LitwaWprowadzenie

Zgaduj-zgadula! Państwo, do którego się wybieramy jest niewielkie. Liczbą ludności przypomina Rzym. Od setek lat ma z Polską bardzo dobre sąsiedzkie stosunki, chociaż pojawiają się również pewne napięcia. Można byłoby zaryzykować twierdzenie, że jest to kraj nalewkami i miodem płynący. Zwróćcie uwagę na buty! Na każdym kroku możecie spotkać stragany, na których oprócz standardowych pamiątek kupicie... drewniaki, które należą do części stroju regionalnego i cieszą się ogromną popularnością w omawianym miejscu. Dla Adama Mickiewicza to miejsce to ojczyzna, co wyznał w pierwszym wersie „Pana Tadeusza”. To już chyba wszystko jasne! Czy już wiecie, gdzie jesteśmy? Litwa czeka na Was z niewielkimi, ale szeroko otwartymi ramionami!

>>>ZOBACZ TEŻ: Zorganizujemy Twój wyjazd do Litwy za grosze! Kliknij tutaj, żeby dowiedzieć się więcej.

• Ustrój polityczny: demokratyczny, republika parlamentarna.
• Stolica: Wilno.
• Liczba ludności: 2 869 690 osób.
• Powierzchnia: 65 300 km².
• Język urzędowy: litewski.
• Religia: dominuje katolicyzm.
• Waluta: 1 euro, czyli 100 centów.
• Strefa czasowa: UTC +2 (zimą), UTC +3 (latem).
• Numer kierunkowy: +370.
• Napięcie w gniazdkach na Litwie: 230V, 50Hz (typ C, typ C-2, typ F).
• Tablice rejestracyjne: LT.

Na Litwie możemy czuć się jak u siebie w domu. Po pierwsze kraj ten znajduje się rzut beretem od naszego, a także na każdym kroku można natknąć się na polski akcent, bo aż 200 tysięcy Polaków żyje na terytorium Litwy. Niezależnie od tego jak daleko od domu się znajdujecie, zawsze miło jest usłyszeć znajomy język, co z pewnością wywoła bezwarunkowy uśmiech, prawda? :)

>>>SPRAWDŹ: Przygotujemy dla Ciebie miniprzewodnik z najważniejszymi informacjami o Litwie!

Geografia

Gdyby ktoś zapytał Was, gdzie znajduje się Środek Europy, co byście odpowiedzieli? Czy wpadlibyście na to, że to miejsce jest oddalone zaledwie dwadzieścia sześć kilometrów od Wilna? Litwa znajduje się na południowo-wschodnim wybrzeżu Morza Bałtyckiego. Linia brzegowa jest bardzo jednostajna. Jedynie na granicy z Rosją pojawiają się małe zatoki. Oprócz Polski graniczy z Białorusią, Rosją i Łotwą. 

 Przy wybrzeżu rozpościera się Mierzeja Kurońska, na której możecie zobaczyć liczne wydmy. Większość terenu stanowią niziny, a najwyższym punktem w kraju jest tak zwana „Wysoka Góra”, która tak naprawdę wcale nie jest taka wysoka. Mierzy 294 metry nad poziomem morza.

Na Litwie istnieje rozbudowana sieć około siedmiuset rzek (największa to Niemen), a także jezior, których liczba sięga 6 tysięcy. Lasy na Litwie są przeważnie mieszane. Najczęściej, podobnie jak w Polsce, możecie zobaczyć sosny, brzozy i świerki, czyli drzewa bardzo łatwe w uprawie, a właściwie całkowicie niewymagające pielęgnacji. Litewskie zbiorniki wodne oraz lasy to prawdziwe królestwo zwierząt - od saren, przez wilki, aż po bociany i szczupaki. Miejcie więc oczy dookoła głowy! W tym niewielkim kraju istnieje pięć parków narodowych, z których szczególną uwagę powinniście zwrócić na Auksztocki Park Narodowy. Jego powierzchnia obejmuje 30 hektarów. Znajdują się także wyznaczone obszary chronione, które obejmują około 12% powierzchni kraju.

Litwa dba o naturę. Zarejestrowano około 400 zabytków przyrody, w których skład wchodzą drzewa, źródła, kamienie, skałki, czy głazy. To robi wrażenie!

>>>SPRAWDŹ: Interesuje Cię jakie są stereotypy w Europie? Zobacz nasz artykuł!

Historia

Pierwsze wzmianki na temat Litwy można znaleźć w zapiskach z XI wieku. Pochodzenie nazwy nie jest jednoznaczne. Niektórzy twierdzą, co funkcjonuje w powszechnym przeświadczeniu, że pochodzi od nazwy rzeki Lietauka, a to z kolei można tłumaczyć jako „ludzie znad rzeki”. W XII wieku z powodu licznych zagrożeń z zewnątrz ze strony zakonu krzyżackiego, czy zakonu kawalerów mieczowych, Mendog zjednoczył plemiona litewskie jednocześnie przejmując władzę. Był on jednym z dwóch królów litewskich.

Żebyście nie czuli się jak na nudnej lekcji historii, proponujemy szybką teleportację do roku 1385. Wtedy to w Krewie postanowiono o zaślubinach wielkiego księcia litewskiego Władysława Jagiełły, z królową Polski Jadwigą. Był to pierwszy krok do powstania jednego, polsko-litewskiego państwa. Litwa za czasów Jagiełły oraz Witolda, była największym państwem w Europie. Po wspólnym zwycięstwie nad krzyżakami w bitwie pod Grunwaldem, główny wróg naszych narodów został niemal całkowicie unicestwiony. W trzy lata po bitwie, kolejny układ, tym razem w Horodle, umocnił więzi między Polską a Litwą. 

Omawiając historię Litwy nie można pominąć unii zawartej w Lublinie, na mocy której powstała Rzeczpospolita Obojga Narodów. Od tego momentu władza nad Polską i Litwą, niepodzielnie spoczywała w rękach jednego człowieka, wybieranego drogą wolnej elekcji. Od tej pory, bogatsi możnowładcy polscy mogli bez problemu powiększać swoje posiadłości o tereny litewskie.

Koniecznie trzeba zwrócić uwagę na to, że kontakty między Polakami, a Litwinami nie zawsze można było opisywać jako pozytywne. XIX wiek był okresem podnoszenia się w całej Europie ruchów narodowych. Na Litwie zaczęto weryfikować dotychczasową historię. Związek z Polską został uznany przez Litwinów za upadek ich suwerenności, za poddanie się silniejszemu sąsiadowi i zdradę narodowości. Krótko mówiąc - Jagiełłę wymazano z historii, natomiast Adam Mickiewicz stał się Adomasem Mickieviciusem. To bardzo obrazowe i skrótowe przesłanie tego okresu.

Podczas I wojny światowej, zaczęto podnosić idee powstania państwa litewskiego. W 1917 roku, Niemcy kontrolujący te tereny pozwolili na utworzenie Taryby – litewskiej rady narodowej, z której powstało królestwo Litwy. Z kontrofensywą przyszli litewscy komuniści, wspierani przez Rosję Radziecką. W wyniku tych wydarzeń powstała Litewsko-Białoruska Republika Socjalistyczna ze stolicą w Wilnie. Państwo to przetrwało jedynie kilka miesięcy, ulegając ofensywie wojsk polskich. Zaraz po tym, Wileńszczyzna ponownie wpadła w ręce radzieckie, podczas wielkiego marszu wojsk rosyjskich na Europę. Ostatni raz Wilno zmieniło przynależność w roku 1920, kiedy to Lucjan Żeligowski na polecenie Józefa Piłsudskiego, zajął miasto i w obrębie jego okolic utworzył Litwę Środkową. Tak ukształtowała się Litwa międzywojenna. Po 1945 roku kraj stał się jedną z republik radzieckich, a niepodległość uzyskał dopiero w 1990 roku. Jak jest teraz? Posłuchajcie...

Sytuacja obecna

Historia XXI wieku to przede wszystkim wstąpienie Litwy do Unii Europejskiej w 2004 roku. Warto wspomnieć o współpracy handlowej, którą Litwa oczywiście prowadzi nie tylko z państwami członkowskimi. W 2016 roku Litwa najwięcej towarów eksportowała do Rosji, Polski, Łotwy, a także Niemiec. Z kolei import pochodził z Niemiec, Stanów Zjednoczonych, Polski i Szwecji.

Sytuacja polityczna w państwie jest klarowna. Dzisiejsza Litwa jest republiką parlamentarną. Prezydentem Litwy jest Dalia Grybauskaitė. Parlament jest jednoizbowy, a w ławach sejmu zasiada 141 deputowanych. U nas jest ich 460. Czy to nie za dużo? :)

Relacje polsko-litewskie w ogólnym odbiorze są pozytywne, przyjacielskie. Jednak istnieje też problem, który stanowi kość niezgody. Konkretnie mówiąc jest to sprawa dotycząca praw mniejszości polskiej na Litwie, które są niestety wciąż naruszane. To wyzwanie, któremu czoła muszą stawić politycy obu krajów.

>>>Jesteś miłośnikiem historii? Sprawdź więc dzieje innych krajów!

Z wieloma narodowościami my Polacy mamy pewne skojarzenia. Powiemy Francuzi – pomyślicie romantycy, wskażemy Niemców – pomyślicie o pewności siebie, pracowitości i zdecydowaniu. Można by tak wymieniać długo, bo stereotypów ciągle przybywa. A z jakimi cechami charakteru i usposobieniem kojarzą Wam się Litwini? Jeżeli macie wątpliwości - wyjaśnimy to Wam już w trzech prostych krokach! Gotowi?

Po pierwsze – tożsamość narodowa. Każdy szanujący się Litwin deklaruje ogromne przywiązanie do kraju, tradycji i zwyczajów. W życiu codziennym widać to przede wszystkim w poszanowaniu języka litewskiego. Na ulicach Wilna czy Kowna próżno szukać międzynarodowo zrozumiałych słów jak np. hotel, bo prawie wszystkie zostały zastąpione przez rodzime nazwy. Szacunek do ojczystego języka to coś, co wpajane jest Litwinom już od najmłodszych lat.

Po drugie – wierność. Litwini potrzebują w relacjach międzyludzkich dużo czasu na zbudowanie, cegiełka po cegiełce, wzajemnego zaufania. Są początkowo skryci, niepewni i bardzo ostrożni. Jednak warto zainwestować czas i serce w relację z Litwinami, bo od momentu, gdy staniecie się dla nich ważni, już zawsze będą pamiętać o Waszych potrzebach i wyciągną do Was pomocną dłoń.

Po trzecie – spokój i to nie tylko wewnętrzny. Na Litwie nie zobaczycie kłócących się ludzi wymachujących rękami i krzyczących wniebogłosy. Litwini to ludzie, którzy są spokojni, przywiązują wagę do załatwiania własnych spraw raczej w gronie rodzinnym i nie rozstrząsają problemów na forum publicznym.

Ośmiu na dziesięciu Litwinów to katolicy. Chrześcijaństwo jest dominującą religią w tym małym kraju. Urzędowym językiem jest oczywiście litewski, co widać w publicznej oświacie. Mniejszości narodowe, do których zaliczają się Polacy na Litwie mają jednak prawo do uczenia się swojego języka, a także poznawania kultury i zwyczajów kraju, z którego pochodzą.

Jeżeli chodzi o wygląd, to trudno opisać typowych Litwinów. Można długo gdybać i zastanawiać się nad tym, jak wyglądałby modelowy mieszkaniec tego kraju. Jednak jedno jest pewne - zarówno Litwini jak i Litwinki to wysocy ludzie. To cecha charakterystyczna tego narodu, co może potwierdzać mierzący ponad dwa metry Arvydas Sabonis, litewski koszykarz, który poczuł smak prawdziwego zwycięstwa, stając się mistrzem świata. A jeżeli chcecie dowiedzieć się, w czym jeszcze Litwini są prawdziwymi liderami, przeczytajcie koniecznie rozdział „Jedzenie i napoje” – to będzie prawdziwa uczta!

Palenie papierosów oraz picie alkoholu jest zabronione w większości miejsc publicznych. Za przebywanie w miejscach publicznych pod widocznym wpływem alkoholu można zostać ukaranym grzywną. Miejcie się więc na baczności!

Najważniejsze święta narodowe Litwy to: Dzień Odbudowy Państwa Litewskiego (16 lutego), Dzień Odzyskania Niepodległości (11 marca) oraz Dzień Koronacji Króla Litwy Mendoga (6 lipca) na pamiątkę pierwszego króla Litwy.

>>>ZOBACZ TAKŻE: Jaki klimat panuje na Litwie?