IndonezjaPolityka wjazdowa
Wybierając się na rajskie indonezyjskie wyspy konieczny jest paszport (oraz wiza). W domu przed podróżą upewnijcie się czy fotografia jest aktualna i czy data ważności nie zbiega się z Waszym pobytem w Indonezji – paszport powinien być ważny co najmniej jeszcze przez 6 miesięcy przy wjeździe. W Indonezji obowiązuje limit wwożenia i wywożenia obcych środków płatniczych, które stanowią ekwiwalent 100 mln IDR (czyli około 7 000 dolarów). Za mało, by pokryć Wasze wydatki? Jeśli tak – wówczas w przypadku wwożenia koniecznie wypełnijcie deklarację celną, natomiast gdy chcecie wywieźć kwotę większą niż założony limit, wymagana jest zgoda Centralnego Banku Indonezyjskiego. Ostrzegamy Was, że za posiadanie, wwożenie lub wywożenie narkotyków grozi nawet kara śmierci! Istnieją również zakazy dotyczące wywozu lokalnej flory i fauny, dlatego upewnijcie się jakie pamiątki chcecie przywieźć znajomym i rodzinie J. Służby celne mogą okazać wątpliwość w przypadku wwożenia lekarstw, które nie posiadają międzynarodowych nazw i nagromadzone są w dużych ilościach. Obowiązuje również limit wwożonego alkoholu na terytorium Indonezji – 2 litry na osobę. Pamiętajcie, że po wyjeździe z Indonezji nie ma możliwości otrzymania zwrotu podatku VAT.
>>>SPRAWDŹ: Pomożemy Ci ułożyć Twój plan podróży po Indonezji! Nie wahaj się tylko KLIKNIJ!
W 2015 roku rząd indonezyjski zniósł wizy dla obywateli polskich. Warunkiem jest jednak pobyt nie dłuższy niż 30 dni oraz przekroczenie granicy w jednym z wyznaczonych punktów granicznych. Obecnie obywatele 169 krajów mogą bezwizowo przekroczyć terytorium Republiki Indonezji za pośrednictwem 124 kontrolnych punktów imigracyjnych na lotniskach, portach morskich oraz granic lądowych. Należą do nich między innymi lotniska na Jawie i Bali: Adi Sucipto - Yogyakarta , Halim Perdana Kusuma - DKI Jakarta, I Gusti Ngurah Rai - Bali, Husein Sastranegara – Bandung, Adi Soemarmo - Surakarta, Ahmad Yani – Semarang,
W przypadku, gdy opuszczalibyśmy Indonezje przez niewłaściwe przejście, zostaniemy obciążeni opłatą, jak w przypadku normalnej wizy turystycznej, której koszt wynosi 35 dolarów. Przedłużenie wizy turystycznej o kolejne 30 dni, będzie kosztować dodatkowe 350 000 rupii indonezyjskich. Jeżeli planujemy z góry dłuższą niż 30 dni podróż do Indonezji, korzystniejszym rozwiązaniem będzie ubieganie się o wizę w ambasadzie, ponieważ jej koszt za dwa miesiące wyniesie 50 dolarów. Warunkiem aplikowania o wizę w ambasadzie jest oczywiście przedstawienie biletu wylotowego z Indonezji.
Istnieje możliwość otrzymania wizy socjalno-kulturowej (sosio budaya) na dłuższy okres (maksymalnie 6 miesięcy), ale tylko dla osób, które uzasadnią powód pobytu w Indonezji podjęciem nauki języka, bądź innych kursów lub szkoleń związanych z poznawaniem kultury indonezyjskiej. Otrzymanie wizy socjalno-kulturowej wiąże sie ponadto z okazaniem poświadczenia od indonezyjskiego opiekuna-sponsora, który wyraził chęć ufundowania ukulturalniających zajęć.
Studenci wyjeżdżający na dłuższy okres czasu, na przykład na stypendium, mają prawo ubiegać sie o Kitas, który obowiązuje nawet do roku czasu. Rząd indonezyjski oferuje bowiem możliwość studiów na indonezyjskich uczelniach, studentom z całego świata, dzięki takim programom Ministerstwa Edukacji i Kultury Republiki Indonezji, jak choćby Darmasiswa. W ramach programu studenci mogą otrzymać półroczne oraz roczne stypendia umożliwiające naukę języka indonezyjskiego, na kierunkach artystycznych bądź związanych z kulturą indonezyjską.
Wizę turystyczną oraz socjalno-kulturowa można przedłużyć w urzędzie imigracyjnym, w każdym większym mieście. Pierwsze przedłużenie wizy kosztuje około 355 tysięcy, natomiast kolejne 300 tysięcy rupii indonezyjskich. Musimy pamiętać, przed wyrobieniem wizy, że ważność paszportu to minimum 6 miesięcy. Zarówno w ambasadzie, jak i na lotnisku musimy okazać bilet powrotny do kraju. Jeżeli wyrabiamy wizę w ambasadzie, należy przekroczyć indonezyjską granicę w okresie 90 dni od daty jej wystawienia.
>>>ZOBACZ TAKŻE: Miejsca i atrakcje w Indonezji.