BelgiaWprowadzenie

Pochodził stąd Lucky Luke i detektyw Hercules Poirot z kryminałów Agaty Christie, powstało tu pierwsze kasyno na świecie i jedno z pierwszych centrów handlowych.  Co prawda może się wydawać mało poważne, że symbolem stolicy kraju jest… mały sikający chłopiec, ale z pewnością jest to mocno oryginalne. Takich ciekawostek Belgia serwuje nam wiele – choć państwo to jest 10 razy mniejsze od Polski i nie znajduje się na żadnej liście „topowych turystycznych destynacji”, ma naprawdę dużo do zaoferowania: począwszy od malowniczych Ardenów, przez urokliwe zabytkowe miasta, aż po wietrzne wybrzeże Morza Północnego. O kulinarnych specjałach nie wspominając...

Zaciekawieni? Jeśli tak, zajrzyjcie tutaj i skontaktujcie się z nami mailowo (rezerwacje@breakplan.com) bądź przez Facebooka, a pomożemy Wam zaplanować podróż marzeń! Wolicie sami przejrzeć oferty biur podróży? Skorzystajcie z naszej wyszukiwarki wczasów :).

>>>SPRAWDŹ: Przygotujemy dla Ciebie miniprzewodnik z najważniejszymi informacjami o Belgii!

Belgia jest państwem federalnym, głową państwa jest król Belgów. Żeby nie było tak łatwo, to królestwo, w zależności od kryterium, dzieli się na regiony i wspólnoty. Według kryterium terytorialnego Belgia dzieli się na trzy regiony: Flandrię (na północy), Walonię (na południu) i Region Stołeczny Brukseli. Pod względem kulturowym państwo dzieli się na trzy wspólnoty: flamandzką, francuską i niemiecką (niewielki obszar Eupen i Malmedy przy granicy z Niemcami), które pokrywają się również z obszarami językowymi (języka niderlandzkiego, francuskiego i niemieckiego). Języka niderlandzkiego używa się we Flandrii, francuskiego w Walonii, a niemieckiego na obszarze Eupen i Malmedy. Dodatkowo wyróżnia się czwarty obszar językowy – dwujęzyczny Region Stołeczny Brukseli, gdzie obowiązują dwa języki: francuski i niderlandzki (dwujęzyczność widoczna jest m.in. na tabliczkach z nazwami ulic i znakach drogowych). Mówiąc w dużym uproszczeniu, regiony zajmują się kwestiami ekonomicznymi i polityką regionalną, natomiast wspólnoty zajmują się kwestiami oświaty i tożsamości kulturowej.

Geografia

Położona w zachodniej Europie Belgia graniczy z Holandią, Niemcami, Luksemburgiem i Francją. Od północnego-zachodu jej wybrzeże oblewają wody Morza Północnego (długość linii brzegowej to 64 km). W rejonie wybrzeża kraj ma charakter nizinny; im dalej na południowy-wschód, tym bardziej staje się wyżynny, przechodząc w płaskowyż, a następnie niewysokie pasmo Ardenów. Najwyższym szczytem Belgii jest Signal de Botrange (695 m n.p.m.), leżący blisko granicy z Niemcami. Dwie największe rzeki płynące przez terytorium belgijskie to Moza i Skalda (obie mają swe źródła we Francji, a ujścia w Holandii), pozostałe rzeki są w większości ich dopływami. Oprócz tego istnieje również rozbudowany system kanałów. Niewiele jest tu naturalnych jezior. Lasy zajmują 21% powierzchni kraju (z czego ¾ w Walonii), choć tak naprawdę naturalne lasy i puszcze występują tylko na terenie Ardenów. Środowisko naturalne boryka się z wieloma problemami co jest skutkiem m.in. mocno rozwiniętej sieci komunikacyjnej, dużej gęstości zaludnienia, wysokiego poziomu urbanizacji, intensywnego rolnictwa i rozwiniętego przemysłu (gł. maszynowego, hutniczego, spożywczego).

Powierzchnia państwa to 30 528 km², z czego Walonia zajmuje 16 844 km², Flandria 13 522 km², a Region Stołeczny Bruksela 161 km². Liczba ludności: ok. 11,2 mln (co daje ponad 360 osób/ km²). Największe miasta to Bruksela, Antwerpia, Charleloi, Gandawa i Liège.

>>>ZOBACZ TEŻ: Zorganizujemy Twój wyjazd do Austrii za grosze! Kliknij tutaj, żeby dowiedzieć się więcej.

Historia

Historia Belgii jako niepodległego państwa jest stosunkowo krótka (niecałe 200 lat!), jednak historia ziem, na których leży to państwo, jest dość burzliwa – właściwie jest to historia ziem przechodzących z rąk do rąk, spod panowania jednego władcy pod pieczę drugiego. I tak kolejno tereny dzisiejszej Belgii znajdowały się pod panowaniem Republiki Rzymskiej, Państwa Franków, dynastii Habsburgów hiszpańskich i austriackich, i znów – Francuzów.

Przełomowym momentem była wielka klęska Napoleona w bitwie pod Waterloo (nieopodal Brukseli) w 1815 roku: wtedy to Belgia została przyłączona do Holandii, a z czasem niezadowolenie z polityki monarchy holenderskiego doprowadziło do wybuchu rewolucji belgijskiej, w wyniku której Belgia uzyskała niepodległość w 1830 roku. Od tego czasu Belgia była rządzona przez królów Belgii, a panowanie każdego z nich to właściwie osobny rozdział w historii kraju: rozwój przemysłu, zaawansowana polityka kolonialna (któż nie pamięta mrocznych opisów Konga Belgijskiego z „Jądra ciemności” Josepha Conrada!), dwie wojny światowe (neutralna Belgia zostaje dwukrotnie zaatakowana przez Niemcy), formalny podział państwa na trzy regiony, legalizacja eutanazji i małżeństw homoseksualnych, wejście do strefy euro i intensywna polityka integracji europejskiej. Od lipca 2013 roku królem Belgów jest Filip I. Ma czworo dzieci, a pierwsza w kolejności do tronu jest najstarsza córka, Elżbieta.

Współczesna historia Belgii jest silnie naznaczona przez napięcia pomiędzy Flandrią i Walonią. Przez wiele lat rolnicza Flandria pod względem rozwoju pozostawała daleko w tyle za uprzemysłowioną Walonią, która równocześnie miała także znaczącą przewagę w życiu kulturalnym i politycznym. Dopiero lata 60. XX wieku przyniosły znaczącą zmianę: Flandria zrobiła duży krok naprzód i teraz to ona wiedzie prym pod względem sytuacji gospodarczej, a Flamandczycy uważają się za kulturalną i gospodarczą przyszłość kraju. Taka sytuacja musiała zrodzić silne napięcia (nie wspominając już silnych różnic kulturowych i oczywiście językowych), które doprowadziły do wytworzenia się nurtów separatystycznych. Państwo scala tak naprawdę osoba jednego monarchy, który często musi stawać w roli arbitra i łagodzić napięcia.

W okresie od czerwca 2010 roku do grudnia 2011 roku w Belgii trwał kryzys rządowy, będący najdłuższym kryzysem gabinetowym we współczesnej historii świata. Przez 541 dni, od czasu wyborów parlamentarnych w 2010 roku, kraj nie był w stanie powołać konstytucyjnego rządu.

>>>Jesteś miłośnikiem historii? Sprawdź więc dzieje innych krajów!

W czasie pobytu w Belgii trudno nie zwrócić uwagi na trzy rzeczy – język, rowery i… zamiłowanie Belgów do komiksów. Ale po kolei…

Na ok. 11 mln Belgów prawie 7 mln mówi po niderlandzku, kolejne 4 mln po francusku, a niewielki odsetek – po niemiecku. Każdy region językowy ma swoje gazety i swoją telewizję. Co ciekawe, we flamandzkiej telewizji filmy puszczane są w oryginalnej wersji językowej, ale z niderlandzkimi napisami, w Walonii natomiast preferuje się dubbing (to pewnie dlatego łatwiej po angielsku będzie nam się dogadać we Flandrii – po prostu mieszkańcy tej części kraju są dobrze osłuchani z angielskim).

Co ciekawe, w kinie często napisy są równocześnie w dwóch wersjach językowych – po niderlandzku i francusku. Będąc we Flandrii lepiej nie silić się na używanie francuskiego (zdecydowanie lepiej zagaić po angielsku) – mieszkańcy Flandrii i Walonii są bardzo czuli na punkcie swojej odrębności, także językowej, przez co Belgii wielokrotnie groził rozpad państwa. Jeżeli obawiacie się tego, że komunikacja w Belgii może stanowić dla Was problem, chętnie Was uspokoimy. Wystarczy, że zapiszecie się na jeden z kursów oferowanych przez naszego partnera. Dzięki niemu porozumienie się po angielsku, francusku czy niemiecku nie będzie już nigdy trudne, a Wy w spokoju będziecie mogli cieszyć się zwiedzaniem!

Belgowie kochają rowery – jeżdżą na nich do szkoły, do pracy, na imprezę. Poruszanie się na rowerze po mieście jest bezpieczne nie tylko ze względu na rozbudowaną sieć ścieżek rowerowych, ale też całą infrastrukturę drogową, która ma na celu ograniczenie prędkości samochodów (np. wysepki). Poza miastem również znajduje się bardzo dobrze rozwinięta sieć szlaków rowerowych, właściwie w całym kraju – od nadmorskich prowincji aż po Ardeny (w ogóle warto rozważyć opcję przemierzania Belgii właśnie na jednośladzie, a już na pewno warto wypożyczyć rower na miejscu, by zwiedzić chociażby jedno z belgijskich miast).

I wreszcie – komiksy. Belgowie są właściwie „wychowani na komiksach”, które stanowią nieodłączny element ich kultury. W każdym większym mieście znajdziemy przynajmniej jeden sklep poświęcony komiksom, znajdziemy je też w bibliotekach, czy w poczekalni u lekarza. Chyba niejednego z nas może zaskoczyć belgijskie pochodzenie znanych na całym świecie rysunkowych postaci. W Belgii narodziła się seria komiksów o przygodach Tintina, reportera brukselskiej gazety i detektywa amatora, której autorem jest belgijski rysownik Hergé. Również znany na całym świecie kowboj Lucky Luke ma w połowie belgijskie korzenie – obrazkowa historia najszybszego rewolwerowca na Dzikim Zachodzie to efekt współpracy francuskiego pisarza René Goscinny’ego i belgijskiego rysownika Morrisa. Belgijskim pochodzeniem mogą się też pochwalić… Smerfy (oryginalnie Les Schtroumpfs) – twórcą tych małych niebieskich ludków jest belgijski rysownik komiksowy Peyo.

>>>ZOBACZ TAKŻE: Jaki klimat panuje w Belgii?