PortugaliaCo warto / nie warto?

Miejsca i atrakcje

SPIS TREŚCI:

Lizbona | Okolice Lizbony | Porto | Algavre | Faro | Olhão | Tavira | Cacela Velha | Albufeira | Lagos | Sagres | Alentejo | Évora | Estremoz | Monsaraz | Portalegre | Marvão | Castelo de Vide | Sines | Porto Covo | Vila Nova de Milfontes | Beja | Coimbra | Fatima

 

Najważniejszymi miastami Portugalii są: Lizbona, Porto, Faro, Lagos, Sines oraz Vila Nova de Milfontes. 

 

Lizbona (sprawdź lokalizację na mapie)

Obowiązkowym punktem w czasie odwiedzania Portugalii jest oczywiście stolica. Lizbona oferuje bogaty wachlarz rozrywek dla każdego. Zakupy, miejscowa kuchnia, zabytki, muzea – to raj dla turystów. Za dnia życie koncentruje się w kafejkach, kuszących zapachem świeżej kawy i ciast. Jednak portugalska stolica tak naprawdę ożywa wieczorem. Małe knajpki zapełniają się gośćmi. Właśnie tam, przy lampce wina do kolacji, najłatwiej usłyszeć melancholijną, wzruszającą pieśń – fado. Optymalnie, na zwiedzanie Lizbony warto przeznaczyć 3-4 dni. Ten czas pozwoli nam na spokojne spacerowanie i dokładniejsze poznanie miasta, bez zbędnego pośpiechu i jedynie odhaczania najważniejszych zabytków. Wiele najciekawszych miejsc koncentruje się głównie w kilku dzielnicach miasta: Baixa, czyli samo centrum, Bairo Alto, Chiado, Alfama oraz Belém. 
     Alfama

 

>>>SPRAWDŹ: Wciąż nie wiesz jak zabrać się za zaplanowanie swojej podróży? Kliknij tutaj, aby otrzymać naszą pomoc!

 

Castelo São Jorge – Zamek Św. Jerzego. Wybierając się do Zamku Św. Jerzego z zamku warto przejść się ulicą Costa do Castelo, która malowniczo wije się niczym wstęga wokół niego. Spacer tą ulicą to raj dla amatorów fotografii, gdyż kryje się tam wiele tajemniczych zakątków, a co jakiś czas wyłania się piękna panorama miasta. Strażnikiem najstarszej dzielnicy Lizbony – Alfamy – przez wieki był Zamek Św. Jerzego. Okupowany przez Rzymian, Wizygotów, a ostatecznie Maurów. Ostatecznie przejęty przez chrześcijan w 1147 roku, dokładnie dzięki pierwszemu królowi Portugalii – Dom Alfonso Henriquesowi. Według legendy rycerz Martim Moniz zauważył, że jedne jedyne wrota do zamku nie są zamknięte i zablokował je własnym ciałem. Rycerz poniósł śmierć, jednak dzięki jego bohaterskiemu czynowi armia króla mogła zdobyć zamek. Następnie stał się on główną siedzibą króla. W 1300 roku gruntownie przebudowany przez Dom Donisa I, a swoją obecną nazwę zawdzięcza królowi João I. 

Zamek utracił miano siedziby królewskiej za czasów panowania Manuela I, kiedy to postanowił on przenieść się do bardziej okazałego pałacu na Praça do Comércio. Podczas hiszpańskiej okupacji zamek pełnił funkcje magazynu i więzienia. Poważne zniszczenia spowodowane trzęsieniem ziemi z 1755 roku zniwelowano dopiero w 1940 po gruntownej odbudowie. Zwiedzanie zamku obejmuje mury obronne, średniowieczny zamek, ruiny pałacu królewskiego, ogrody, taras z widokiem na Lizbonę oraz sale multimedialne Olissiponia, w których na 36 ekranach przedstawiona jest historia Lizbony. Warto również odwiedzić Camera Obscura, gdzie za pomocą peryskopu można podziwiać panoramę miasta.

Co roku w czerwcu ma tu miejsce Festa do Fado, czyli Festiwal Muzyki Fado, w którym udział biorą zarówno znani muzycy, jak i dopiero wschodzące gwiazdy. Dla smakoszy piwa polecany jest lipiec i odbywające się wtedy Festa da Cerveja – Święto Piwa.

 

Kościoły Alfamy

Warto przespacerować się po uliczkach najstarszej dzielnicy Lizbony. Czy konieczna jest mapa? Raczej nie, bo w plątaninie uliczek i zaułków nie sposób się nie zgubić. W tej okolicy jest to nawet wskazane. Spacerując po Alfamie, chcąc nie chcąc napotkamy kilka przepięknych kościołów. Są to między innymi Ingreja da Madalena, Nossa Senhora da Conceição Velha, Igreja de Santa Engrácia, Igreja de São Joao da Praça czy Igreja de Santo Antonio. Na szczególną uwagę zasługuje Igreja da Conceição Velha, ze względu na przepiękny portal w stylu manuelińskim. Po trzęsieniu ziemi w roku 1755 część dóbr kościelnych przeniesiono do kościoła, dlatego zyskał on przydomek „Velha” co znaczy stary.  

 

Katedra Sé

Początek historii katedry wiąże się z odbiciem Portugalii z rąk Maurów w 1147 roku. Zbudowana w XIII wieku na miejscu mauretańskiego meczetu, jako symbol udanej rekonkwisty. We wnętrzu dominuje styl gotycki i romański, ale widać też elementy neoklasycystyczne oraz wykończenia rokokowe. Na przestrzeni wieków wiele trzęsień ziemi niszczyło świątynie, stąd różnorodność jej stylów. Lizbońska katedra jest wybudowana na planie krzyża łacińskiego z trzema nawami. Ma charakter obronny – wyróżniają ją dwie wieże zwieńczone flankami oraz grube mury. W katedrze zostały umieszczone relikwie św. Wincentego z Saragossy. Legenda mówi, że dwa kruki strzegły transportowanych na statku relikwii, a później zadomowiły się w katedrze. Zarówno statek ja i dwa kruki są dziś symbolem Lizbony, który widnieje w herbie miasta, a św. Wincenty jest patronem miasta. 

Naprzeciw katedry mieści się Igreja de Santo António. Kościół wzniesiono w XVIII wieku, na miejscu kamienicy, w której urodził się św. Antonii. Portugalczycy przychodzą do kościoła, by dotknąć portretu świętego na szczęście. W kościele znajduje się również polski akcent – 12 maja 1982 roku papież Jan Paweł II odwiedził ten kościół i odsłonił posąg świętego Antoniego na placu przed kościołem. Po lewej stronie kościoła znajduje się małe muzeum, w którym znajdziemy kolekcje wszystkiego, co związane ze św. Antonim. W dzień św. Antoniego, 13 czerwca, w katedrze lizbońskiej odbywają się zbiorowe śluby, a wesele organizuje Urząd Miasta. Dzień ten jest wolny od pracy. 

 

Miradouro de Santa Luzia

Z punktu widokowego rozciąga się piękny krajobraz na dachy Alfamy i Tag. Miradouro de Santa Luzia ma dużo uroku nie tylko ze względu na widok. Jest to miejsce spotkań Portugalczyków. Jedni grają w karty, inni przychodzą, aby spędzić romantyczny wieczór. 

 

Museu do Fado - Muzeum fado

Muzeum poświęcone muzyce fado. Znaleźć tam można informacje o autorach, profesjonalnych artystach, amatorach, twórcach instrumentów. Otwarte w 1998 roku w celu kultywowania i upamiętnienia tradycji tego stylu muzycznego. W muzeum jest możliwość przesłuchania nagrań. Znajduje się tutaj również szkoła fado, odbywają się warsztaty gry na 12-strunowej gitarze portugalskiej. W restauracji często mamy okazję posłuchać koncertów na żywo. 

 

Belém

 

Museu dos Coches – Muzeum Powozów

To, co kiedyś było królewską powozownią, dziś zostało zamienione w muzeum z ogromną liczbą powozów, karet i bryczek. Narodowe Muzeum Powozów prezentuje najlepszą na świecie kolekcję pojazdów konnych. Najstarszy obiekt, karoca królowej Amálii – Berline – pochodzi z XVI wieku. Oprócz tego, można tam zobaczyć liczne akcesoria i stroje z minionej epoki. Muzeum z pewnością zafascynuje nie tylko najmłodszych gości, ale i starsi znajdą coś dla siebie! Ponadto, niezwykła atmosfera i doskonałe urządzenie nie pozwolą nam przejść obok niego obojętnie. 

 

>>>ZOBACZ TAKŻE: Chesz zabrać ze sobą w podróż jak najwięcej rzeczy przy tym mieć jak najmniejszy bagaż? Sprawdź nasze praktyczne wskazówki!

 

Palácio do Belém - Narodowy Pałac Betlejemski

Pałac prezydencki w Belém to aktualna siedziba prezydenta republiki. Wzniesiony w 1559 roku przez króla Manuela I. W XVII wieku król Jan V Wielkoduszny przebudował pałac i założył szkołę jeździectwa. Dziś jej budynek służy jako Muzeum Powozów. Od 1911 roku jest siedzibą prezydentów. Na tyłach pałacu rozpościerają się ogrody – Jardim do Ultramar. Wyjątkowo interesujące są tu egzotyczne gatunki zwierząt sprowadzane z zamorskich kolonii: Angoli, Mozambiku czy Wysp Zielonego Przylądka. 

 

Museu de Marinha Lisboa – Muzeum Morskie

W zachodniej części Klasztoru Hieronimitów znajduje się muzeum, które nie powinno dziwić swoją obecnością w kraju o przydomku imperium kolonialnego, mianowicie Muzeum Morskie. Portugalska flota znana jest na całym świecie. Muzeum prezentuje eksponaty od początków żeglugi, przez epokę największych odkryć, czasy I wojny światowej aż do dziś. 

 

Mosteiro dos Jerónimos – Klasztor Hieronimitów

Klasztor Hieronimitów, wybudowany został na miejscu kapliczki Ermida do Restelo, w której Vasco da Gama modlił się dzień przed swoją wielką wyprawą do Indii. Prace budowlane rozpoczęły się w 1502 roku, na polecenie króla Manuela I jako dziękczynienie za szczęśliwą podróż żeglarza. Początkowo obejmowały jedynie stworzenie kościoła. Jednak fundusze jakimi dysponowali architekci okazały się tak duże, że postanowiono budowlę, którą dziś obecnie możemy oglądać. Kompleks zbudowany jest w stylu manuelińskim,  z którego słynie Portugalia. 

Klasztorem zajmowali się Hieronimici, stąd jego nazwa, aż do 1934 roku.  W 1983 budowla została wpisana na Listę światowego dziedzictwa UNESCO. W klasztorze znajdują się m.in. groby króla Manuela I, jego żony Marii Aragońskiej, króla Jana III, jego żony Katarzyny Habsburg oraz nagrobek Vasco da Gamy. Na terenie klasztoru został podpisany Traktat Lizboński.

 

Padrão dos Descobrimentos – Pomnik Odkrywców

Położony tuż nad brzegiem Tagu, powstały w 1960 na miejscu mniejszego i mniej okazałego, marmurowy pomnik upamiętniający morskich odkrywców. Przedstawia 32 bohaterów portugalskich, wśród których są między innymi Vasco da Gama czy Ferdynand Magellan, a na ich czele dumnie stoi twórca portugalskiego imperium kolonialnego – Henryk Żeglarz. Po prawej stronie pomnika można dostrzec postać samotnej kobiety – symbolizuje ona żony i matki oczekujące szczęśliwego powrotu żeglarzy do domu. Wspaniały widok roztacza się z samego szczytu monumentu. Przed pomnikiem znajduje się marmurowa mozaika o średnicy 50 m, przedstawiająca mapę i trasy podróży portugalskich odkrywców. Jest to podarunek od Republiki Południowej Afryki. 

 

Centro Cultural de Belém

Powstałe pod koniec lat 90. Centrum Kulturalne Lizbony, zwane CCB. Obecnie najdynamiczniej działająca instytucja kulturalna w Lizbonie. Pewne kontrowersje budziła jej położenie w pobliżu XVI-wiecznego klasztoru Hieronimitów, jednak ożywienie życia kulturalnego dzielnicy zwyciężyło. Dziś odbywają się tam liczne koncerty, konferencje, kongresy. Znajduje się tu również jedna z najważniejszych kolekcji sztuki współczesnej. Do stałej ekspozycji należą działa takich artystów jak: Man Ray, Picasso, Dali czy Warhol.  

 

Torre de Belém – Wieża w Belém

Wieża w Belém jest od początku do końca wykonana w stylu manueliński, dzięki czemu uchodzi za perłę Lizbony. Zaprojektowana przez Francisco de Arrudę, który podczas licznych podróży, zainspirowany właśnie stylem manuelińskim, postanowił w 6 lat, rozpoczynając budowę na polecenie króla Manuela I, stworzyć ten oto cud Lizbony. Przez stulecia wieża pełniła wielorakie funkcje. Początkowo była to obrona miasta oraz pobliskiego Klasztoru Hieronimitów. Stała wtedy na samym środku rzeki Tag, jednak po trzęsieniu ziemi w 1755 roku rzeka zmieniła swoje koryto i obecnie wieża stoi na jej prawym brzegu. Później budowla stała się punktem odniesienia dla marynarzy i pełniła funkcje latarni morskiej. W czasach okupacji hiszpańskiej zamieniona w więzienie, gdzie w zalanych wodą salach przetrzymywano więźniów politycznych, między innymi Józefa Bema, tworzącego Polskie Legiony. 

Warto wejść na taras, skąd rozpościera się przepiękny widok na ujście Tagu do Oceanu Atlantyckiego. Oglądając wieżę z zewnątrz, warto zwrócić uwagę na wyrzeźbionego nosorożca. Król Manuel I kolekcjonował bowiem egzotyczne zwierzęta i zażyczył sobie takiego akcentu na wieży obronnej.

 

>>>SPRAWDŹ: Pomożemy Ci ułożyć Twój plan podróży po Portugalii! Nie wahaj się tylko KLIKNIJ!

 

Baixa

 

Praça do Comércio - Plac Handlowy

Główny i najbardziej charakterystyczny plac Lizbony, zlokalizowany nad brzegiem rzeki Tag. Całkowicie zniszczony, tak jak i cała dzielnica Baixa, po trzęsieniu ziemi w 1755 roku. Bardzo ważne miejsce w historii Portugalii. Planowana przystań przy placu miała pełnić funkcję „bramy miasta”. To również tam Portugalia witała marynarzy wracających ze swych zamorskich wypraw. Dziś plac otaczają potężne budowle mieszczące głównie urzędy i ministerstwa. W centralnym punkcie placu nie sposób nie zwrócić uwagi na pomnik króla José I. Po tragicznym trzęsieniu ziemi Markiz Pombal, odpowiedzialny za odbudowę stolicy po kataklizmie, rozkazał postawić w tym miejscu pomnik swojemu królowi. Drugim charakterystycznym elementem placu jest Łuk Triumfalny, wybudowany w 1875 roku. Łączy on Praça do Comércio z najbardziej reprezentacyjną ulicą Lizbony, czyli Rua Augusta. Widnieją na nim trzy figury przedstawiające wartości: Chwałę, Pomysłowość oraz Męstwo, cztery figury historycznych postaci ważnych dla Portugalii oraz dwie utożsamiane z głównymi rzekami kraju – Douro i Tag. Na łuku triumfalnym znajduje się Miradouro do Arco da Rua Augusta, czyli punkt widokowy, z którego rozpościera się widok na całą dzielnicę Baixa. 

 

Praça de Município – Plac Miejski

Jeden z niewielu placów Lizbony, gdzie panuje względna cisza i spokój. W  idealnie symetrycznym budynku przy placu mieści się siedziba Urzędu Miasta. Jest to jedna z najładniejszych budowli w całej Lizbonie. Główna fasada jest bogata zdobiona ornamentami i rzeźbami. Tutaj odbyły się ważne uroczystości z okazji proklamowania republiki w 1910 roku. Naprzeciwko ratusza znajduje się XVIII wieczny pomnik w formie pręgierza, a mający symbolizować przestrzeganie sprawiedliwości w mieście. 

 

Rua Augusta i jej atrakcje

Najbardziej reprezentacyjna i emblematyczna ulica Lizbony, łącząca Plan Handlowy z Placem Rossio. Sklepy, butiki, restauracje, kawiarnie i bary niemalże non stop pękają w szwach, a ulica tętni życiem do późnych godzin wieczornych. Rua Augusta jest całkowicie wyłączona dla ruchu samochodowego, dlatego jest miejscem uwielbianym przez spacerowiczów. Towarzyszące występy muzyków, aktorów czy magików dodatkowo umilają spacer. 

Warto jednak zboczyć na chwilę z głównej ulicy i przejść się pobliskimi, dzięki czemu możemy zauważyć, jak idealnie symetrycznie położone są ulice, ułożone pod kątem prostym. Gdy wrócimy na Rua Augusta, niektórych może zainteresować znajdujące się tam MUDE, czyli Museu do Designe e da Moda. Prezentuje kolekcję sprzętów, ubrań i akcesoriów Francisco Capelo, unikatową na skalę światową.

Idąc dalej po lewej stronie mijamy windę Elevador de Santa Justa. Powstała na początki XX według projektu Raula Mesniera, ucznia Gustawa Eiffela. Ta metalowa konstrukcja ma 45 metrów wysokości i jest jedyną całkowicie pionową windą w Lizbonie. Dla Portugalczyków jest regularnym środkiem transportu. Z tarasu rozciąga się przepiękny widok na dzielnicę.

 

Praça de Dom Pedro IV – Plac Rossio i jego atrakcje

Rossio to popularna nazwa Placu Dom Pedro IV zamykającego Rua Augusta. Plac swoją obecną formę i architekturą uzyskał w ramach odbudowy Lizbony po trzęsieniu ziemi. Ze względu na stojącą na środku kolumnę przedstawiającą portugalskiego króla i brazylijskiego cesarza Pedro IV, jego oficjalna nazwa brzmi właśnie Praça de Dom Pedro IV. Figury znajdujące się w dolnej części przedstawiają cechy przypisywane królowi – Sprawiedliwość, Siłę, Roztropność oraz Wstrzemięźliwość. Z dwóch stron otaczają go fontanny z mitologicznymi postaciami. Po północnej stronie placu wznosi się gmach Teatro da Dona Maria II, teatr noszący imię córki Pedra IV. Niegdyś w tym miejscu stał pałac Inkwizycji, za sprawą którego na placu Rossio odbywały się sądy i egzekucje. Po północno-zachodniej stronie placu znajduje się Dworzec Rossio ze swoją wspaniałą neomanuelińską fasadą. Plac niewątpliwie stanowi centrum Lizbony. Od zawsze koncentrował życie społeczne Lizbony i tak pozostało aż do dziś. Jest miejscem spotkań, nie brakuje tu kawiarni. Dodatkową atrakcją jest ginjinha, czyli wiśniowy likier sprzedawany w kubeczkach. 

 

Ingreja de São Domingos

Kościół zbudowany w XIII wieku, zniszczony przez trzęsienie ziemi. Rekonstrukcja przebiegała pod okiem Johanna Friedricha Ludwiga, który brał udział w odbudowie całej dzielnicy Baixa. W 1954 pożar zniszczył wnętrze kościoła, jednak postanowiono, że odbudowa nie obejmie wszystkich elementów, dzięki czemu dziś możemy oglądać zniszczone pożarem wnętrze świątyni. W kościele znajduje się fragment chusty Łucji i różaniec Hiacynty - świadków objawienia maryjnego w Fatimie. Na placu przy kościele w XVI w. odbył się mord Żydów, o czym przypomina stojący tu pomnik. Z kościoła najlepiej udać się na Praça da Figueira, czyli Plac Drzewa Figowego. 

 

>>>Szukasz inspiracji do podróży? Zobacz nasze galerie!

 

Chiado

 

Miradouro de Santa Catarina

Punkt widokowy znajdujący się w zachodniej części Chiado. Według niektórych, to najpiękniejsze miejsce, z którego można podziwiać zachód słońca nad Tagiem, z widokiem na bliźniaczy Golden Gate w San Francisco Most 25 Kwietnia. Na skwerze tarasu znajduje się pomnik Adamastora, mitycznej postaci, z którą mieli walczyć żeglarze podróżujący do Indii. 

 

Museu Nacional do Chiado - Muzeum Narodowe Chiado

W muzeum znajduje się stała kolekcja sztuki współczesnej. Zawiera przede wszystkich dzieła portugalskich artystów z okresu 1850-1950. Organizowane są również wystawy sztuki międzynarodowej, zmieniające się na ogół co 3 miesiące. Muzeum mieści się w średniowiecznym budynku klasztornym Convento São Francisco da Cidade.

 

Praça de Luís de Camões – Plac Luísa Camõesa

Plac z charakterystycznym brukiem ułożonym w oryginalne wzory. Był jednym z wielu miejsc, gdzie 25 kwietnia 1974 roku rozpoczęła się rewolucja goździków. Jest to miejsce spotkań i imprez miejskich. Stąd można także wyruszyć zabytkowym tramwajem 28 w stronę Alfamy albo Prazeres. Na placu znajduje się pomnik Luísa Camõesa, portugalskiego wieszcza. 

 

Convento do Carmo – Kompleks Karmelitów

Kompleks Convento do Carmo założony w 1389 roku składa się z kościoła oraz klasztoru karmelitów. Po ukończeniu budowy zostali do niego sprowadzeni Karmelici z miejscowości Moura na południu Portugalii. Ruiny kościoła są dziś żywym dowodem na tragedię, która spotkała miasto w 1755 roku. W ich ruinach mieści się dziś niewielkie Muzeum Archeologiczne. W swoich zbiorach ma do zaoferowania m.in.: azulejos, monety i mumie. Brak dachu jest idealnym powodem na organizowanie w lecie koncertów muzyki klasycznej. 

 

Teatry Chiado

W dzielnicy Chiado, będącej kulturalną dzielnicą Lizbony nie sposób nie natknąć się na teatry. Wśród nich: Teatro São Luiz, Teatro Nacional de São Carlos Teatro da Trindade.

 

>>>SPRAWDŹ: Interesuje Cię jakie są najdroższe hotele na świecie? Zobacz nasz artykuł!

 

Bairro Alto

 

Miradouro de São Pedro de Alcântara

Idealne miejsce na odpoczynek. Ukwiecony taras, z którego roztacza się widok na panoramę Baixy, Tagu oraz wzgórza z Zamkiem Św. Jerzego znajduje się w północno-wschodniej części Bairro Alto. Połączony windą Elevadora da Glória z Avenida de Liberdade. Na balustradzie tarasu wykonana jest mapa z azulejos, pomocna w identyfikacji obiektów na horyzoncie. 

 

Igreja de São Roque – Kościół Św. Rocha

Pierwszy kościół jezuicki w Portugalii zbudowany pod koniec XVI wieku. Jako nieliczny przetrwał w niezłym stanie trzęsienie ziemi z 1755 roku. W XVIII wieku jezuici zostali wygnani z Portugalii, a kościół przeszedł w ręce bractwa religijnego Santa Casa de Misericórdia. Aż trudno uwierzyć, że prosta z wewnątrz fasada kościoła, w środku kryje tak bogate zdobienia. To właśnie tutaj znajduje się jedna z najdroższych w historii budownictwa sakralnego kaplica św. Jana Chrzciciela. W jej budowie brało udział 130 artystów. Zadziwia rozmachem i przepychem. 

 

Jardim Botânico – Ogród Botaniczny    

Ogród, rozciągający się na zboczu przy Avenida da Liberdade, powstał w XIX wieku. Początkowo był to teren badań dla uczniów pobliskiej Szkoły Politechnicznej. W 1878 r. ogród otwarto dla zwiedzających. Wizytówką ogrodu są palmy pochodzące ze wszystkich kontynentów. W ogrodzie wytworzył się charakterystyczny mikroklimat, pozwalający uciec od upału w centrum miasta. Zaadaptowały się tu rośliny tropikalne pochodzące m.in. z Nowej Zelandii, Australii czy Chin. Perfekcyjne  miejsce, będące oazą spokoju w ruchliwej dzielnicy. 

 

Avenida da Liberdade – Aleja Wolności

Jedna z głównych i największych ulic Lizbony. Łączy Plac Restauradores z rondem Marquêsa de Pombala. Wzorowana na paryskich Polach Elizejskich. Elegancka i szykowna aleja pełna jest drogich hoteli i butików. Warto się nią przejść, aby poczuć ten luksus. Pas zieleni ciągnie się przez środek tej szerokiej na 90 metrów ulicy. Spacerując, warto zwrócić uwagę na pomnik poległych podczas I wojny światowej Portugalczyków. „Ojczyzna” podpierana z całej siły przez „Lud” koronuje „Żołnierza”. Podpis na pomniku głosi: „W służbie Ojczyźnie, wysiłek Ludu”. Aleja ma 1,5 kilometra długości. 12 czerwca na Alei Wolności odbywa się wielka defilada z okazji Święta Lizbony, zwanego Festa de Santo António. 

 

Parque Eduardo VII – Park Edwarda VII

“Zielona” kontynuacja Avenida da Liberdade. Największy park w centrum Lizbony. Nazwany w 1903 roku na cześć brytyjskiego króla Edwarda VII, który rok przed tą datą przyjechał do Portugalii w celu potwierdzenia przymierza między narodami. Powierzchnia parku wynosi aż 25 hektarów. Znajduje się tu Estufa Fria, czyli cieplarnia z bujną roślinnością tropikalną. Nad parkiem góruje pomnik na cześć rewolucji goździków. Co roku w maju odbywają się targi książki, cieszące się ogromną popularnością wśród Lizbończyków. Z samej góry „przedłużenia” Alei Wolności mamy piękny widok na miasto i rzekę. 

 

Oceanario Lisboa – Oceanarium w Lizbonie

Projekt oceniany jako najbardziej udane przedsięwzięcie Expo ’98. Centrum obiektu stanowi zbiornik wielkości czterech basenów olimpijskich. Fasada pokryta jest nowoczesnymi azulejos z motywami morskimi. Dziś odwiedzane przez rekordowe liczby osób, co daje status najtłumniej odwiedzanego obiektu w Lizbonie. Płaszczkom, rekinom, tuńczykom i innymi morskim stworzeniom możemy przyglądać się z perspektywy 180o. Cztery pozostałe sale reprezentują rozmaite odmiany życia oceanicznego – i na wodzie i na lądzie. Zwiedzanie zakończone jest filmem opowiadającym o życiu zwierząt w akwarium oraz pracy nurków. Oprócz zwiedzania  podejmowane są inne ciekawe inicjatywy np. spędzenie nocy z rekinami. 

 

Mercado da Ribeira – Targ Ribeira

Budynek targu został oddany do użytku w 1882 r., a już w 1893 pożar zniszczył znaczną część jego powierzchni. Jednak szybko otrząśnięto się po tej tragedii i otworzono targ na nowo. Kiedyś sprzedawano tam tylko ryby. Dziś targ słynie ze sprzedaży kwiatów, warzyw i owoców. Po jednej stronie możemy zrobić zakupy. Po drugiej jest ogromna hala ze stołami po środku, a dookoła mnóstwo oryginalnych i niespotykanych restauracji, sklepików ze słodkościami, winami czy piwami. Miejsce idealne na skomponowanie taniego i pysznego obiadu przy lampce wina bądź kuflu piwa. 

 

>>>ZOBACZ TEŻ: Sposobów na podróżowanie jest niezliczona ilość, a czy wiesz kim są backpackerzy? Zobacz nasz artykuł!

 

Okolice Lizbony

 

Cascais (sprawdź lokalizację na mapie)

Powstało w XIII wieku jako osada rybacka. Miejscowi twierdzą, że to właśnie rybak z Cascais odkrył Amerykę na 10 lat przed Kolumbem. W XV wieku król Joao II nakazał wybudowanie fortu obronnego Palácio da Cidadela de Cascais, który później pełnił funkcje letniej rezydencji królewskiej. Dziś Cascais jest miejscowością, do której tłumy Lizbończyków w wolne, słoneczne popołudnie udają się, aby odpocząć na plaży. Bogatsi mieszkańcy mogą pozwolić sobie na kupno małych rezydencji. 

Deptaki Cascais wyłożone są czarno-białymi blokami, tworzącymi dynamiczne wzory w kształcie fal, co szczególnie cieszy żeglarzy. Świeże owoce i warzywa można kupić na dużym targu w środy lub na mniejszym w soboty. Stojąc nad brzegiem oceanu widać tysiące zacumowanych z zatoce, kolorowych łodzi rybackich. To, co przyciąga do Cascais to plaże. W miejscowości nie brakuje również starych kościołów i kapliczek. Na szczególną uwagę zasługuje XVII-wieczny kościół Nossa Senhora da Assunção o gładkiej fasadzie i marmurowej nawie. Miejscowość ma także własną arenę chociaż nie jest ona często używana.  

Idąc na główną drogą na zachód dochodzimy do Boca do Inferno, czyli Ust Piekieł. Jest to wydrążona przez fale morskie grota i prowadzący do niej tunel. Nazwa wiąże się nie tylko z kształtem, jaki przybrały skały, ale również z dźwiękiem, który wydają uderzające o nie atlantyckie fale. Z Lizbony można bardzo łatwo dostać się do Cascais pociągiem kursującym kilka razy w ciągu godziny, z dworca Cais do Sodré.

 

Estoril (sprawdź lokalizację na mapie)

Po drodze do Cascais miniemy inną nadmorską miejscowość – Estroil. Kiedyś typowa wioska rybacka, dziś luksusowy kurort nadmorski. Tutaj odbywa się co roku turniej tenisowy Estoril Open, organizowane były wyścigi F1, znajduje się również kasyno – Estoril Casino. Miejscowość utrzymana w pastelowych kolorach, pełna kwiatów i palm. Nie ma tu miejsca na bary szybkiej obsługi, czy stragany. Od połowy lipca do połowy sierpnia trwa tu festiwal muzyczny. Jest to również idealne miejsce dla fanów gry w golfa. 

 

Sintra (sprawdź lokalizację na mapie)

Cascais, Estoril i właśnie Sintra tworzą tak zwany Złoty Trójkąt. Sintra, miasteczko położone zaledwie 25 kilometrów od Lizbony, oferuje nam zielone lasy, bajkowe pałace oraz widok na ocean. 

Wąskie, urokliwe uliczki oraz pałace położone i rozsiane na wzgórzach. Doskonałe miejsce na wycieczkę z dala od zgiełku miasta. W centrum miasta znajduje się informacja turystyczna, która oferuje mapy oraz propozycje zwiedzania i transport. Aby w pełni skorzystać z uroków miasteczka warto poświęcić co najmniej jeden cały dzień na zwiedzanie. Kupując bilety online możemy liczyć na niewielkie zniżki. Najlepiej jednak zakupić je w informacji turystycznej, gdyż można kupić łączyć atrakcje, co z pewnością wychodzi taniej (lecz nie tanio, Sintra jest niezwykle droga!). Do Sintry dojedziemy z dworca Rossio, z którego co około pół godziny odjeżdżają pociągi. Podróż trwa 40 minut.

 

Palácio Nacional de Sintra – Pałac Narodowy Sintra

W samym sercu miasta znajduje się Palácio Nacional de Sintra, charakterystyczny dzięki dwóm stożkowym kominom. Swoją oryginalną strukturę pałac zawdzięcza wielu elementom dobudowywanym. Główny budynek powstał w XIV wieku na polecenie króla Joao I, zaś skrzydła za czasów panowania Manuela I. Oprócz dwóch stożkowych kominów, charakterystycznymi elementami są podwójne – mauretańskie i manuelińskie – okna. Wewnątrz uwagę zwracają jadalnia, kaplica oraz Sala Syren zdobione azulejos. 

 

Palácio Nacional da Pena – Pałac Pena

Zdecydowanie największą popularnością w miasteczku cieszy się przedstawiany na każdej pocztówce z Sintry bajkowy, kolorowy Pałac Pena. Jest to przykład architektury romantycznej XIX wieku. Znajduje się na wzgórzu Serra da Sintra. Zbudowany na życzenie Ferdynanda II, męża królowej Marii II, w miejscu dawnego klasztoru Hieronimitów. Pałac jest idealnym przykładem mieszanki stylów. Żywe kolory podkreślają oryginalność, co jednak dla niektórych jest niczym więcej jak kiczem i przesadą. Wewnątrz, pozostałości klasztoru, manueliński wirydarz, czyli klasztorny ogród, i kaplica kontrastują z salami przyjęć, salonami, pokojami umeblowanymi w typowym XIX-wiecznym stylu. 

Z tarasu widać najwyższy masyw – Cruz Alta oraz posąg architekta pałacu, barona Eschwege. Wokół pałacu rozciąga się 5-cio hektarowy Park Pena. Najwyższym punktem parku, a zarazem całego łańcucha Serra da Sintra, jest Cruz Alta (529 m.n.p.m.). Ciekawym elementem parku jest Dolina Jezior, ponad którą znajduje się piękny ogród królowej Feteira da Rainha. W nim kolekcja roślin wymagająca specjalnych warunków klimatycznych (kamelie, paprocie, oleandry, magnolie).

 

Castelo Dos Mouros – Zamek Maurów

Wzniesiony na skalistym wzgórzu w VIII lub IX wieku zamek Maurów to dziś jedynie pas murów obronnych w kształcie kwadratu, z wieżami na rogach. Zdobyty przez Alfonsa Zdobywcę w 1147 roku. Z wieży roztacza się ładny widok na Sintrę i pałac oraz wybrzeże Atlantyku. 

 

Quinta da Regaleira

Dla lubiących tajemnice, idealnym miejscem będą romantyczne ogrody w labiryncie Quinta da Regaleira. W XX wieku bogaty biznesmen, Carvalho Monteiro polecił wybudować fascynujący zespół budynków o mieszanych stylach. Posiadłość położona jest wśród bujnej roślinności Serra de Sintra. W ogrodach „porozrzucane” są posągi i symbole związane z templariuszami, alchemią, chrześcijaństwem oraz mitologią portugalską. Na przykład w Capela da Santissima Trindade (kaplicy Św. Trójcy) masoński symbol promienistej delty, z okiem Boga na krzyżu templariuszy, przedstawia Wielkiego Architekta wszechświata. Niezwykłe Poço Iniciático, czyli studnia inicjacyjna głęboka na 27 metrów, przywołuje na myśl śmierć i odrodzenie zarazem. 

 

Monserrate (sprawdź lokalizację na mapie)

Ogród oraz posiadłość zbudowana przez brytyjskiego milionera, Francisca Cooka. Trzy części pawilonu pokrywają charakterystyczne, czerwone kopuły. Wnętrze dekorowane w stylu orientalnym. Park przy pałacyku to jeden z najbogatszych ogrodów botanicznych w Portugalii, możemy tu oglądać ponad 3000 gatunków egzotycznych roślin. 

 

Cabo da Roca (sprawdź lokalizację na mapie)

Najdalej na zachód wysunięty punkt stałego lądu Europy. Dziś nazywany końcem Europy, kiedyś, przed erą odkryć geograficznych, końcem świata. Przylądek Cabo da Roca zdobi pomnik z napisem „Aqui, onde a terra se acaba e o mar começa”, czyli „gdzie ląd się kończy, a morze zaczyna”. Cabo da Roca leży na zachód od Lizbony, w obrębie Parku Narodowego Sintra- Cascais. Warto przyjechać tutaj choćby po to, aby podziwiać najpiękniejsze w całej Portugalii zachody słońca. Brzeg wznosi się na wysokość 144 metrów nad poziom Oceanu Atlantyckiego. Na przylądku znajduje się również mała latarnia morska wybudowana w roku 1772. 

Przylądek Roca dzielą od znajdującego się po drugiej stronie Atlantyku przylądka Henlopen 5593 kilometry. Na przylądek najłatwiej dostać się spod dworca kolejowego w Sintrze. Należy złapać autobus 403, kierunek Cascais, który przejeżdża przez Cabo da Roca. Czas jazdy ok 35 minut.

 

>>>ZOBACZ TAKŻE: Najbardziej niebezpieczne miejsca na świecie.

 

Porto (sprawdź lokalizację na mapie)

Drugie co do wielkości miasto w Portugalii. Leży na północy kraju u ujścia rzeki Douro. Jest najważniejszym miastem północnej części kraju. Od lat rywalizuje ze stolicą o miano najpiękniejszego miasta Portugalii. Od 1820 roku produkuje się tu znane na całym świecie wino Porto. Główną atrakcją jest nadrzeczna dzielnica Ribeira, a w niej wpisane na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO Stare Miasto. 

 

Praça da Liberdade – Plac Wolności

Serce Porto, na którym króluje pomnik Piotra IV na koniu. Jest to nieoficjalna granica między biednymi, wschodnimi dzielnicami, a bogatym zachodem. Od północnego skraju placu prowadzi Avenida Dos Aliados, biegnąca do Câmara Municipal do Porto, czyli miejskiego ratusza. Wybudowany w 1920 roku. Jest jednym z największych ratuszy w Europie. Góruje nad nim 70-cio metrowa, granitowo – marmurowa wieża dzwonnicy oraz okazały zegar. Po zachodniej stronie budynku znajduje się główne biuro informacji turystycznej. 

 

Estação de São Bento – Dworzec São Bento

Nawet zwykły dworzec może w Porto zachwycać. Taki właśnie jest Dworzec São Bento. Przedsionek wyłożony tradycyjnymi azulejos ukazującymi sceny historyczne z Portugalii. Budynek dworca został wzniesiony w miejscu zrujnowanego XVI-wiecznego klasztoru benedyktynów. 

 

Igreja de São Ildefonso

Przy gwarnym placu Praça da Batalha wznosi się XVIII-wieczny kościół o fasadzie ozdobionej niebiesko – białymi azulejos. Ukończony w 1793 roku kościół zbudowany w barokowym stylu. 

 

Sé Catedral – Katedra Sé

Katedra podobna do swojej siostry w Lizbonie, datowana na XII wiek, wzniesiona w stylu romańskim. W 1387 roku, po podpisaniu tzw. wieczystego sojuszu z Anglią, odbyła się tu ceremonia zaślubin Jana I Wielkiego i Filipiny Lancaster. Został tu również ochrzczony Henryk Żeglarz. Wewnątrz warto zwrócić uwagę na romański chór, XIV-wieczny posąg Madonny z Vandomy i ołtarz w Kaplicy Najświętszego Sakramentu. Z tarasu widokowego (Terrerio da Sé) roztacza się przepiękny widok na dachy budynków oraz rzekę. Niżej, w średniowiecznej wieży mieści się centrum informacji turystycznej. Przed budynkiem stoi jeszcze manueliński pręgierz. 

 

Igreja Santa Clara – Kościół Świętej Klary

XV-wieczny kościół pokazuje perfekcyjne połączenie sztuki barokowej i rokoko. Słynie z bogato zdobionego złotem wnętrza. 

 

Casa do Infante

Uważa się, że w roku 1394 w tym domu urodził się inicjator portugalskiego imperium kolonialnego, Henryk Żeglarz.

 

Igreja de São Francisco – Kościół Świętego Franciszka

Jedyny kościół w mieście prezentujący gotycki styl. Jego wnętrze wypełniają drewniane rzeźby całkowicie pokryte złotem. Do ich dekoracji użyto około 200 kilogramów złota, co miało pokazać bogactwo, jakie przyniósł handel winem. 

 

Torre Dos Clérigos

Wieża wybudowana w latach 1754-1763. Wzorowana była na typowych dla architektury północnych Włoch wolno stojących dzwonnicach. Jej wysokość to około 75 metrów, a na szczyt  prowadzi 225 schodków. Warto jednak wdrapać się na samą górę, skąd rozpościera się urzekająca panorama miasta. Na północ od wieży widać główną siedzibę uniwersytetu. 

 

Ponte Dom Luis I – Most Ludwika I

Zaprojektowany przez inżyniera Théophilaowi Seyrigowa, który kilka lat wcześniej, wraz z Gustavem Eiffelem zaprojektował most Ponte Dona Maria Pia, dziś już wyłączony z użytku. Otwarcie mostu nastąpiło w 1886 roku.  Most jest pięknie oświetlony nocą. Z pewnością stanowi najbardziej charakterystyczny element miasta. Składa się z dwóch kondygnacji: dolna przeznaczona dla samochodów i pieszych oraz górna, po której jeździ metro oraz spacerują piesi.  Z mostu rozciąga się przepiękny widok na rzekę i kamieniczki Porto. 

Niedaleko dolnego poziomu mostu Ludwika I znajduje się stacja kolejki Funicular dos Guindais, łącząca nadbrzeżną dzielnicę Ribeira z placem Batalha. Bywa nazywana windą ze względu na swoje bardzo strome, 45-cio stopniowe nachylenie.

 

Vila Nova de Gaia

Po drugiej stronie mostu Ludwika znajduje się stolica wytwórców wina porto – Vila Nova de Gaia, administracyjnie osobne miasto. Warto właśnie tam, w jednej z wielu winiarni, spróbować tego trunku, dowiedzieć się nieco o jego historii i powstawaniu. Słynny alkohol produkowany jest w winnicach w dolinach rzeki Douro. Następnie młode wino dojrzewa i jest butelkowane właśnie w tym miasteczku, dokąd transportowane jest rzeką w beczkach bądź ciężarówkami. Choć porto kojarzone jest ze słodkim czerwonym winem, występuje także w wersji wytrawnej i białej. Wielu miejscowych przechodzi na drugą stronę rzeki, aby zjeść kolację przy lampce wina i z daleka podziwiać miasto. 

 

>>>ZOBACZ TAKŻE: Chesz zabrać ze sobą w podróż jak najwięcej rzeczy przy tym mieć jak najmniejszy bagaż? Sprawdź nasze praktyczne wskazówki!

 

Algarve

Historia naznaczona najdłuższą okupacją mauretańską, niebiańskie plaże, śródziemnomorski klimat – to wszystko sprawia, że region Algarve różni się od reszty kraju. Położony na południu Portugalii, na całej jego szerokości. Od zachodu oblewa go Ocean Atlantycki, od wschodu graniczy z Hiszpanią. Prawdziwy rozwój Algarve przypada na okres mauretańskich rządów, czyli od VIII wieku. Nazwa krainy pochodzi z arabskiego al-Gharb, co oznacza „zachód”. To za sprawą ówczesnych osadników dziś Portugalia słynie z oliwy z oliwek, którą to właśnie Maurowie sprowadzili w tamte okolice. Obecnie najlepiej rozwinięta jest centralna część regionu, okolice Albufeiry. Jednak jeśli chcemy uciec od zgiełku i masy turystów, z pewnością znajdziemy spokój w mniejszych wioskach, szczególnie na zachód od Lagos. 

 

Faro (sprawdź lokalizację na mapie)

Faro to największe miasto i zarazem stolica regionu. Wyróżnia się pośród innych miast i miasteczek południowej Portugalii ułamkiem wielkomiejskiego klimatu i wieżowcami. Główną ulica jest Rua de Santo António. Stare miasto, zamknięte dla ruchu samochodowego, charakteryzują białe domki i kamieniczki. Jego perłą jest XIII-wieczna Katedra Se. Zbudowana została na miejscu meczetu. Całkowicie zniszczona podczas trzęsienie ziemi w 1755 roku. Warto wdrapać się na dzwonnicę, aby zobaczyć przepiękną panoramę miasta i oceanu. Następnie warto odwiedzić Mercado Municipal, czyli otwarty codziennie targ. Można zaopatrzyć się tam w miejscowe przysmaki – świeże oliwki, mięsa i słodkości.  

Kolejnym punktem jest Igreja Nossa Senhora do Carmo z nieco przerażającą Capela dos Ossos, czyli Kaplicą Kości. Ossuarium zostało wzniesione w 1816 roku, a jego ściany w całości pokryto 1245 kośćmi pochodzącymi z kościelnego cmentarza. Będąc w Faro koniecznie musimy odwiedzić Museu Municipal, czyli miejskie muzeum. Jest to jedno z pierwszych muzeów otwartych na Algarve, które prezentuje historię regionu od czasów rzymskich przedstawionych na kolorowych mozaikach, po współczesność. 

 

Parque Natural da Ria Formosa

Meandrująca na wschodnim wybrzeżu rzeka tworzy lagunę o specyficznym mikroklimacie. Dostaniemy się tam na przykład płynąc na wyspy Ilha do Farol czy Ilha Deserta. Ta druga została nazwana bezludną wyspą. Dlaczego? Ponieważ nie ma na niej żadnych stałych mieszkańców, tandetnych sklepików, czy mnóstwa restauracji. Jest za to cisza, spokój i długa, pełna skarbów plaża. Ilha do Farol proponuje nam nieco inny standard niż Deserta. Jest tu zdecydowanie więcej ludzi, knajpek i całej turystycznej infrastruktury. Jednak dzięki temu podróż promem na tę wyspę jest tańsza, mimo że trwa tyle samo! 

Najlepiej park zwiedzić pieszo, podążając jednym z wyznaczonych szlaków. Zapaleni ornitolodzy znajdą się w raju, ponieważ na terenie parku żyje ponad 30 tysięcy gatunków ptaków. Istnieje tutaj nawet ptasi szpital.

 

>>>SPRAWDŹ: Interesuje Cię jakie są stereotypy w Europie? Zobacz nasz artykuł!

 

Olhão (sprawdź lokalizację na mapie)

Na wschód od Faro leży powstałe w XVII wieku, tętniące życiem miasteczko Olhão. Zbudowane w stylu mauretańskim. Może pochwalić się dużym portem rybackim oraz najstarszą nadbrzeżną dzielnicą rybacką. Rano warto wybrać się na targ i zakupić swieże rybki. Najbardziej polecane są dorady, okonie i sole. 

 

Tavira (sprawdź lokalizację na mapie)

Jedno z najpiękniejszych miast wschodniego Algarve. Usadowiła się po dwóch stronach rzeki Gilão. Największą uwagę przykuwa most Ponte Romana. Warto przespacerować się po mieście, gdyż znajduje się tu ponad 20 kościołów i kaplic. Wyróżnia się dekorowana azulejos Igreja da Misericórdia i kościół Santa Maria zbudowany na terenie starego miejskiego meczetu. Warto również wejść na pozostałości po mauretańskim zamku, znajdującym się na wzgórzu ponad starówką, z którego roztacza się przepiękny widok na miasto. Najpiękniejsze, szerokie i piaszczyste, okoliczne plaże kurortu to Barril, Cabana i da Ilha de Tavira. 

 

Cacela Velha (sprawdź lokalizację na mapie)

Prawdopodobnie najbardziej romantyczne miejsce w całym Algarve. Urocza wioska, na wysokim klifie, z XVII-wiecznym fortem i olśniewającym białym kościołem. Z miasta rozciąga się niezapomniany widok na wschodnią lagunę i wybrzeże Parku Narodowego Rzeki Formosa. 

 

Albufeira (sprawdź lokalizację na mapie)

Kiedyś urocze rybackie miasteczko, dziś okolice Albufeiry to najbardziej eksploatowana pod względem turystycznym część wybrzeża Algarve. Miasto zapewnia wszystko to, co turystom jest potrzebne: od hoteli, sklepów, barów, po zabytki, kościoły i plaże. Życie nocne toczy się w barach rozbrzmiewających muzyką rockową, urokliwe i strome uliczki prowadzą do starszych części miasta, a na kamienistych plażach rybacy cumują łodzie z namalowanymi na dziobach oczami, gwiazdami, czy zwierzętami. 

Nieopodal przystani znajduje się również targ rybny oraz bazar z owocami, warzywami i mięsem. Sercem kurortu jest plac Largo Engenheiro Duarte Pacheco, nieustannie wypełniony turystami. Kurort posiada również aquapark z wieloma atrakcjami i rozmaitymi zjeżdżalniami. Najwspanialsze jednak są oczywiście plaże: najczęściej wybierana Praia da Oura, przepiękna Praia da Falesia otoczona czerwonymi klifami, czy spokojna plaża Castelo.

 

Praia da Rocha

Słynna nie tylko w Algarve, ale i w całej Portugalii. Plaża jest ogromna, a jej długość wynosi 1,5 kilometra. Co roku wypełnia się turystami, jest tu zatem trudno o ciszę i spokój. Przy plaży znajduje się Fortaleza de Santa Catarina, pełniąca niegdyś funkcje obronne. 

 

Lagos (sprawdź lokalizację na mapie)

Lagos to typowy kurort turystyczny – hałaśliwy i kosmopolityczny. Założony przez Kartagińczyków, około V w.p.n.e. zostało przejęte przez Rzymian. Maurowie zdobyli miasto w VIII wieku. Lagos przebudowano w XVIII wieku, ale ślady po mrocznej przeszłości zostały do dziś, m.in. na kolumnach i łukach pierwszego portugalskiego targu niewolników przy Praça da República. Nieopodal Mercado de Escravos stoi pomnik Henryka Żeglarza, który właśnie stąd wysyłał statki w nieznane. 

Warto zajrzeć również do Kościoła św. Antoniego (Igreja de Santo António) uznawanego za jeden z klejnotów Algarve, a to za sprawą przepięknego wystroju wnętrza: złoconych rzeźb, barokowych obrazów i pięknie malowanego, drewnianego sklepienia. Lagos ma kilka ślicznych zatoczek i plaż, zwłaszcza Praia Dona Ana, Praia da Meia Praia, Praia da Luz. Koniecznie również trzeba zobaczyć formacje skalne w Ponta da Piedade. Poza zabytkami, miasto oferuje także liczne bary, restauracje i kluby.

 

Sagres (sprawdź lokalizację na mapie)

Jest to kolejna wioska rybacka. Jednak nie odczuwa się tutaj zgiełku i hałasu towarzyszącemu miejscowościom na wschodzie. Atutem Sagres jest to, że może poszczycić się szkołą morską założoną przez Henryka Żeglarza, w której kształcili się najwięksi z wilków morskich, m.in. Vasco da Gama. O Henryku Żeglarzu w mieście przypomina Rosa dos Ventos, czyli wielki kompas zwany „różą wiatrów". Nie można przegapić potężnej fortecy  fortecę Fortaleza de Sagres z XV wieku. Rozpościera się stąd doskonały widok na Cabo de São Vincente. 

 

Cabo de São Vincente – Przylądek Św. Wincentego (sprawdź lokalizację na mapie)

Najbardziej na południowy-zachód wysunięta część Europy. Stojąc na 60-metrowej skale odczuwa się wrażenie stania na krańcu świata. Tak też uważali Rzymianie nazywając to miejsce Świętym Przylądkiem, dla uczczenia ostatniego miejsca, z którego obserwowali zachodzące słońce. Na samym końcu przylądka znajduje się również latarnia morska będąca bardzo ważnym punktem nawigacyjnym i świecąca drugim najdłuższym światłem w Europie. Jak głosi pewna legenda,  średniowieczni wyznawcy kultu św. Wincentego przeciwstawili się Maurom i pogrzebali ciało męczennika na przylądku. Przy jego grobie czuwały święte kruki, by następnie pilnować relikwii przewożonych statkiem do Katedry Sé w Lizbonie. 

 

Pola golfowe

Na zachód od Faro rozciąga się wiele znanych pól golfowych, przynajmniej 20. Najnowocześniejsze i najbardziej luksusowe obiekty to usytuowane tuż przy Atlantyku, 6-dołkowe Quinta do Lago, Vale do Lobo i Vila Sol w Vilamoura. 

 

>>>ZOBACZ TAKŻE: Lubisz oglądać filmy i serile? Sprawdź gdzie kręcono najpopularniejsze z nich!

 

Alentejo

To kraina spokojna, wypalona słońcem, a przede wszystkim niezniszczona przez masową turystykę. Dęby korkowe i drzewa oliwne porastający tutejsze równiny tworzą niesamowity i niepowtarzalny klimat. Alentejo zajmuje około 1/3 powierzchni kraju, a zamieszkane jest jedynie przez 6% całej ludności. Rozlegle krajobrazy usiane są białymi miasteczkami i wsiami, które przeważnie ulokowały się na niewielkich wzgórzach. Region szczyci się rzemiosłem, a rustykalną ceramikę można znaleźć na każdym kroku. 

Mieszkańcy Alentejo stanowią prekursorów czystości. Miasta są czyste, gdzieniegdzie widać też jakąś dona de casa z zapałem bielącą i tak nieskazitelne już domy. Latem panuje tu niemiłosierny upał. Zimą natomiast temperatury są bardzo niskie. Najważniejszą gałęzią gospodarki jest rolnictwo, które wyznacza rytm życia płynący zgodnie ze zmianami pór roku. Alentejo rozciąga się od Oceanu Atlantyckiego aż do granicy z Hiszpanią za wschodnie. Od południa graniczy z Algarve, a od północy z regionem Ribatejo.

 

Évora (sprawdź lokalizację na mapie)

Stolicą i sercem Alto Alentejo, czyli górnego Alentejo jest Évora. W całości wpisane na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO. Gęsta siatka uliczek miasta to prawdziwe bogactwo architektoniczne i kulturowe. Miasto początkowo było pod władaniem Rzymian, którzy otoczyli je potężnym murem, następnie przeszło w ręce Maurów. Z niewoli wyzwolił je Geraldo Sem-Pavor w 1165 roku, działający na polecenie króla Alfonsa I Zdobywcy. 

Zwiedzanie warto zacząć od świątyni Diany (Templo Romano), stojącej przy Praça do Giraldo. Wybudowana prawdopodobnie na przełomie II i III wieku. Świątynię otacza ogród, z którego rozpościera się piękny widok na położone niżej dzielnice. W sąsiedztwie Templo Romano znajduje się kościół Św. Jana Ewangelisty wzniesiony w 1485 roku. Po trzęsieniu ziemi w XVIII wieku gruntownie przebudowany, jedynie portal nie został naruszony. Za ołtarzem oraz pomieszczeniem do przechowywania świec urządzono wystawę malarstwa. Warto odwiedzić również Kaplicę Kości przy kościele São Francisco, wyłożoną szczątkami 5 tysięcy zakonników. Wchodzących wita łacińska inskrypcja: "Nós ossos qui estamos, pellos vossos esperamos" ("My, kości, które tu spoczywamy, na kości wasze czekamy"). Atmosferę grozy wzmacniają wiszące na ścianie zmumifikowane szczątki mężczyzny i dziecka. 

Kolejnym punktem na liście zwiedzania powinna być Sé de Évora. Granitowa, romańsko-gotycka fasada powstała w XII wieku, a portal i dwie wieże dodano dopiero w XVI wieku. Warto przyjrzeć się głównemu wejściu, które upiększają XIV-wieczne rzeźby apostołów. Miejski ogród botaniczny – Jardim Público – znajdujący się w pobliżu kościoła Św. Franciszka to idealne miejsce na spacer i odpoczynek po zwiedzaniu miasta. 

 

Estremoz (sprawdź lokalizację na mapie)

Urocze miasteczko położone na północny wschód od Évory. Nad starszą częścią miasta góruje zamek przekształcony w hotel, wzniesiony na zlecenie Alfonsa III w 1258 roku. Obok zamku znajduje się kaplica, w której umarła żona króla Dionizego I. Ściany wyłożono azulejos, przedstawiającymi sceny z życia królowej. Największe wrażenie w mieście robi chyba XIII-wieczna wieża, która pełniła funkcje zarówno obronne, jak i mieszkalne. Ze szczytu wieży roztacza się piękny widok. Naprzeciw zamku stoją pozostałości rezydencji króla Dionizego, jednak do dziś zachowała się jedynie Komnata Audiencyjna, w której organizowane są wystawy dzieł lokalnych artystów. 

 

Monsaraz (sprawdź lokalizację na mapie)

Monsaraz nazwane jest przez tutejszych mieszkańców Ninho das Águias (Orle Gniazdo) ze względu na swoje położenie na wzgórzu pełniło funkcje obronne. Przebywając w tym miasteczku w ogóle można odnieść wrażenie jakby czas się zatrzymał, a mieszkańcy żyli cały czas w czasach średniowiecznych rycerzy. Miasto wznosi się nad rzeką Gwadianą na granicy z Hiszpanią. Bliskość granicy hiszpańskiej i wysokość murów obronnych sprawiły, że Monsaraz stało się ważnym punktem strategicznym. Z wysokiego wzgórza mamy piękny widok, z jednej strony na  rzekę Gwadianę, a z drugiej na Hiszpanię. W wyjątkowo rozległej panoramie dostrzec możemy łagodne wzgórza porośnięte typowym krajobrazem Alentejo –dębami korkowymi i drzewami oliwnymi. 

 

>>>ZOBACZ TAKŻE: Znajdujemy najlepsze oferty wczasów z biur podróży i mówimy, na co uważać!

 

Portalegre (sprawdź lokalizację na mapie)

Krajobraz Portalegre różni się od opisanych wcześniej miejsc. Miasto leży na wzgórzach Serra de São Mamede, a wilgotniejszy klimat sprawia, że tereny są dużo bardziej zielone. Jak na standardy Alentejo miasto jest dość duże. Założone zostało przy ruinach starożytnej osady, zwanej Amaya. W połowie XIII wieku król Alfons III wydał instrukcje zalecające wzniesienie nowego miasta – Portus Alacer. Portus oznaczało bramę celną mającą kontrolować handel z Hiszpanami, a Alacer szczęśliwy, radosny. W Portalegre warto zobaczyć wnętrze XVI-wiecznej katedry utrzymane w stylu późnego renesansu. Miasto zaczęło rozkwitać w XVI wieku, o czym zdecydowało zwiększenie popytu na gobeliny. Następnie stworzono fabrykę jedwabiu. Do dziś przetrwała tylko jedna – Fabrica Real de Tapeçarias. 

 

Marvão (sprawdź lokalizację na mapie)

Jedno z najwspanialszych warownych miasteczek Alentejo, zlokalizowane na wzgórzu łańcucha São Mamede. Położenie 863 m.n.p.m. sprawia, że rozpościera się stąd widok aż na tereny hiszpańskie. W dawnych czasach miasteczko stanowiły doskonały punkt obronny, zupełnie niedostępny dla najeźdźców,  ze względu na swoje strome zbocza. Stojący tam okazały zamek zbudowano w XIII w. na polecenie króla Dionizego I. U jego podnóża usadowiła się mała wioska z krętymi uliczkami, białymi domkami z charakterystycznymi czerwonymi dachami.  W mieście uwagę przykuwa olśniewająca barokowa fontanna z granitu. 

 

Castelo de Vide (sprawdź lokalizację na mapie)

Uzdrowiskowe miasto położone jest na zboczach gór Serra São Mamede. W supermarketach w uzdrowisku dostępne są butelkowane wody lecznicze. Warto również napić się ich z jednej z licznych fontann, spośród których najbardziej znana jest Fonte da Vila. Barokowy wodotrysk wieńczy ostrokątny dach, wsparty na sześciu marmurowych kolumnach. Castelo de Vide, podobnie jak wszystkie miasteczka Alentejo, ma dwa oblicza. Jedno, bardziej malownicze, zlokalizowane w okolicach zamku, stanowi średniowieczna dzielnica żydowska – Judiara. Małe alejki, brukowane ulice i bielone domostwa – to charakterystyczny klimat tego miejsca. Wznosi się tu również najstarsza synagoga datowana na XIII wiek. Drugie oblicze to to bardziej nowoczesne, budynki są szersze, ulice mniej strome, jest więcej przestrzeni i elegancji. 

 

Sines (sprawdź lokalizację na mapie)

Największe miasto na wybrzeżu Alentejo. Nad plażą góruje Castelo de Sines. Podobno właśnie tutaj urodził się sam Vasco da Gama. W mieście istnieje naturalnie muzeum poświęcone temu wielkiemu żeglarzowi oraz jego pomnik zwrócony w stronę oceanu.  Trudno jednak nazwać to miejsce uroczym zakątkiem. O ile sama starówka jest urokliwa, to towarzyszące miastu rafinerie i elektrownie zdecydowanie psują krajobraz. 

 

>>>SPRAWDŹ: Szukacie najlepszych plaż dla nudystów w europejskich krajach? Oto ich skrócona lista!

 

Porto Covo (sprawdź lokalizację na mapie)

Popularne miejsce letniego wypoczynku. W mieście, wzdłuż głównej ulicy, będącej jednocześnie deptakiem, znajdują się charakterystyczne dla regionu biało-niebieskie i biało-żółte kamieniczki. Okolice są pełne małych drzewek i ławek. Główny plac miasta to Praça Marquês de Pombal, gdzie poza sezonem toczy się spokojne życie mieszkańców miasta. Przy nabrzeżu otwarte są liczne kawiarnie, restauracje i sklepiki. Stojąc na brzegu możemy dostrzec Ilha do Pessegeiro, czyli Wyspę Brzoskwiń, a na niej ruiny fortu, który w odległych czasach miał chronić mieszkańców przed atakami holenderskich i algierskich piratów. 

 

Vila Nova de Milfontes (sprawdź lokalizację na mapie)

Najczęściej odwiedzany kurort w okolicy. Ruch jest wzmożony szczególnie latem, gdy mieszkańcy Alentejo i Lizbony przyjeżdżają na urlop, by odpocząć na plaży. Najdroższym miejscem na nocleg jest Castelo de Milfontes, niegdyś zamek broniący przed piratami, dziś hotel. Mieści się w obrośniętej bluszczem fortecy, do której prowadzi most zwodzony, przerzucony nad estuarium rzeki Mira. Stare miasto przy plaży pełne jest sklepików, kawiarni i restauracji. 

 

Beja (sprawdź lokalizację na mapie)

Najbardziej gorące portugalskie miasto, czyli stolica południowego Alentejo, dokładnie Baixo Alentejo (Dolnego Alentejo). Dziś miasto przeżywa rozkwit specjalizując się w produkcji oliwy z oliwek i uprawie pszenicy. Beja posiada kilka atrakcji turystycznych godnych uwagi. Jest to m.in. Convento da Conceição, czyli barokowa kaplica, stanowiąca idealny przykład transformacji stylu gotyckiego w manueliński. Kaplicę zdobią drewniane złocone rzeźny. Niewielki i skromny kościół Santo Amaro w Bei prawdopodobnie pochodzi z VII wieku i stanowi rzadki przykład architektury Wizygotów. Miejski zamek wraz z murami miejskimi, pochodzący z XIII wieku i przetrwał do dziś. 

 

Coimbra (sprawdź lokalizację na mapie)

Mimo sędziwego wieku Coimbra zachowuje młodzieńczą świeżość. A to za sprawą najstarszego w kraju uniwersytetu. Coimbra to trzecie pod względem wielkości portugalskie miasto. Leży na wzgórzu nad rzeką Mondego. W mieście kultywowane są liczne tradycje studenckie. Na przykład co roku w maju świętuje się Queima das Fitas, czyli palenie wstążek, podczas którego absolwenci palą różnokolorowe wstążki oznaczające przynależność do konkretnego wydziału.

Coimbra to również miejsce narodzin sześciu królów portugalskich oraz była stolica kraju. Portugalczycy widzą tu kolebkę swojej państwowości, dlatego z wielkim sentymentem mówią o tym uniwersyteckim mieście. Inna lokalna tradycja to fado, uważane za trudniejszą i poważniejszą odmianę, niż ta lizbońska. 

Miasto dzieli się na dwie części: Górne Miasto oraz Dolne Miasto. Stare miasto znajduje się na wzgórzu, gdzie doprowadzi nas labirynt stromych uliczek i kamiennych schodów. Zmierzając w kierunku uniwersytetu znajdziemy dwie katedry: Sé Nova (Nowa Katedra) oraz Sé Velha (Stara Katedra). Nieopodal katedr znajduje się największa atrakcja miasta, którą jest sam uniwersytet. Budynki akademickie przedstawiają mieszankę stylów. Od udziwnionej wieży Torre, do ponurych bloków wzniesionych za czasów dyktatury Salazara. Centrum uniwersytety jest pomnik założyciela uczelni – Dionizego I, stojący na miejscu starego zamku przy Praça Dinis. Najbardziej interesujące jest jednak Patio de Escolas, na którym stoi Universidade Velha. Na środku patio króluje pomnik Jana III, który przeniósł uniwersytet do Coimbry. Na uwagę zasługuje usytuowana z boku barokowa Biblioteca Joanina.

Baixa to tętniąca życiem dzielnica handlowa. Przy głównej ulicy – Rua Ferreira de Borges – otwarto liczne sklepy kawiarnie, cukiernie i restauracje. Praça de Comercio, zamykający główną ulicę, otaczają XVII- i XVIII-wieczne budowle. Na północnym krańcu wznosi się Igreja Santiago podchodzący z XII wieku. Na południowym skraju natomiast stoi Igreja de São Bartolomeu. Miłym miejscem odpoczynku w Coimbrze są również liczne parki.

 

Fátima (sprawdź lokalizację na mapie)

Fatima to „portugalska Częstochowa”. 13 maja 1917 roku, trójce pastuszków objawiła się Matka Boska. Potem 13. dnia każdego miesiąca wizja powtarzała się kilkakrotnie w obecności mieszkańców miasteczka przybierając formę świetlnych promieni. 

Już wiecie, czego szukać w Portugalii? Czeka Was zatem najważniejszy krok, czyli podjęcie decyzji, na jakie wczasy chcecie się wybrać! Sprawdźcie najlepsze oferty najbardziej popularnych biur podróży, klikając tutaj.

 

>>>ZOBACZ TAKŻE: Dokąd uciec na czas jesiennej słoty?

Wypoczynek

Surfing

Dla miłośników surfowania plaże Algarve są wręcz idealnym miejscem! Spędzając urlop w tym rejonie warto spróbować swoich sił i zmierzyć się z falami, a jeśli już potrafimy pływać, to instruktorzy chętnie pomogą nam podszlifować swoje umiejętności. 

Aby korzystać z tych wszystkich atrakcji najłatwiej dotrzeć do Portugalii samolotem. Najlepsze ceny na połączenia lotnicze znajdziecie korzystając z naszej wyszukiwarki tanich lotów - sprawdźcie! A może szukanie lotów to nie dla Was? Dajcie nam szansę zrobić to za Was! Koniec z horrendalnie wysokimi cenami biletów lotniczych. Przekonajcie się sami, kontaktując się z nami poprzez formularz kontaktowy lub przez nasz fanpage na Facebooku. Więcej szczegółów znajdziecie tutaj.

 

Plażowanie

Długie na ponad 800 kilometrów wybrzeże Portugalii ma nam wiele do zaoferowania. Między innymi dzięki niemu, jest to jeden z najpopularniejszych kierunków wypoczynkowych w Europie. Plaże położone wzdłuż Oceanu Atlantyckiego oraz Morza Śródziemnego przyciągają złocistym pisakiem, błękitnymi wodami oraz różnorodnością krajobrazów – jedne położone wśród wysokich klifów, inne ukryte w zatokach. Najsłynniejsze plaże znajdują się w regionie Algarve. Są to między innymi Praia da Marinha, położona wśród pomarańczowych klifów kontrastujących z turkusowym oceanem, Praia do Carvalho, Praia da Falésia z czerwonymi klifami, Praia da Rocha, uważana za jedno z najpiękniejszych plaż w Europie, czy plaże okolic Salemy, charakteryzujące się łagodnym zejściem do morza i ciepłą wodą, co idealnie nadaje się dla rodzinnego wypoczynku. Inne regiony nie pozostają jednak w tyle. Praia da Ursa w okolicach Sintry zachwyca otaczającymi ją formacjami skalnymi oraz miękkim piaseczkiem.  Plaża w Cascais może nie jest najpiękniejsza, jednak idealna do odpoczynku od zwiedzania spędzenia leniwego popołudnia. Vila Praia da Ancora, położona na „Zielonym Wybrzeżu” oferuje krystalicznie czystą wodę oraz otoczenie górskiego krajobrazu. 

 

>>>ZOBACZ TAKŻE: Nasz wykaz najpopularniejszych miejsc na wakacje studenckie.

Pozostałe

Fado

Fado to obowiązkowy punkt podczas pobytu w Portugalii. Fado dosłownie oznacza „los”. To melancholijna pieśń, wykonywana przez jednego wokalistę przy akompaniamencie dwóch gitar – gitary klasycznej i gitary portugalskiej. Muzyka traktuje najczęściej o miłości, często niespełnionej lub tragicznej, o tęsknocie, dawnych czasach, śmierci. Są dwie odmiany fado. Odmiana z Lizbony oraz z Coimbry. W Lizbonie najlepiej posłuchać go w dzielnicy Alfama przy kolacji i kieliszku wina. 

Lokalne jedzenie

Będąc w Portugalii warto spróbować wszelkich miejscowych przysmaków, Przemierzając kraj wybierajmy te potrawy, którymi dany region się szczyci. W ten sposób poznamy prawdziwy smak kraju.

Po doświadczeniu tylu atrakcji spać gdzieś trzeba, ale jak znaleźć najtańszy hotel dostosowany do Waszych wymagań? Zerknijcie tutaj, żeby znaleźć najlepsze oferty noclegów.

Jeśli nie chce Wam się szukać, po prostu powiedzcie nam, jakie noclegi Was interesują – osobiście zaplanujemy Waszą podróż, znajdując najlepsze oferty! Po prostu wypełnijcie formularz kontaktowy lub skontaktujcie się przez nasz fanpage na Facebooku. Więcej szczegółów znajdziecie tutaj.

 

Czego nie warto?

 

Antiga Confeitaria de Belem

Jest to najpopularniejsza lizbońska, a może nawet i portugalska cukiernia, serwująca przez 7 dni w tygodniu świeżo wypiekany, legendarny deser – pasteis de nata. Są to ciasteczka powstałe z żółtka i cukru, wypełnione śmietankowym kremem, posypane cynamonem i cukrem pudrem. Cukiernia może pomieścić nawet 300 osób, a mimo to, bardzo ciężko jest znaleźć wolne miejsce bez odstania w kolejce. Przez przeszkloną ścianę możemy obserwować kuchnię, a w niej mistrzów tworzenia słodkich specjałów. Oczywiście, w menu nie znajdziemy jedynie pasteis de nata, a wiele więcej, zarówno desery, bułki, kawy, herbaty, czy słone przekąski. Dlaczego jednak niekoniecznie warto odwiedzić to miejsce? Prawda jest taka, że pasteis de nata dostępne są w dosłownie każdej cukierni w Lizbonie i wcale nie są gorsze od tych wyrabianych w Belém! Więc jeżeli nie zależy nam na odwiedzeniu cukierni, która jako pierwsza produkowała owe ciastka, w której zawsze jest dużo ludzi i panuje wesoły harmider, zachęcamy do spróbowania ciastek w mniej zatłoczonym miejscu!

 

Muzea

Nie warto odwiedzać każdego muzeum, polecanego w przewodnikach. Powinniśmy zdecydować się, co nas najbardziej interesuje, a następnie wybrać tylko odpowiadające nam muzea. Jeśli interesuje nas budowanie morskiej potęgi Portugalii, warto odwiedzać muzea morskie, jeśli sztuka, to muzea poświęcone sztuce współczesnej, aktualne wystawy. Dodatkowo, w podjęciu decyzji może mogą nam pomóc karty do muzeów jak Lisboa Card czy Porto Card, które zawierają zniżki do niektórych muzeów.

 

Kościoły

Podobnie jak z muzeami. Nie warto wchodzić do każdego, najmniejszego kościółka. Oczywiście jeśli mamy na to czas i jesteśmy szczególnie zainteresowani budowami sakralnymi - nic nie stoi na przeszkodzie. Jednak zwykle goni nas czas i warto skupić się na tych kościołach, które proponują nam najciekawsze atrakcje, czy najpiękniejsze zdobienia.

 

Tramwaj 28

Ten najbardziej popularny tramwaj w Lizbonie co prawda jedzie przez najważniejsze dzielnice Lizbony, jednak rzadko kiedy można do niego w ogóle wsiąść. Jest on tak oblegany przez turystów, że na przystanku tworzy się kolejka ludzi, którzy po kolei wchodzą do tramwaju. 

 

Tak bardzo chcecie zobaczyć atrakcje Portugalii, ale nie chce Wam się samym rozplanować podróży? Zostawcie to nam. Jako osobiści doradcy podróży, zorganizujemy Wasze wakacje w wymarzonym miejscu! Nie wierzycie? Dowiedzcie się szczegółów pod tym linkiem. Wystarczy, że skontaktujecie się z nami poprzez formularz kontaktowy lub przez nasz fanpage na Facebooku.

 

>>>SPRAWDŹ: Komunikacja publiczna w Portugalii!