Kolejnym krokiem było uzyskanie w roku 1935 statusu niezależnej wspólnoty (Philippines Commonwealth), który był 10-cio letnim okresem przejściowym przed uzyskaniem pełnej niepodległości.

W międzyczasie wybuchła II wojna światowa i Filipiny dostały się pod okupację japońską. Po kapitulacji wojsk amerykańskich, na terenie kraju doszło do wojny partyzanckiej przeciwko Japończykom, która przyniosła ogromne straty, zwłaszcza wśród ludności cywilnej. W październiku 1944 r., z pomocą amerykańskiego generała Douglasa Mac Arthura i prezydenta Filipin Sergio Osmeña, udało się uwolnić państwo spod okupacji Japończyków. Po tych wydarzeniach, 4 lipca 1946 roku podpisano akt niepodległości Filipin, a Manuel Roxas z Partii Nacjonalistycznej został mianowany pierwszym prezydentem Republiki.

Podczas trwania Zimnej Wojny, w wielu państwach władza przechodziła w ręce dyktatorów i wojska. Nie ominęło to również Filipin. W 1965 r. prezydentem został Ferdynand Marcos. Początkową popularność zdobył poprzez ambitny plan reform rolnych i gospodarczych, jednak pod koniec swojej drugiej kadencji, w 1972 r. ogłosił prawo wojskowe, utrzymując naród w żelaznym uścisku i prześladując liderów opozycji. Jego dyktaturę obalono w 1986 r. w wyniku pokojowego przewrotu, a władzę objęła Corazon Aquino, zwyciężczyni wyborów prezydenckich, żona jednego z zesłanych i zamordowanych liderów opozycji. Obecnym prezydentem Republiki Filipin jest od 2005 r. Benigno Aquino III.

>>>Jesteś miłośnikiem historii? Sprawdź więc dzieje innych krajów!

Kultura na Filipinach stanowi wspaniałą mieszankę wpływów wschodnich i zachodnich. Jest to widoczne na każdym kroku i w każdej dziedzinie sztuki. Bez wątpienia kultura chrześcijańska, jak również trendy w tańcu i muzyce są pokłosiem kolonizacji hiszpańskiej. Szeroko używany język angielski i nowoczesna pop kultura to wpływ pięćdziesięciu lat panowania Amerykanów.

Tym, co stanowi podwaliny kultury Filipin, są jej mieszkańcy. Nie bez powodu Filipińczyków uznaje się za jeden z najbardziej szczęśliwych i otwartych narodów na świecie. Ich domeną jest optymizm, któremu towarzyszy sumienność w wykonywaniu obowiązków i niezwykła siła do pokonywania wszelkich przeciwności, z którymi przyjdzie im się zmierzyć. Bez wątpienia można o nich powiedzieć, że żyją dniem dzisiejszym, nie oglądają się za siebie i skupiają się na powierzonych im zadaniach, nie martwiąc się o przyszłe zobowiązania.

 To, co cechuje każdego Filipińczyka, to szacunek i poszanowanie dla drugiego człowieka. Jest to jedna z najważniejszych wartości, wpajana im od małego. Na szacunek zasługują wszyscy, zarówno obcokrajowcy, jak i kobiety, które pomimo obowiązku wychowywania dzieci i opieki nad ogniskiem domowym, cieszą się dużym uznaniem w społeczeństwie.

Filipińczycy to ludzie kontaktowi, lubiący przebywać z innymi. Bardzo ważna jest dla nich akceptacja ze strony społeczeństwa, liczą się ze zdaniem najbliższych i swoim zachowaniem starają się wychodzić naprzeciw ich potrzebom. Z tego powodu kładą ogromny nacisk na wartości rodzinne i przyjaźnie.

Gospodarstwa domowe są wielopokoleniowe, a podczas zwykłych posiłków przy rodzinnym stole nierzadko zasiada nawet 50 osób, włączając w to krewnych z drugiej linii. Z tego powodu gościnność Filipińczyków sławna jest w całym świecie. Każdy gospodarz dołoży wszelkich starań, aby jego goście czuli się komfortowo i niczego im nie brakowało.

Poza Timorem Wschodnim, Filipiny to jedyny kraj chrześcijański w całej Azji. Obecnie szacuje się, że ponad 80% populacji kraju to katolicy. Wiara zajmuje centralną pozycję w ich życiu, nie jako abstrakcyjny system wierzeń, ale zbiór doświadczeń i zasad moralnych, które stanowią podwaliny ich systemu wartości. Wszelkie święta i obrzędy są obchodzone bardzo hucznie i z wielką czcią, a najważniejszym wydarzeniem religijnym są niezwykle bogate obchody Wielkiego Tygodnia.

Jak każdy naród, Filipińczycy interesują się sportem, zwłaszcza narodowym. Za jedną z dyscyplin państwowych uznaje się arnis. Jest to rdzenna filipińska sztuka walki, której nazwa oznacza „pancerz”. Podczas starć, zawodnicy walczą ze sobą na długie lub krótkie noże oraz bambusowe kije o metrowej długości. Uważa się, że jeden z mistrzów arnis, nazywany Lapu-Lapu, w 1521 r. zabił Ferdynanda Magellana, który nieszczęśliwie dla siebie natrafił na Filipiny, podczas swojej podróży dookoła świata. Innymi sportami, popularnymi wśród Filipińczyków, są koszykówka, boks, piłka nożna czy szachy.

Filipińczycy zamieszkujący poszczególne regiony kraju znacząco różnią się od siebie. Skromni, ale o mocnych charakterach ludzie północy stanowią przeciwwagę do beztroskich mieszkańców południa. Środkową część kraju zamieszkują najbardziej pracowici i sumienni Filipińczycy. Taki podział nikogo nie dziwi, jako że Filipiny to mieszanka różnych grup etnicznych i dialektów, które zbiór podstawowych wartości „doprawiają” odrobiną swoich regionalnych tradycji.

 Jeśli obawiacie się, że brak znajomości języka angielskiego będzie sprawiał Wam trudność w podróży - biegniemy z pomocą! Nasz partner oferuje przyjemne i interesujące kursy językowe, dzięki którym podniesiecie swoje umiejętności komunikacyjne. Dodatkowo macie dostęp online do interaktywnych ćwiczeń językowych, a co najlepsze, cały kurs to wydatek mniejszy niż 100zł! Zachęcamy do zapoznania się z ofertą. 

>>>ZOBACZ TAKŻE: Jaki klimat panuje na Filipinach?