FrancjaCo warto / nie warto?

Miejsca i atrakcje

SPIS TREŚCI

Bretania | Normandia | Île-de-France | Kraj Loary | Akwitania-Limousin-Poitou-Charentes | Langwedocja-Roussillan-Midi-Pireneje | Prowansja-Alpy-Lazurowe Wybrzeże

 

Najważniejszymi miastami Francji są: Paryż, Marsylia, Lyon oraz Tuluza, jednak dla Waszej wygody i łatwiejszego zaplanowania wycieczki po Francji zastosowano podział na regiony.

 

Bretania

Finistère (sprawdź lokalizację na mapie)

Finistère – czyli koniec świata. To także nazwa najdalej na zachód wysuniętego departamentu Bretanii, z trzech stron otoczonego wodami oceanu rozbijającymi się o poszarpane skały. Finistère stanowi właściwie kwintesencję tego regionu Francji: smagany wiatrem ląd, celtyckie legendy, tajemnicze megality, wrzosowiska i kamienne kościoły… Warto tu odwiedzić niemal każdy zakątek! Pointe du Raz to skalisty przylądek i najdalej na zachód wysunięty skrawek stałego lądu Francji – potem już tylko bezmiar wód, a myśli mkną daleko, daleko… Miasteczko Pont-Aven zostało z kolei naznaczone duchem artystów: pod koniec XIX w. działała tu grupa malarzy skupionych wokół Paula Gauguina. Należał do niej m.in. polski malarz Władysław Ślewiński, który już na zawsze pozostał wierny krajobrazom Bretanii, osiedlając się tu i uwieczniając na niemal 70 płótnach żywioł tutejszego morza. W trakcie przemierzania Finistère warto też zajrzeć do maleńkiej wioski o jakże wdzięcznej, łatwo wpadającej w ucho nazwie: Kerascoet (no tak, bretoński język, czyli po bretońsku brezhoneg, nie należy do najłatwiejszych). W małych kamiennych domkach wciąż żyją ludzie, a czas jakby zatrzymał się tu w miejscu…

 

>>>SPRAWDŹ: Pomożemy Ci ułożyć Twój plan podróży po Francji! Nie wahaj się tylko KLIKNIJ!

 

Saint-Malo i Dinan (sprawdź lokalizację na mapie)

Otoczone potężnymi fortyfikacjami Stare Miasto Saint-Malo to jedna z największych atrakcji regionu. Nazwa miasta pochodzi od imienia walijskiego mnicha Maclo, który w VI w. założył tu klasztor. Na przełomie XVII i XVIII w. należało do najważniejszych portowych miast Francji. W czasie II wojny światowej niemal 80% zabytkowej zabudowy uległo zniszczeniu, w co dziś aż trudno uwierzyć, kiedy przechadzamy się wśród wspaniale odbudowanych kamienic. Dodatkowym atutem miasta są… piaszczyste plaże, na które na pewno zawędrujecie, zmęczeni przemierzaniem wąskich ulic miasta. Ciekawostka: w 1492 r. w St-Malo na świat przyszedł Jacques Cartier, podróżnik znany z licznych odkryć na terenie dzisiejszej Kanady.

Zaledwie 30 km na południe od St-Malo, nad rzeką Rance, leży miejscowość Dinan z bardzo urokliwą starówką. Wąskie uliczki wybrukowane kocimi łbami, klimatyczne zaułki z cicho szemrzącymi fontannami, kamienice z szarego granitu i pięknie zdobione domy szachulcowe (to te z drewnianą konstrukcją widoczną od zewnątrz), a wszystko to spięte okalającymi Stare Miasto murami… Dzięki temu miasteczko ma niepowtarzalny klimat i jest jednym z najbardziej czarujących w Bretanii.

 

Megality z Carnac (sprawdź lokalizację na mapie)

Tajemnicze rzędy potężnych kamieni na wybrzeżu Bretanii to jedno z największych skupisk głazów ustawionych ludzką ręką na świecie. Określenie „megality z Carnac” odnosi się właściwie do trzech takich miejsc położonych w pobliżu miejscowości Carnac: Le Menec, Kermario i Kerlescan. Przeznaczenie tajemniczych kamiennych rzędów pochodzących z epoki neolitu do tej pory nie zostało wyjaśnione – mogło to być miejsce kultu, kalendarz astronomiczny, a nawet cmentarz. Głazy ustawione są w długich, równych ciągach (najwięcej jest ich w Le Menec – 1099 kamieni w 11 rzędach).

O ile same megality robią wrażenie i bez wątpienia pobudzają wyobraźnię, o tyle pewien niesmak może wzbudzać poziom komercjalizacji tych miejsc oraz fakt, że kamienne pola są szczelnie otoczone płotem i nie ma możliwości swobodnego spacerowania i przyglądania się z bliska tajemniczym neolitycznym konstrukcjom.

 

Normandia

Mont-Saint-Michel (sprawdź lokalizację na mapie)

Od położonego na skalistej wyspie klasztoru we Francji popularniejsza jest tylko wieża Eiffla i Wersal. Wzgórze św. Michała co roku odwiedzane jest przez 3 mln turystów, i choć takie tłumy mogą odstraszać, to naprawdę warto odwiedzić to wyjątkowe miejsce. Wyspa, leżąca w odległości niemal 2 km od lądu, jest z nim połączona groblą. Raz oblana jest wodami zatoki, a raz otoczona odpływowymi terenami. „Cudowna piramida, która raz włada piaszczystą pustynią jak Cheops, raz morzem jak skały Teneryfy” pisał o Mont-St-Michel najsłynniejszy francuski pisarz Victor Hugo.

Rzeczywiście, spiętrzona zabudowa wyspy, z górującym nad całością opactwem, w czasie odpływu w spektakularny sposób kontrastuje z rozległym piaszczystym dnem zatoki.

Przypływ powtarza się dwa razy na dobę, za każdym razem poprzedza go bicie dzwonów na szczycie. Zjawisko to następuje niezwykle szybko, co czyni je wyjątkowo zachwycającym (tutaj znajdziecie rozpiskę z godzinami przypływów). Historia samego opactwa sięga VIII w. (początkowo na szczycie granitowej skały stała jedynie skromna kapliczka). W średniowieczu był to ważny ośrodek nauczania, a następnie – więzienie. Aktualnie klasztor wpisany jest na listę UNESCO (wstęp: 9 €). U jego stóp powstało niewielkie miasteczko – dziś pełne jest kawiarni, restauracji i hoteli.

 

Wybrzeże Alabastrowe

Wybrzeże Alabastrowe (Côte d'Albâtre) to pasmo kredowych klifów, spektakularnie wznoszących się nad wodami kanału La Manche. Szczególne wrażenie robią w słoneczny dzień, kiedy oślepiają swą bielą. Najbardziej znane skalne formacje znajdują się w okolicach miasteczek Éterat i Fécamp. Jednym z najsłynniejszych miejsc Alabastrowego Wybrzeża jest kamienny łuk Falaise d’Aval w Éterat, przypominający wyglądem słonia zanurzającego swą trąbę w wodach kanału. Koniecznie trzeba tu przyjechać, by napawać oczy tymi niezwykłymi cudami natury, którymi niegdyś inspirowali się tacy artyści, jak chociażby francuski malarz impresjonista Claude Monet.

 

>>>SPRAWDŹ: Zbliżają się wakacje, a Wy wciąż nie zdecydowaliście gdzie macie ochotę pojechać? Zobaczcie nasz artykuł!

 

Île de France

Paryż (sprawdź lokalizację na mapie)

Miasto zakochanych i światowa stolica mody. Opisywane przez wielkich tego świata, uwieczniane na zdjęciach i obrazach, niezmiennie inspirujące. Różnorodne, tętniące życiem o każdej porze dnia i nocy, co roku oblegane przez tłumy turystów. Co zobaczyć w Paryżu, które miejsca odwiedzić, by nacieszyć się wyjątkową atmosferą miasta, a jednocześnie nie przegapić najważniejszych zabytków miasta?

A może najpierw – jak sobie zorganizować zwiedzanie Paryża? Możliwości jest wiele! Najlepszym środkiem komunikacji jest paryskie metro (www.ratp.fr) – choć skomplikowana mapka wszystkich jego linii może odstraszać, w rzeczywistości jest przyjazne dla użytkownika (no może poza faktem, że na wielu stacjach, nie owijając w bawełnę, strasznie śmierdzi). Pojedynczy przejazd paryskim metrem kosztuje 1,90 €, bilet jednodniowy Mobilis kosztuje już od 7,30 € (strefa 1 i 2), bilet Paris visite na 1-5 dni (nieograniczona ilość przejazdów) zaczyna się od 11,65 € (zapewnia Wam też zniżkę do wielu muzeów i atrakcji turystycznych miasta). Wszystkie bilety kupicie w automatach na stacjach metra.

Natomiast na stronie www.parisinfo.com znajdziecie informacje na temat Paris PassLib’ – paryskiej karty dla turystów, która w zależności od opcji zawiera darmowe przejazdy komunikacją miejską, wycieczkę statkiem po Sekwanie,przejazdy dwupiętrowymi autobusami turystycznymi oraz wejścia do paryskich muzeów. Koszt karty Paris PassLib’ na dwa dni to 109 €, na 5 dni – 155 €. Oprócz poruszania się komunikacją miejską warto też spacerować – w rzeczywistości Paryż jest o wiele mniejszy, niż się wydaje (jest 6 razy mniejszy od Madrytu i aż 15 razy mniejszy niż Londyn!). Na własnych nogach dojdziecie do wszystkich ciekawych miejsc Paryża, chłonąc przy okazji atmosferę miasta.

Dla waszej wygody plan zwiedzania został podzielony na dwie części: „na piechotę” i „metrem”. Pierwsza część układa się w spójną trasę spacerową, podczas której zobaczycie wszystkie najważniejsze atrakcje i zabytki Paryża, natomiast druga część zaprowadzi was do bardziej oddalonych od ścisłego centrum zakątków miasta, do których najsprawniej dotrzecie metrem.

 

Na piechotę

Katedra Notre-Dame – to tu zaczyna się cała wycieczka. Gotycka katedra została wzniesiona w latach 1163-1345 na wyspie zwanej Île de la Cité i stanowi jeden z najwspanialszych przykładów gotyckiej architektury sakralnej na świecie. Budowla ma 130 m długości, 48 m szerokości, a wysokość sklepienia w nawie głównej przekracza 35 m. Z wież, których wysokość sięga niemal 70 m, roztacza się niesamowity widok na Paryż.

Drugim cennym zabytkiem znajdującym się na wyspie jest Sainte-Chapelle – dwukondygnacyjna kaplica zamkowa z XIII w. zachwycająca misternymi witrażami, których wysokość przekracza 15 m (wąska nawa kaplicy potęguje wrażenie strzelistości witrażowych okien). Kaplica została ufundowana przez króla Francji Ludwika IX Świętego, jako miejsce złożenia cennych relikwii Chrystusa (w tym korony cierniowej). Wstęp: 10 €.

Następny przystanek to Centre Georges Pompidou (http://bit.do/cp-francja) – ważny ośrodek kulturalny miasta, którego integralną częścią jest muzeum sztuki współczesnej oraz główna biblioteka publiczna stolicy. Uwagę przyciąga bardzo oryginalna bryła budynku: wszystkie instalacje zostały wyprowadzone na zewnątrz i pomalowane na różne kolory. Wśród prac prezentowanych w Centre Pompidou znajdziecie dzieła przedstawicieli kubizmu, surrealizmu, fowizmu czy ekspresjonizmu (m.in. Picassa, Pollocka, Matisse’a czy Miró). Wstęp: 14 €.

Centre Georges Pompidou znajduje się dosłownie rzut beretem od Rue de Rivoli, jednej z najbardziej znanych (obok Champs-Élysées, czyli Pól Elizejskich) ulic handlowych Paryża. No, a skoro Paryż to światowa stolica mody, to niesposób odmówić sobie zakupu choćby jednej prawdziwie paryskiej pary butów. A gdy nacieszycie się zakupami skierujcie swe kroki dalej w stronę Sekwany, prosto na „most zakochanych”, czyli przeznaczony tylko dla pieszych Pont des Arts. Mimo pięknej nazwy i romantycznej otoczki nad przerzuconym w tym miejscu nad Sekwaną mostem ciąży jakieś fatum. Pierwszy most zbudowany w tym miejscu z polecenia Napoleona Bonaparte został poważnie uszkodzony w czasie I wojny światowej. Przez kolejne kilkadziesiąt lat jego odnowiona konstrukcja była systematycznie naruszana przez pływające po rzece barki (w 1979 r. most zawalił się całkowicie właśnie po takim zderzeniu). Nowy most został wybudowany na początku lat 80. ku uciesze artystów i zakochanych – ci ostatni mieli w zwyczaju zawieszać na balustradzie metalowe kłódki, a kluczyk wrzucać w wody Sekwany na znak łączącego ich na zawsze uczucia. Most niestety ugiął się pod ciężarem miłości: w 2014 r. z powodu nadmiaru kłódek część konstrukcji się zarwała, a w 2015 r. ze względów bezpieczeństwa zdemontowano metalowe kraty z 45 tonami kłódek, a na ich miejscu znajdują się dziś bezpieczne gładkie balustrady uniemożliwiające ponowne ich zawieszanie.

 

>>>ZOBACZ TAKŻE: Lubisz podróżować do niezwykłych, tajemniczych miejsc? Zobacz nasz artykuł!

 

Następnie skierujcie się w stronę Luwru (www.louvre.fr) – jednego z najbardziej znanych i największych muzeów świata, obowiązkowego must visit na turystycznej mapie Francji. Samo muzeum znajduje się w Pałacu Luwru (Palais du Louvre), dawnej rezydencji królewskiej (pałac był siedzibą króla do czasu, kiedy Ludwik XIV w 1672 r. przeniósł ją do Wersalu). Szklana piramida znajdująca się na dziedzińcu, jeden z efektów przebudowy otoczenia Luwru w latach 80., składa się z 673 szklanych elementów – a nie, jak często się powtarza, z 666 (motyw ten został wykorzystany przez Dana Browna w światowym bestsellerze Kod Leonarda da Vinci). Dokładnie pod piramidą znajduje się główny hol wejściowy do muzeum. Na 60 600 m² powierzchni zgromadzono zbiory obejmujące ok. 300 tys. dzieł sztuki, począwszy od starożytności, aż po połowę XIX w. Do najcenniejszych eksponatów Luwru należą Nike z Samotraki, Wenus z Milo i oczywiście słynna Mona Lisa pędzla Leonarda da Vinci – pamiętajcie, że w Paryżu należy jej szukać pod hasłem La Joconde! Wstęp: 15 €.

Po wyjściu z Luwru skierujcie się w stronę tzw. Małego Łuku Triumfalnego (Arc du Carrousel), wzniesionego na polecenie Napoleona i upamiętniającego jego wojskowe i dyplomatyczne zwycięstwa. Arc du Carrousel to leżący najbardziej na wschód łuk Paryża ze wszystkich trzech leżących na jednej osi. Idąc dalej przez Ogrody Tuileries dojdziecie do Placu Zgody (Place de la Concorde): do czasu rewolucji francuskiej był to plac Ludwika XV (z jego pomnikiem w centralnej części). Wraz z nastaniem rewolucji pomnik usunięto, nazwę placu zmieniono na Plac Rewolucji, a zamiast królewskiego pomnika ustawiono gilotynę (to właśnie tu ścięto m.in. króla Ludwika XVI i Marię Antoninę). Współczesną nazwę nadano już po zakończeniu rewolucji, z nadzieją, że krwawe czasy już nie powrócą. Znajdujący się tu egipski obelisk to dar wicekróla Egiptu. Przekazany we francuskie ręce w 1831 r. obelisk ma ponad 3300 lat, waży 230 ton i mierzy 23 m wysokości.

No i nareszcie – aux Champs-Élysées… „W słońcu i w deszczu, w południe i o północy / Na Polach Elizejskich jest wszystko czego pragniecie”, jak śpiewał Joe Dassin. Do początku XVII w. znajdowały się tu pola uprawne, ale już w XVIII w. utworzona w tym miejscu aleja stała się modnym wśród paryżan deptakiem. Dziś Avenue des Champs-Élysées to najbardziej reprezentacyjna aleja stolicy o długości 1910 m. Znajdują się tu liczne sklepy, restauracje, kina i teatry. To właśnie tu co roku kończy się finałowy etap wyścigu kolarskiego Tour de France. Widok na Łuk Triumfalny z perspektywy Pól Elizejskich to jedno z najczęściej powtarzanych przez fotografów i turystów ujęć w Paryżu.

Łuk Triumfalny zamykający aleje stoi w samym środku placu w kształcie gwiazdy (Place Charles de Gaulle); powstanie tego placu, podobnie jak wielu głównych arterii miasta, to efekt wielkiej przebudowy Paryża w latach 1852-1870 pod kierunkiem barona Georges’a Hausmanna, która niosła za sobą wyburzenie większej części średniowiecznej zabudowy miasta na rzecz stworzenia reprezentacyjnych bulwarów i parków). Budowa tego jednego z najbardziej rozpoznawalnych zabytków Francji rozpoczęła się w 1806 r. na polecenie Napoleona, ukończona natomiast została w 1836 r. już za czasów króla Ludwika Filipa I, który zadedykował go poległym w rewolucji francuskiej i wojnach napoleońskich. Wśród wyrytych nazwisk napoleońskich oficerów znajdziecie też polskie akcenty – m.in. nazwiska gen. J. H. Dąbrowskiego i księcia Józefa Poniatowskiego. Budowla mierzy 51 m wysokości, a na widokową platformę na jej szczycie wiodą 284 stopnie. Wstęp: 12 €.

Z leżącego nieco na południe Trocadéro roztacza się chyba najpiękniejszy widok na wieżę Eiffla – symbol Paryża i jedną z największych atrakcji turystycznych Francji, przyciągającą jak magnes miliony turystów z całego świata (od początku istnienia wieżę zwiedziło ponad 230 mln osób). Wieża projektu Gustawa Eiffela została wybudowana z okazji wystawy światowej zorganizowanej w setną rocznicę rewolucji francuskiej z 1789 r. Od początku jej budowa wzbudzała silne emocje i podzieliła paryżan na dwa obozy (francuski poeta Guy de Montpassant oświadczył:„Opuszczam Francję i Paryż, wieża Eiffla zbyt silnie działa mi na nerwy”). Cała konstrukcja składa się z ok. 18 tys. metalowych części, waży 9 tys. ton i mierzy 300 m (w zależności od temperatury wieża rośnie lub maleje o 16 cm). Wjazd windą na najwyższy poziom wieży Eiffla kosztuje 17 €, więcej informacji na www.toureiffel.paris.

W drodze do Muzeum Rodina rzućcie okiem na Most Aleksandra III, jeden z najpiękniejszych w Paryżu, który podobnie, jak wieża Eiffla, został ukończony na otwarcie wystawy światowej. Nazwany został na cześć cesarza Rosji Aleksandra III Romanowa (na moście znajdziecie godła Francji i Imperium Rosyjskiego). Muzeum Rodina jest jednym z najbardziej interesujących w mieście (www.musee-rodin.fr). Znajdziecie tu blisko 500 rzeźb autorstwa Augusta Rodina oraz dwie małe sale poświęcone Camille Claudel – rzeźbiarce i kochance mistrza, która pod wpływem choroby psychicznej zniszczyła większość swoich prac. Rodin i Claudel wzajemnie się inspirowali, choć dziś często to właśnie ją uważa się za zdolniejszą od swego nauczyciela. Wstęp: 10 €.

Kolejne obowiązkowe muzeum to znajdujące się w gmachu dawnego dworca kolejowego Musée d’Orsay (www.musee-orsay.fr). Prezentuje się tu głównie sztukę francuską z XIX w. i początku XX w.: obrazy pędzla m.in. Moneta, Maneta, Renoira, van Gogha, Degasa, Sisleya i wielu innych.

Podążając bulwarem St-Germain dotrzecie do Dzielnicy Łacińskiej – czyli uniwersyteckiej części Paryża. To właśnie tu znajduje się najsłynniejszy uniwersytet Francji: Sorbona. W okolicy natkniecie się na mnóstwo kawiarenek, kin, na artystyczne księgarnie i antykwariaty. Pozwólcie sobie na włóczęgę po wąskich uliczkach i zaułkach, bez spoglądania na plan miasta, obserwując po prostu tętniące tu żywo artystyczne i uniwersyteckie życie. A gdy poczujecie się zmęczeni – nogi same zaprowadzą Was do Ogrodu Luksemburskiego, jednego z najromantyczniejszych parków Paryża.

 

>>>SPRAWDŹ: Przeludnione miejsca skutecznie popsują Ci urlop!

 

Metrem

 Położona na wzgórzu o tej samej nazwie dzielnica Montmartre to artystyczne serce Paryża. Na przełomie XIX i XX wieku było tu ukochane miejsce malarzy, pisarzy, tancerek i piosenkarzy… Mieszkali tu (na stałe bądź okresowo) m.in. Picasso, Renoir, van Gogh, Niżyński i Toulouse-Lautrec, który na swych słynnych litografiach uwiecznił barwne życie Montmartre z przełomu wieków (dziś jego dzieła są reprodukowane na tysiącach pocztówek, toreb, magnesów na lodówkę i na wielu innych pamiątkach dla turystów). Koniecznie zajrzyjcie na Place du Tertre (zastaniecie tam wielu malarzy, którzy na rozstawionych na placu sztalugach tworzą obrazy wyższych lub niższych lotów – wielu z nich namaluje też wasz portret) i na ulicę czerwonych latarni by zobaczyć słynny kabaret Moulin Rouge. A na koniec dnia obowiązkowo wdrapcie się po schodach na szczyt wzgórza, pod samą bazylikę Sacre Coeur: o zachodzie słońca to oblegany punkt widokowy, ale nie bez powodu – należy do najlepszych w całym Paryżu.

Cmentarz Pere-Lachaise: spacer po zacienionych krętych alejkach wśród zabytkowych grobowców, z których każdy opowiada inną historię, to recepta na kojące, spokojne popołudnie. Wśród grobowców tej założonej w 1804 r. nekropolii znajdziecie także i te z nazwiskami Edith Piaf, Jima Morrisona, Oscara Wilde’a, Moliera, Marcela Prousta, Maxa Ernsta i Honoriusza Balzaka.

La Defense to nowoczesna dzielnica biurowo-mieszkalna, której symbolem jest trzeci spośród słynnych łuków Paryża, Wielki Łuk Braterstwa, zbudowany w latach 1982-1990. Jest on zamknięty dla zwiedzających (dawniej możliwy był wjazd windą panoramiczną na szczyt 110-metrowej budowli), warto jednak wejść po schodach pod samą budowlę, skąd roztacza się niesamowity widok na cały Paryż.

Koniecznie wybierzcie się też w okolice paryskiej Opery. Zachwyt budzi jej zabytkowy, XIX-wieczny, bogato zdobiony gmach oraz… widok z dachu sąsiadującej z nim galerii handlowej Galeries Lafayette. Warto tam wstąpić nie tylko na zakupy, ale właśnie po to, by ruchomymi schodami wjechać na samą górę – widok na Paryż tylko dla wtajemniczonych!

 

Zamki i pałace: Wersal, Fontainebleau i Vaux-le-Vicomte

Początki historii Wersalu są dość skromne: pod koniec XVI w. król Ludwik XIII kazał zbudować w tym miejscu niewielki pałacyk myśliwski. Impuls do jego rozbudowy dał dopiero jego następca Król Słońce, czyli Ludwik XIV.  Co ciekawe, królewskimi zapędami kierowała… zawiść. 17 sierpnia 1661 roku Ludwik XIV był gościem u jednego ze swych najważniejszych urzędników, nadintendenta finansów Nicolasa Fouqueta, w jego pałacu Vaux-le-Vicomte – najbardziej okazałej posiadłości tamtych czasów. Pałac projektu najznamienitszych architektów Charlesa Le Bruna i i Louisa le Vau oraz wystawne przyjęcie uświetnione premierą sztuki Moliera tak rozwścieczyły króla, że już 5 września Fouquet został aresztowany i oskarżony o nadużycia finansowe. Zgoła inny los spotkał architektów wspaniałego Vaux-le-Vicomte – zostali zatrudnieni przy rozbudowie pałacyku w Wersalu. Budowa ruszyła jeszcze w 1661 r., a dotychczasowy zameczek został wkomponowany w rozbudowywaną z rozmachem bryłę, pozostając w centralnym punkcie całego założenia pałacowego. Najpierw dobudowano skrzydło południowe (w ciągu zaledwie 4 lat), a następnie północne. Razem utworzyły ciąg o długości 580 m. Sam pałac to połowa wielkiego projektu Ludwika XIV: drugą część stanowi ogród, mający być dowodem na triumf człowieka nad naturą. By stworzyć krajobraz skomponowany z przyciętych równo drzew i krzewów, fontann i alei, osuszono bagna i wycięto lasy – w sumie zmianom poddano 1600 ha naturalnego terenu. Wstęp: sam pałac – 15 €, The Passport (wstęp do wszystkich miejsc  Wersalu) – 18 €, ogrody i park: wstęp wolny. Więcej informacji znajdziecie na www.chateauversailes.com.

Wspomniany Vaux-le-Vicomte to imponujący zespół pałacowo-parkowy, położony w niewielkiej miejscowości Maincy, ok. 40 km na pd.-wsch. od Paryża.  Powstał w XVII w. dla wysokiego urzędnika państwowego Nicolasa Fouqueta. Obok Wersalu, Vaux-le-Vicomte stanowi najwspanialszy przykład XVII-wiecznego zespołu pałacowo-parkowego w całej Francji (tak naprawdę był on inspiracją dla królewskiego Wersalu). Powstała w latach 1656-1661 olśniewająca budowla, własność Nicolasa Fouqueta, stała się miejscem odwiedzin znamienitych gości, na których czekały liczne atrakcje: spektakle teatralne, muzyka na żywo i zwiedzanie całej posiadłości. W 1661 r. odbyło się wystawne przyjęcie, na którym gościł król Francji Ludwik XIV wraz z matką i całym dworem. Niewiele później Fouquet został aresztowany za sprawą króla, zazdrosnego o przepych pałacu (choć urzędnikowi zarzucano również poważne nadużycia finansowe). Po aresztowaniu we wrześniu 1661 r. i 3-letnim procesie Fouquet został skazany na dożywotnie więzienie i konfiskatę mienia. W 1875 r. pałac przeszedł na własność rodziny Sommier i aktualnie jest udostępniony do zwiedzania (www.vaux-le-vicomte.com, wizyta w ciągu dnia: 15,50 €, wieczorne zwiedzanie w świetle świec (w soboty): 19,50 €).

60 km od Paryża, w samym centrum niewielkiej miejscowości Fontainebleau, stoi monumentalny pałac królewski. Jego początki sięgają XII w., a począwszy od XVI w. pałac był wielokrotnie przebudowywany (wcześniej był warownią – dopiero w XVI w. nadano mu reprezentacyjną formę). W czasie rewolucji francuskiej zamek został splądrowany i dopiero Napoleon Bonaparte nakazał go ponownie umeblować, gdy wybrał pałac na swą cesarską rezydencję. W pałacu znajduje się ponad 1500 komnat, a budowla otoczona jest parkiem i ogrodami o powierzchni 150 ha. Wstęp: 11 €, więcej informacji tutaj.

 

>>>SPRAWDŹ: Gdzie najlepiej pojechać na rodzinne wakacje?

 

Disneyland (sprawdź lokalizację na mapie)

Euro Disneyland Paris to park rozrywki znajdujący się w małym miasteczku Marne-la-Vallée (ok. 30 km na wschód od centrum Paryża). Został otwarty w 1992 r. i jest jednym z najchętniej odwiedzanych parków rozrywki na świecie. Podzielony jest na dwie części: Park Disneyland (składający się z 5 tematycznych krain) i Studio Walta Disneya (podzielone na 4 strefy). Oprócz tego znajdują się tam też Disney Hotels (hotele dla gości utrzymane w klimacie bajek Disneya), Disney Village (wioska ze sklepami i kempingiem) oraz Golf Disneyland (pole golfowe). Atrakcje w parku nawiązują do bajek i filmów Disneya. Na tej stronie kupicie bilety online – zazwyczaj trafiają się tam promocje, które są niedostępne w kasach na miejscu, a dodatkowo nie zmarnujecie czasu na czekanie w kolejkach. Bilet wstępu do dwóch części Disneylandu, w zależności od opcji, kosztuje ok. 60-80 €.

 

Bazylika w Saint-Denis (sprawdź lokalizację na mapie)

Saint-Denis – czyli św. Dionizy, patron Francji. Był on pierwszym biskupem Paryża i pierwszym francuskim męczennikiem. W 250 r. został wysłany do obecnej stolicy Francji by zbudować tu kościół, lecz cała wyprawa skończyła się śmiercią Dionizego poprzez ścięcie na wzgórzu Montmartre (Wzgórze Męczenników, dziś słynna dzielnica Paryża – mekka artystów).

Francuzi reklamują bazylikę jako jedno z największych muzeów rzeźby nagrobnej. Rzeczywiście, bazylika przez ponad tysiąc lat była nekropolią królów Francji (w sumie spoczywa tu przeszło 70 królów i królowych Francji) – znajdziecie tu m.in. nagrobki Króla-Słońce Ludwika XIV i Marii Antoniny. Dodatkowo pełniła też funkcję skarbca – przechowywano tu m.in. insygnia koronacyjne. Bazylika jest także wyjątkowa z drugiego powodu: świątynia jest uznawana za pierwszą na świecie budowlę wzniesioną w stylu gotyckim (jej budowa została rozpoczęta w 1136 r.).

 

Kraj Loary

Nantes (sprawdź lokalizację na mapie)

Nantes to dawna stolica Bretanii, nic więc dziwnego, że choć miasto leży w Kraju Loary, to znajdziecie tu Zamek Książąt Bretanii (Château des ducs de Bretagne), który obok imponującej gotyckiej katedry św. Piotra i Pawła jest jedną z największych architektonicznych atrakcji turystycznych tego portowego, położonego nad Loarą miasta. Żeby nie pominąć w trakcie zwiedzania żadnych perełek Nantes można wybrać się na spacer wytyczoną trasą (8,5 km), która bierze swój początek na dworcu kolejowym SNCF – wystarczy podążać za zieloną linią. Szlak poprowadzi Was przez najbardziej interesujące miejsca w Nantes – zarówno przestrzenie kulturalne i historyczne, jak i niezwykłe punkty widokowe. Szczegółowy opis trasy wraz z mapą i zaznaczonymi na niej poszczególnymi punktami znajdziecie na stronie: http://bit.ly/nantes-tourisme. Trasa wiedzie m.in. przez historyczny XIX-wieczny pasaż handlowy Passage de Pomeraye, zachwycający ogród botaniczny Jardin des Plantes z licznymi gatunkami magnolii i kamelii oraz niesamowity park maszyn z mechanicznym Wielkim Słoniem (na którym można się przejechać) i Karuzelą Morskich Światów, gdzie 35 morskich stworzeń porusza się na 3 poziomach. Na głównej stronie turystyki w Nantes znajdziecie jeszcze więcej praktycznych informacji, które pomogą wam w zaplanowaniu pobytu, a także szczegółowe informacje o Pass Nantes – karnecie na komunikację miejską, połączonym z darmowym wstępem do wielu atrakcji turystycznych miasta. Co ciekawe, Nantes jest uważane za jedno z najprzyjemniejszych miast do życia w całej Francji, co zawdzięcza zapewne m.in. bogactwu parków i ogrodów (aż 1000 ha terenów zielonych!), licznym trasom rowerowym i wodnym.

  Ciekawostka: w 1828 r. w Nantes urodził się znany na całym świecie pisarz Juliusz Verne, autor tak kultowych książek jak W 80 dni dookoła świata czy 20 tysięcy mil podmorskiej żeglugi. Przy ulicy 3 rue de l’Hermitage znajduje się poświęcone mu muzeum. Z kolei miłośnicy teatru powinni wiedzieć, że w Nantes ma swoją siedzibę chyba najsłynniejszy teatr lalek (w dodatku uliczny!), czyli Royale de Luxe, prezentujący przedstawienia z udziałem drewnianych marionetek monumentalnych rozmiarów (za sznurki pociągają już nie ludzie, lecz ogromne dźwigi).

 

Region Centralny-Dolina Loary

Zamki nad Loarą

W dolinie rzeki Loary i jej dopływów znajduje się kilkaset średniowiecznych oraz renesansowych zamków, które zachwycają swą architekturą i pięknem otaczających je ogrodów, a także poruszają wyobraźnię odwiedzających burzliwą często historią ich właścicieli... Środkowa część doliny Loary jest w całości wpisana na Listę Światowego Dziedzictwa Ludzkości UNESCO. Nie sposób zwiedzić wszystkich budowli (nawet nie próbujcie tego robić) – warto natomiast wybrać jeden lub dwa, dzięki czemu będziecie mogli poświęcić więcej czasu na ich zwiedzenie. Wśród najbardziej znanych i okazałych są zamki: Chambord (największy w całej dolinie), Chaumont, Chenonceau, Blois i Amboise. Nieopodal tego ostatniego, w odległości 400 m, znajduje się jeszcze jeden zamek, Clos Lucé. To w nim spędził ostatnie trzy lata swojego życia Leonardo da Vinci, zaproszony tu przez króla Francji Franciszka I; tutaj też zmarł, pozostawiając po sobie wiele niedokończonych notatek i szkiców (warto zobaczyć fascynującą wystawę, pozwalającą na odkrycie nieznanego Leonarda da Vinci (wstęp: 15 €).

Dzięki tej stronie lepiej zaplanujecie swoją podróż po dolinie Loary.

 

>>>SPRAWDŹ: Spontaniczna podróż z plecakiem czy all-inclusive? Nasz Osobisty Doradca podróży dostosuje wyjazd do Twoich potrzeb!

 

Akwitania-Limousin-Poitou-Charentes

Bordeaux i okolice (sprawdź lokalizację na mapie)

Bordeaux to jeden z najważniejszych ośrodków uniwersyteckich w kraju i stolica wina. Kto nie pił przecież wyrazistych w smaku, wytrawnych czerwonych win z tego regionu winiarskiego, chyba najbardziej znanego na świecie, na terenie którego istnieje aż ok. 8000 posiadłości winiarskich (tzw. châteaux). Na stronie turystyki w Bordeaux można znaleźć informacje na temat wycieczek do okolicznych winnic. Niestety koszt zorganizowanej wycieczki jest niemały (ok. 70-90 € za kilkugodzinną wycieczkę połączoną z degustacją wina) dlatego warto rozważyć zwiedzenie okolicy na własną rękę.

Samo miasto Bordeaux to prawdziwa perełka pełna wyjątkowych zabytków. Cała tutejsza starówka została wpisana na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO w 2007 r. Do najważniejszych zabytków należą katera św. Andrzeja oraz Wielki Teatr, koniecznie trzeba też zajrzeć na położony nad Garonną Place de la Bourse i rzucić okiem na przewieszone nad rzeką mosty, w tym chyba najpiękniejszy kamienny most Pont de Pierre zbudowany w XIX w. na polecenie Napoleona. Na zakupy natomiast warto wybrać się na największy w mieście Targ Kapucynów (Marché des Capucins) pełen pachnących warzyw i owoców.

Miasto leży zaledwie 60 km od wybrzeża – warto skorzystać z okazji i wybrać się np. na słynną Wydmę Piłata (Dune du Pilat), największą pod względem wysokości (ok. 110 m n.p.m.) i objętości piasku (60 tys. m³) wydmę w Europie. Miejsce to szczególnie upodobali sobie lotniarze i paralotniarze, którzy znaleźli tu świetne warunki do latania.

 

Biarritz (sprawdź lokalizację na mapie)

Kurort milionerów, artystów i... prawdziwa mekka surferów. Nic dziwnego, w końcu Biarritz to europejska stolica surfingu! Fale Zatoki Baskijskiej przyciągają miłośników tego sportu z całego świata. Co roku organizowane są tu festiwale surferów, a wszystko zaczęło się w 1956 roku, kiedy modę na surfing zapoczątkował tu amerykański scenarzysta Peter Viertel, który przybył do Biarritz w trakcie kręcenia zdjęć do filmu Słońce też wschodzi (1957).

Biarritz ukochali sobie też znani i bogaci. Wszystko zaczęło się od Napoleona III, który wybudował tam willę, by korzystać z zalet korzystnego dla zdrowia klimatu. Po nim przyszedł czas na brytyjską królową Wiktorię, Charliego Chaplina, Coco Chanel czy Franka Sinatrę. Symbolem przepychu, elegancji i czasów świetności jest zbudowany w stylu belle époque luksusowy Hôtel du Palais.

Bliskość Hiszpanii nie pozostaje bez wpływu na charakter miasta. Kultura francuska przeplata się tu z kulturą hiszpańską i baskijską, o czym świadczą zarówno często słyszany na ulicy język hiszpański, jak i liczne bary tapas.

 

>>>ZOBACZ TAKŻE: Podróżujesz z dziećmi? Sprawdź nasze praktyczne wskazówki!

 

Langwedocja-Roussillon-Midi-Pireneje

Akwedukt Pont du Gard (sprawdź lokalizację na mapie)

Mierzy 275 m długości, ma 48 m wysokości, składa się z trzech poziomów łuków i stoi nad rzeką Gard nieprzerwanie od niemal 2000 lat… To właśnie akwedukt Pont du Gard, część zdumiewającego 50-kilometrowego systemu kanałów doprowadzającego wodę do miasta Nîmes, zbudowanego w czasach rzymskich z 6-tonowych bloków wapiennych. Najniższy poziom, który pełnił dawniej funkcję mostu, udostępniony jest dla zwiedzających. Latem można zażyć orzeźwiającej kąpieli w rzece lub wynająć kajak i obejrzeć od dołu tę niezwykłą konstrukcję. Więcej informacji znajdziecie na stronie: www.pontdugard.fr.

 

Albi (Muzeum Toulouse-Lautreca) (sprawdź lokalizację na mapie)

Wizytówką miasta jest potężna gotycka katedra p.w. św. Cecylii. Zbudowana została jako symbol zwycięstwa wiary katolickiej nad heretykami po tym, jak w XIII w. Albi zostało świadkiem krwawej krucjaty przeciwko uznanym za heretyków albigensom, występującym przeciwko gospodarczej dominacji kleru i sprzeciwiającym się wojnom. Jednak tak naprawdę to nie świątynia stanowi najciekawszy punkt Albi, lecz muzeum słynnego francuskiego malarza i grafika, Toulouse-Lautreca (Albi to jego rodzinne miasto). Na pewno kojarzycie jego słynne litografie z końca XIX w. przedstawiające barwne życie artystycznej bohemy paryskiego Montmartre – a jeśli nie, koniecznie zajrzyjcie do zlokalizowanego przy placu św. Cecylii muzeum (wstęp 9 €, http://bit.do/mtlalbi).

 

Carcassonne (sprawdź lokalizację na mapie)

Kto gra w gry planszowe, ten na pewno Carcassonne kojarzy – to właśnie od tego niewielkiego historycznego miasta swoją nazwę wzięła słynna „planszówka”. Położone nad rzeką Aude miasto znane jest głównie z systemu podwójnych murów obronnych okalających starówkę, wzmocnionych licznymi warownymi basztami i z aż 52 bramami. Warowne mury uczyniły miasto praktycznie niemożliwym do zdobycia. Carcassonne to jeden z największych w Europie tak dobrze zachowanych średniowiecznych kompleksów urbanistycznych; od 1997 r. znajduje się na Liście Światowego Dziedzictwa UNESCO.

 

Prowansja-Alpy-Lazurowe Wybrzeże

Awinion (sprawdź lokalizację na mapie)

„Tańczą panowie, tańczą panie / na moście w Avignon”… Wielu z nas kojarzy słynny wiersz Krzysztofa Kamila Baczyńskiego Na moście w Avignon i jego muzyczną interpretację w wykonaniu Ewy Demarczyk. Most św. Benedykta, częściowo zburzony (do dziś przetrwały jedynie cztery z dwudziestu przęseł), został zbudowany w XII wieku, by spiąć ze sobą dwa brzegi Rodanu. Choć tak naprawdę znany jest na całym świecie, właśnie ze względu na liczne utwory literackie i muzyczne, które zostały mu poświęcone (we Francji to słynna piosenka Sur le Pont d’Avignon), nie jest wcale najistotniejszą budowlą miasta. Jest nią imponujący Pałac Papieski, który podobnie jak potężne mury okalające starówkę (prawie 5 km długości!), powstał w XIV wieku, kiedy to właśnie do Awinionu przeniesiona została z Rzymu siedziba papieży. Okres ten, trwający blisko 70 lat, nazywany jest przez historyków niewolą awiniońską. Budowla jest imponująca – to w końcu największy gotycki pałac na świecie. Do zwiedzania udostępniono 24 sale. Niestety we wnętrzach niewiele pozostało z dawnego bogactwa papieży… Wstęp: 11 €, pałac jest dostępny dla zwiedzających codziennie przez cały rok. Więcej informacji można znaleźć na stronie: www.avignon-tourisme.com. 

Awinion słynie także z jednego z najważniejszych na świecie festiwali teatralnych: jest on organizowany każdego lata, począwszy od 1947 roku.

Będąc w Awinionie należy koniecznie spróbować tutejszego specjału czyli papalines – czekoladowych trufli wypełnionych likierem produkowanym z 60 gatunków ziół.

 

Camargue (sprawdź lokalizację na mapie)

Na południe od miasta Arles rozciąga się kraina mokradeł, przemierzana przez tabuny białych koni z rozwianymi grzywami, gdzie na tle zachodzącego słońca w niebo wzbijają się stada flamingów… Brzmi jak bajka? Nie, to po prostu Camargue – obszar delty Rodanu, który w Arles dzieli się na dwie odnogi. Od 1970 roku działa tu Parc Naturel Régional de Camargue, raj dla ornitologów. To jedyne miejsce w Europie, gdzie egzotycznie wyglądające flamingi regularnie odbywają lęgi. Najlepszym miejscem do obserwacji jest Parc Ornithologique de Pont de Gau, gdzie przez 60-hektarowe mokradło wytyczono 4,5-kilometrową ścieżkę. Camargue to też nazwa rasy konia – niedużego, ale świetnie przystosowanego do życia w tutejszych warunkach. Pochodzenie rasy jest sporne, ale prawdopodobnie konie te żyją w delcie Rodanu od tysięcy lat (czego dowodem mogą być malowidła naskalne sprzed 15 000 lat z Lascaux, przedstawiające m.in. zwierzęta mocno przypominające konie camargue).

 

>>>Szukasz inspiracji do podróży? Zobacz nasze galerie!

 

Miasta Lazurowego Wybrzeża (Saint-Tropez, Cannes, Nicea)

Choć już na przełomie XIX i XX wieku to senne rybackie miasteczko upodobali sobie malarze, którym przewodził postimpresjonista Paul Signac, to świat odkrył Saint-Tropez (sprawdź lokalizację na mapie) w 1956 roku, kiedy nakręcono tu film I Bóg stworzył kobietę z Brigitte Bardot w roli głównej. Miłośnicy francuskich komedii mogą je kojarzyć również ze słynnego filmu Żandarm z St-Tropez z Louisem de Funès’em w roli głównej (w miasteczku łatwo trafić przed uwieczniony na filmie słynny posterunek żandarmerii, przed którym chętnie fotografują się turyści). Po tak spektakularnym filmowym początku St-Tropez stało się synonimem blichtru i przepychu, miejscem, do którego tłumnie zjeżdżali artyści (w 1971 roku odbył się tu ślub Micka i Bianki Jaggerów). I chociaż turyści zaglądają tu głównie ze względu na tę „gwiazdorską otoczkę”, samo St-Tropez zachowało swój wyjątkowy urok: wąskie uliczki, małe placyki i morelowe domki oglądające swe odbicie w lazurowych wodach zatoki zachwycają nas tak samo, jak niegdyś francuskich malarzy z przełomu wieków.

Filmowa sława Lazurowego Wybrzeża nie kończy się na St-Tropez: 80 km pokonanych zapierającą dech w piersiach nadmorską trasą doprowadzi nas do Cannes (sprawdź lokalizację na mapie) i najsłynniejszego czerwonego dywanu świata. W końcu to tutaj co roku organizowany jest prestiżowy międzynarodowy festiwal filmowy, któremu towarzyszą często liczne skandale towarzyskie, a pikanterii dodają odważne kreacje gwiazd. La Croisette to ocieniony palmami główny bulwar nadmorski, przy którym zachwycają eleganckie hotele i luksusowe butiki światowej sławy projektantów mody. Jego zupełnym przeciwieństwem jest położona na wzgórzu stara część miasta z XI-wiecznym zamkiem, skąd rozpościera się piękny widok na port, zatokę i wyspę św. Małgorzaty (Île Ste-Marguerite), na której pod koniec XVII w. na rozkaz króla Francji Ludwika XIV trzymano tajemniczego więźnia w żelaznej masce. 

Leżąca jeszcze dalej na wschód Nicea (sprawdź lokalizację na mapie) nosi ślady wpływów włoskich (w granicach Francji znalazła się tak naprawdę dopiero w 1860 r.), co widać zarówno w architekturze miasta, jak i jego kuchni, a nawet miejscowym dialekcie. 6-kilometrowa nadmorska Promenade des Anglais to ulubione miejsce rowerzystów, deskorolkarzy i biegaczy. Ale wystarczy odbić w głąb lądu by znaleźć się w prawdziwej plątaninie uliczek Starej Nicei (Vieux Nice), tętniącej życiem, pełnej straganów, sklepików i kawiarenek, a także muzeów z zachwycającymi kolekcjami sztuki dawnej i współczesnej.

A stąd już tylko rzut beretem do księstwa Monako – drugiego po Watykanie najmniejszego pod względem powierzchni niezależnego państwa świata – oraz do niewielkiego miasteczka Vence, w którym ostatnie lata swojego życia spędził polski pisarz Witold Gombrowicz (znajduje się tu jego grób). Wszystko to sprawia, że Lazurowe Wybrzeże to jedno z najlepszych miejsc na spędzenie wakacji we Francji.

 

Grasse (sprawdź lokalizację na mapie)

Pamiętacie książkę Pachnidło Patricka Suskinda? To właśnie Grasse stało się tłem jej ostatniego rozdziału, kręcono tu też oczywiście sceny do filmu Pachnidło. Historia pewnego mordercy, który powstał w 2006 roku na podstawie książki. W końcu Grasse to światowa stolica perfum! Wąskie, brukowane uliczki przesiąknięte są odurzającym wręcz zapachem róż, mimozy, lawendy, kwiatów pomarańczy i jaśminu. 

Od XVIII wieku produkuje się tu naturalne aromaty, stanowiące składnik zapachów wielu znanych marek. Powstają one przede wszystkim w trzech słynnych na cały świat wytwórniach: Fragonard, Molinard i Galimard. W każdej z nich znajduje się muzeum i salon sprzedaży, ale najlepiej chyba wybrać się do tej najbardziej znanej – czyli Fragonard. Znajduje się przy 20 boulevard Fragonard, a wstęp jest bezpłatny. Przewodnik oprowadzi was po fabryce, przybliży historię perfumiarstwa i wyjaśni cały proces powstawania perfum. Cała wycieczka kończy się w sklepie firmowym Fragonard, gdzie ciężko odmówić sobie zakupu choćby małego flakonika perfum…

 

Kanion Verdon (sprawdź lokalizację na mapie)

Nazywany czasem Wielkim Kanionem Verdon (nasuwa się oczywiste skojarzenie z Wielkim Kanionem Kolorado), jest jedną z największych przyrodniczych atrakcji Francji. Liczy sobie ponad 20 km długości, a w najgłębszym miejscu jego ściany mierzą aż 800 m wysokości. Został wyżłobiony w wapiennych skałach przez wypływającą z Alp rzekę Verdon. To drugi najgłębszy przełom rzeki w Europie (pierwszym jest przełom Tary w Czarnogórze). Wzdłuż obu jego krawędzi ciągną się szlaki turystyczne,umożliwiające podziwianie tego niezwykłego cudu natury. Dodatkową atrakcją są mosty, które spinają brzegi kanionu. Jeśli kochacie adrenalinę, koniecznie wybierzcie się do miejscowości Castellane – znajdziecie tam firmy organizujące spływy rzeką i skoki na bungee. Castellane to także dobra baza wypadowa do zwiedzenia tej okolicy – znajduje się tam kilka wygodnych kempingów. Warto wybrać się też do leżącego nieopodal urokliwego miasteczka Moustiers Sainte-Marie, słynącego z produkcji fajansu (działa tu ponad 20 manufaktur, sprzedających swe ceramiczne wyroby w malutkich butikach). Przycupnęło ono u podnóża stromej skały przeciętej wąwozem, z którego wypływa rzeka, malowniczo wijąca się przez całe miasteczko.

 

Korsyka (sprawdź lokalizację na mapie)

Wyspa Piękna (Île de Beauté) – to jej drugie imię. Nic dziwnego, skoro znaleźć tu można krystalicznie czyste morze, piękne plaże, malownicze wsie i miasteczka oraz góry zachęcające do pieszych wędrówek… W dodatku to właśnie z Korsyki pochodził mały wielki człowiek Napoleon Bonaparte. Choć od 1768 r. wyspa należy do Francji, Korsykanie silnie podkreślają swoją kulturową odrębność: język korsykański funkcjonuje równolegle do francuskiego (wiele tu dwujęzycznych napisów), działa tu także kilka organizacji separatystycznych.

Wnętrze wyspy zajmują góry (najwyższy szczyt to Monte Cinto, 2706 m n.p.m.), przez które wiedzie słynny szlak pieszy GR20, uważany za jeden z trudniejszych w Europie. Łączna różnica poziomów to ok. 10 000 m, a na pokonanie szlaku potrzeba ok. 14 dni intensywnej wędrówki. Drugą atrakcją wyspy są plaże, a tych nie brakuje: choć sama wyspa jest niewielkich rozmiarów, długość linii brzegowej wynosi prawie tysiąc kilometrów. Oczywiście nie każde miejsce jest dostępne, wiele odcinków wybrzeża to urwiste skały, o które z hukiem rozbijają się fale, lecz pomiędzy nimi znajdują się małe, ciche zatoczki i urokliwe plaże. Z kolei krystaliczne morskie wody to wymarzone miejsce do nurkowania i snorkelingu. Już sama maska z rurką wystarczą, by obserwować ławice kolorowych ryb, ale prawdziwą atrakcją są spoczywające na niewielkiej głębokości zatopione samoloty: jeden w pobliżu Bastii, drugi w okolicy Calvi.

Na urok Korsyki składa się też czar tutejszych miasteczek – przytulnych, urzekających spójną architekturą. W leżącym na zachodzie wyspy Ajaccio, stolicy Korsyki, urodził się Cesarz Francuzów, czyli Napoleon Bonaparte – w trakcie wędrówki przez gęstwinę wąskich uliczek miasteczka przypominać wam o tym będą liczne tablice pamiątkowe, pomniki i muzeum. Centrum gospodarczym i handlowym jest natomiast położona na północy Bastia, niegdysiejsza stolica, dziś główny port wyspy. Mimo swojej funkcji miasto jest bardzo klimatyczne, a szczególnie jego starsza część, Terra Vecchia. Na północ od miasta rozciąga się Półwysep Corse, na którego skalistym wybrzeżu zachowały się strażnicze wieże budowane niegdyś by chronić wyspę przed przybyszami.

Na Korsykę najlepiej wybrać się wiosną lub jesienią, kiedy pogoda jest bardzo przyjemna, a wyspa nie jest tak oblegana przez turystów, jak w letnim szczycie sezonu. Najłatwiej dostać się tu promem z Francji (Tulon, Nicea) lub Włoch (Savona, Livorno). Cena biletu w jedną stronę waha się od 50 do 100 €. Szczegóły i mapa połączeń dostępne są na www.corsicaferries.com. Sporą atrakcją jest podróż Trinighellu, czyli korsykańską kolejką, której historia sięga końca XIX wieku. Trasa wiedzie przez liczne tunele (najdłuższy ma 4 km) i zawieszone nad przepaściami wiadukty (w tym ten pomiędzy Venaco i Vivario, zaprojektowany przez Gustava Eiffela), zatrzymując się po drodze na malowniczych stacyjkach kolejowych, na których czas jakby się zatrzymał. Tygodniowy karnet na przejazd kolejką (bez ograniczeń) kosztuje 50 € (www.train-corse.com).

 

>>>ZOBACZ TEŻ: Sposobów na podróżowanie jest niezliczona ilość, a czy wiesz kim są backpackerzy? Zobacz nasz artykuł!

Wypoczynek

• Paralotnie na Wydmie Piłata (fr. Dune du Pilat lub Dune du Pyla) na wybrzeżu Atlantyku. 

To największa wydma w Europie (zarówno pod względem wysokości, jak i ilości piasku), idealna dla paralotniarzy. Widoki na ocean z lotu ptaka – niepowtarzalne. Niestety, jeśli nie jesteście zawodowcami, taka przyjemność nie należy do najtańszych: 20-minutowy lot w tandemie kosztuje 80 €.

• Surfowanie w Biarritz. Wybrzeże Atlantyku koło Biarritz to prawdziwa mekka surferów – nie przegapcie takiej fali!
• Piesze wędrówki słynnymi szlakami GR (grande randonnée). Ich sieć pokrywa teren całego kraju: wietrzną Bretanię, góry Francji, wiejskie tereny. Część z nich to historyczne szlaki (jak np. słynna droga do Santiago de Compostela), inne tworzone były od zera.
• Kajakiem po jeziorze Annency (fr. Lac d’Annecy). Otoczone górami, których wysokość przekracza 2000 m n.p.m., to jezioro stanowi wymarzone miejsce do wszelkich sportów wodnych. Oprócz pływania kajakiem warto skusić się też na narty wodne lub windsurfing. Latem woda ma naprawdę przyjemną temperaturę! A po aktywnym wypoczynku warto zwiedzić leżące nad brzegiem jeziora bardzo urokliwe miasto Annency, zwane „alpejską Wenecją”.
• Trekking po wygasłych wulkanach Owernii. Ciągną się na długości ok. 120 km i są rozciągnięte na powierzchni ok. 4 tys. km². One. Wygasłe wulkany. To jedyne takie miejsce w Europie i aż dziwne, że tak mało popularne wśród turystów. Samo Chaîne des Puys skupia 80 wulkanicznych szczytów, wznoszących się ponad zieloną równiną. Krajobraz urzeka tu spokojem… naprawdę warto!
• Szczyt Aiguille du Midi (3842 m n.p.m.) w Alpach. By go zdobyć, nie musicie być wytrawnymi alpinistami – wjedziecie tu kolejką linową. Południowa Iglica (polska nazwa szczytu) leży w odległości 8 km od Mont Blanc, a dokładnie pod nią biegnie słynny tunel łączący Francję z Włochami. Widoki na francuskie, włoskie i szwajcarskie Alpy zapierają dech w piersiach! Podróż kolejką z centrum Chamonix trwa 20 minut, koszt: 58,50 € (przejazd w dwie strony). 

Pozostałe

Warto we Francji:

• Przemieszczać się po kraju pociągami (zarówno ze względu na wygodę, jak i czas jazdy).
• Pamiętać, że posiłki w restauracjach serwowane są w bardzo konkretnych porach: 12:00-14:00, a wieczorem zazwyczaj od 19:00.
• Powłóczyć się po francuskiej prowincji. Wiadomo, że Paryż to taki must see, ale francuska wieś i małe miasteczka są niezwykle urokliwe.
• Korzystać z darmowych dni we francuskich muzeach (zazwyczaj jest to pierwsza niedziela miesiąca).
• Kupować bilety do czołowych atrakcji Paryża przez internet – pozwoli Wam to lepiej zorganizować swój pobyt i nie stracicie czasu na czekanie w bardzo długich kolejkach. A jeśli macie poniżej 25 lat to w większości muzeów czeka na was darmowy wstęp – wtedy też możecie często wejść bez kolejki, legitymując się jedynie np. studencką legitymacją, taką jak ISIC lub Euro<26.

 

Nie macie głowy do takich szczegółów? To nie problem! Napiszcie do nas na adres mailowy lub skontaktujcie się z nami przez nasz Fanpage na Facebooku, a my z przyjemnością wszystkim się zajmiemy, dzięki czemu Wy będziecie mieli więcej czasu na tę przyjemniejszą część przygotowań, czyli pakowanie i zakupy! Jeśli chcecie się dowiedzieć dokładnie, jak to działa, to zajrzyjcie tutaj.

 

Nie warto we Francji:

• Starać się zwiedzić na siłę wszystkich atrakcji Paryża – gonitwa od punktu do punktu nie pozwoli wam na rozkoszowanie się wyjątkowym charakterem miasta.

 

Jeśli zastanawiacie się, które atrakcje wybrać spośród wszystkich wspaniale wyglądających miejsc i nie możecie się zdecydować, to przejrzyjcie wczasy przygotowane przez najbardziej popularne biura podróży. Te biura organizowały już niejeden wyjazd, więc z pewnością decydując się na jedną z ich ofert, nie będziecie żałować!

 

>>>SPRAWDŹ: Komunikacja publiczna we Francji!