LotaryngiaWprowadzenie

Lotaryngia – region nazywany Krainą Króla Stasia, ponieważ to właśnie ją dostał od króla Francji nasz Polski król, Stanisław Leszczyński, gdy abdykował z tronu polskiego. Król Francji podjął bardzo dobrą decyzję, oddając Lotaryngię w ręce Leszczyńskiego, jego kraina wiele zyskała pod władaniem króla Polski. Nie byłoby tam tylu pałaców, gdyby nie on. Nancy nie wyglądałby tak pięknie jak wygląda dziś, a artyści i uczeni straciliby wielkiego mecenasa sztuki.

Region położony jest w północno-wschodniej Francji. Graniczy z Belgią, Luksemburgiem i Niemcami, a także regionami Francji: Alzacją, Franche-Comté i Szampanią-Ardeny. Dzieli się na cztery departamenty: Meurthe et Moselle, Moza, Mozela i Wogezy. Stolica regionu znajduje się w Metz, jest to także największe miasto Lotaryngii. Jak w całej Francji, językiem urzędowym jest tu francuski, powszechny jest też dialekt lotaryński, w północno-wschodniej części dogadamy się także po niemiecku. Z racji przynależności Francji do Unii Europejskiej, na teren Lotaryngii wjedziemy bez paszportu (konieczny jest dowód osobisty), czy jakichkolwiek wiz/pozwoleń, jeśli tylko nie zostajemy na dłużej niż 90 dni. Walutą powszechnie stosowaną jest euro, w większości miejsc nie ma problemu z kartami płatniczymi (jednak należy mieć przy sobie gotówkę, gdy wybieramy się do małych, lokalnych winiarni czy kupujemy na straganach).

Jeśli wybieramy się do Francji samochodem, musimy pamiętać, aby wyposażyć samochód w alkomat, kamizelkę odblaskową i trójkąt ostrzegawczy, prawo jazdy wystarczy polskie.

Geografia

Znaczna część Lotaryngii położona jest na Wyżynie Lotaryńskiej. Od południowego-wschodu Wyżynę ograniczają Wogezy. Od górzystego południa ciągnie się aż po północ regionu, Francuska część Doliny Mozeli – głównej rzeki Lotaryngii. Rzekę otaczają zaś winnice, tak popularne w całej Francji. Częstym widokiem są też sady mirabelkowe, z owoców mirabelki wytwarza się tu mirabelkową wódkę.

Historia

Historyczna Lotaryngia to kraina, która może kojarzyć się nam z lekcji historii, razem z pobliską Alzacją. Dwa regiony, gdzieś pomiędzy Francją a Niemcami, o które wiecznie toczono wojny. Historyczna Lotaryngia nie wyglądała jednak kiedyś tak, jak dziś. Po pierwsze – była znacznie większa. Obejmowała Belgię, Holandię i Nadrenię. Z jej dzisiejszą nazwą spotykamy się dopiero w IX w., pochodzi ona od imienia jej pierwszego, frankijskiego króla Lotra II (Lothari Regnum). Wcześniej regionem władał ród Karolingów, w starożytności zaś był prowincją Imperium Rzymskiego.

Średniowiecze to czas sporów królów Frankijskich o region. Już w X w. przypadła I Rzeszy. Jeszcze w średniowieczu przeszła pierwszy podział – na Lotaryngię Górną i Dolną. Co więcej, niektóre jej miasta zyskały status wolnych. Wśród ciągłych walk między Francją a Księstwami Niemieckim, zdarzył się krótki lecz znaczący dla Lotaryngii okres, w którym przypadła ona byłemu królowi Polski – Stanisławowi Leszczyńskiemu. Król właśnie abdykował z tronu polskiego, a małżeństwo z córką króla Francji dało mu prawo do objęcia władzy nad Lotaryngią i zamieszkania tam. Niedługo po jego śmierci, Niemcy znów upomniały się o region. Spór ten był jednym z powodów wybuchu I Wojny Światowej. Po II Wojnie Światowej Region wrócił do Francji, okrojony o Niderlandy i Nadrenię.

Lotaryngia pełna jest pamiątek po jej długiej historii, miejsc słynnych bitew, fortyfikacji wojennych, zamków i oczywiście pamiątek po Stanisławie Leszczyńskim, który przysłużył się kulturowemu rozwoju regionu.

Mówi się, że każdy moment jest dobry na podróżowanie. Jeżeli jednak chcecie wiedzieć, kiedy będzie najlepiej wyruszyć w Waszą wymarzoną podróż, zerknijcie do rozdziału „Kiedy jechać?”.

Staramy się, aby ten rozdział przewodnika był dla Was wartościowy i NIESAMOWICIE BARDZO MOCNO zależy nam na Waszej opinii. Prosimy Was – wyraźcie ją korzystając z przycisku „Szepnij nam do ucha”. Nawet najkrótsza i najprostsza informacja się liczy: „Podoba mi się” lub „Co Wy w ogóle robicie, zmieńcie branżę”. W ten sposób pomożecie nam rozwijać się dla Was – kontynuować to, co jest dobre i poprawiać to, co Wam się nie spodoba.

Jeśli widzicie potencjał w tym, co robimy, to nie trzymajcie tego dla siebie. Pomóżcie nam dalej budować ten portal, zwiększając dotarcie do innych osób, którym publikowane przez nas artykuły mogą pomóc w planowaniu podróży. Może jest wśród Waszych znajomych ktoś, komu warto podać adres http://www.breakplan.com? Prosimy Was, jeśli ten darmowy przewodnik, który przeczytaliście ma dla Was wartość, udostępnijcie go na fejsie i polubcie nasz profil – nic nie tracicie, a nam da to dowód, że wiele godzin pracy nad przewodnikiem, żebyście mogli go przeczytać zupełnie za darmo, ma sens i warto dalej się rozwijać.

Z góry Wam dziękujemy za każdy rodzaj wsparcia i życzymy wymarzonej podróży.