KrakówCo warto / nie warto?
Wprowadzenie
Kiedy jechać?
Dojazd
Co warto / nie warto?
Transport
Gdzie spać?
Jedzenie i napoje
InneKraków, dawna stolica Polski, pełen jest pięknych zabytków, urokliwych zakątków, ciekawych muzeów, interesujących eventów i otoczony jest bajeczną scenerią wyżyn i gór. To jednak nie wszystko. Nie można zapomnieć, że Kraków jest prężnie rozwijającą się metropolią, w której nie brakuje współczesnej architektury. To miasto nie śpi nawet nocą! Przekonajcie się o tym razem z nami :).
SPIS TREŚCI
Rynek Główny | Sukiennice | Kościół Mariacki | Wawel | Uniwersytet Jagielloński | Kazimierz | Galeria Sztuki Polskiej XX wieku w Sukiennicach | Stara Synagoga | Muzeum Sztuki i Techniki Japońskiej Manggha | Fabryka Schindlera | Muzeum Podziemia Rynku w Krakowie | Muzeum Archeologiczne | Muzeum Farmacji Collegium Medicum | Nowa Huta | Kopiec Krakusa | Kopiec Wandy | Kopiec Kościuszki | Kopiec Piłsudskiego | Kopiec Jana Pawła II | Wieliczka | Podgórze | Tyniec
Zabytki
Rynek Główny to najważniejszy plac w mieście i największy średniowieczny plac w Europie. Jego wymiary to 200 na 200 metrów. Wybudowany został już w 1227 roku, a jego autentyczny układ architektoniczno-urbanistyczny zachowany został do dziś.
Wokół Rynku skupia się także wieczorno-nocne życie klubowe. Na jego płycie odbywają się również liczne festiwale, koncerty, jarmarki świąteczne oraz zabawy sylwestrowe.
Centralne miejsce Rynku Głównego stanowią Sukiennice, czyli budynek handlowy, w którym w przeszłości znajdowały się kramy oferujące sukno. Dziś można tam kupić pamiątki, biżuterię i rękodzieła. Oprócz tego wewnątrz budynku znajduje się Galeria Sztuki Polskiej XIX w.
Na krakowskim Rynku obok Sukiennic stoi malutki kościółek św. Wojciecha oraz samotna wieża wyburzonego w XIX w. ratusza. Znajduje się tu także pomnik polskiego wieszcza – Adama Mickiewicza. Miejsce to jest często punktem spotkań Krakowian, którzy umawiają się „pod Adasiem”.
Nad wszystkim króluje jeden z symboli miasta – gotycki kościół Mariacki z charakterystycznymi strzelistymi wieżami. To właśnie z jednej z tych wież, zwanej Alarmową lub Hejnalicą grany jest co godzinę hejnał mariacki, z którym związana jest jedna z najważniejszych krakowskich legend. Opowiada o najeździe tatarskim z 1241 roku i dzielnym strażniku, który zaalarmował miasto – gdy tylko zauważył wojska nieprzyjaciela, zaczął grać hejnał. Tatarzy posłali w stronę wieży deszcz strzał, z których jedna trafiła trębacza w gardło, a grana przez niego melodia została przerwana. Na pamiątkę tego wydarzenia hejnał nigdy nie jest grany do końca.
By wejść na szczyt tej wysokiej na 81 metrów wieży musicie pokonać 239 schodków, ale zapewniamy, że widok, jaki się stamtąd rozciąga, wart jest każdego wysiłku!
Co ciekawe, Wieża Mariacka jest jedyną na świecie wieżą, z której od ponad 600 lat przez całą dobę co godzinę trębacz gra hejnał na cztery strony świata.
W Kościele Mariackim pochodzącym z przełomu XIV i XV wieku znajduje się słynne dzieło norymberskiego mistrza Wita Stwosza – monumentalny, gotycki ołtarz w formie tryptyku, wykonany z drewna dębowego, który obecnie liczy ponad 1000 lat, a wszystkie postacie zostały przedstawione w sposób nadzwyczaj realistyczny. Ołtarz Mariacki jest największym tego typu gotyckim obiektem w Europie.
Więcej informacji znajdziecie na stronie: http://mariacki.com/turysci/.
Wzgórze Wawelskie z zamkiem królewskim i katedrą to niewątpliwie jedne z najcenniejszych, nie tylko krakowskich, ale przede wszystkim polskich zabytków.
Zamek Królewski na Wawelu, który możecie dziś podziwiać utrzymany jest w stylu renesansowym. Renesans zagościł tu za czasów dynastii Jagiellonów, którzy doprowadzili Wawel do niebywałej świetności. Szczególne wpływy miał renesans we włoskiej wersji, który przywiozła ze sobą z Italii żona Zygmunta I Starego – Bona Sforza. Ostatni z Jagiellonów – Zygmunt II August wzbogacił wawelskie komnaty o znakomitą kolekcję flamandzkich arrasów – które do dziś są najcenniejszymi eksponatami Zamku Królewskiego, a jest ich dokładnie 137.
Co jeszcze możecie zobaczyć w zamku? Poza pięknymi, reprezentacyjnymi komnatami królewskimi oraz bogato zdobionymi prywatnymi apartamentami królewskimi na uwagę zasługują eksponaty skarbca koronnego i zbrojownia. Do stałych ekspozycji należy również wystawa Wawel zaginiony oraz kolekcja sztuki wschodu. Niezwykle interesujące są także ekspozycje czasowe - spotkać można m.in. słynną „Damę z łasiczką” Leonarda da Vinci.
Na wzgórzu obok Zamku Królewskiego znajduje się gotycka Bazylika archikatedralna św. Stanisława i św. Wacława będąca miejscem koronacji i nekropolią królów Polski oraz niektórych bohaterów narodowych. Pochowani są tu prawie wszyscy królowie od Władysława I Łokietka do Stanisława Leszczyńskiego, a także m. in. Tadeusz Kościuszko i marszałek Józef Piłsudski.
Najbardziej charakterystycznych elementem tego miejsca jest złota kopuła, która przykrywa renesansową kaplicę, powszechnie znaną jako kaplica Zygmuntowska. Została ona wybudowana według projektu florenckiego architekta Bartolomeo Berrecciego.
Na jednej z katedralnych wież – Wieży Zygmuntowskiej znajduje się jeden z najważniejszych i największych dzwonów w naszym kraju – Dzwon Zygmunt, powszechnie, lecz nieprawidłowo nazywany Dzwonem Zygmunta. Nosi imię swojego fundatora – króla Zygmunta I Starego. Bijący dzwon usłyszeć możecie tylko przy okazji wielkich uroczystości lub ważnych dla miasta i kraju wydarzeń.
Więcej informacji znajdziecie na stronie: http://wawel.krakow.pl/pl/index.php.
Tuż pod Wawelskim Wzgórzem znajduje się pomnik legendarnego Smoka Wawelskiego, który mieszkał w jamie u podnóża grodu. Według legendy za czasów króla Kraka w Krakowie pojawił się potwór, który domagał się cotygodniowej ofiary z bydła. Wielu śmiałków próbowało pokonać strasznego smoka walką wręcz jednak bezskutecznie. Udało się to dopiero skromnemu szewczykowi Skubie, który podał smokowi bydlęcą skórę wypchaną siarką. Smok połknął cały podarunek za jednym zamachem, po czym łapczywie pił wodę z Wisły, aż wreszcie pękł.
Wykonany z brązu i osadzony na dużym głazie 6-metrowy pomnik smoka, który co 10 minut przez całą dobę zieje ogniem, cieszy się dziś ogromną popularnością wśród turystów.
Uniwersytet Jagielloński nieodłącznie kojarzony jest z Krakowem. Powstał na bazie Akademii Krakowskiej założonej w 1364 roku przez Kazimierza Wielkiego. Jest on najstarszym uniwersytetem w Polsce. Kiedy w okresie złotego wieku Kraków był ważnym ośrodkiem intelektualnym na Starym Kontynencie Uniwersytet Jagielloński przyciągnął wybitnych wykładowców i studentów, którymi byli m.in. Mikołaj Kopernik, Jan Kochanowski, Karol Wojtyła i Wisława Szymborska.
Obecnie Kraków jest prężnie działającym ośrodkiem studenckim w Polsce, a Uniwersytet Jagielloński jest jedną z najlepszych uczelni wyższych w naszym kraju i wiedzie prym wśród 17 krakowskich uczelni.
Jednym z ważniejszych szlaków turystycznych Krakowa jest trasa uniwersytecka prowadząca między pięknymi, zabytkowymi budynkami Uniwersytetu Jagiellońskiego. Warto wybrać się na spacer tą drogą, szczególnie gdy planujecie studiowanie w tym mieście. Do jednego z najważniejszych przystanków na trasie uniwersyteckiej należy najstarszy budynek Uniwersytetu Jagiellońskiego - Collegium Maius.
Najstarszy budynek Uniwersytetu Jagiellońskiego to równocześnie najstarszy uniwersytecki budynek w Polsce - budynek Collegium Maius. Dziś znajduje się tu Muzeum Uniwersytetu Jagiellońskiego, którego zbiory zalicza się do najważniejszych kolekcji muzealnych w naszym kraju – w tym eksponaty z Biblioteki Jagiellońskiej i Obserwatorium Astronomicznego.
Więcej informacji o muzeum znajdziecie tutaj.
Ponadto, na trasie uniwersyteckiej zobaczyć można również Collegium Novum, Collegium Kołłątaja oraz uniwersytecki kościół św. Anny.
W skład krakowskiego Starego Miasta wchodzi także Kazimierz, mimo tego, że nie jest położony w obszarze zamkniętym Plantami. Dawniej był odrębnym miastem, a dziś jest jedną z dzielnic Krakowa i obowiązkowym punktem w programie zwiedzania miasta. Znaleźć tam można klimatyczne kafejki i restauracje, galerie sztuki i antykwariaty, a przede wszystkim zabytki kultury żydowskiej.
Dlaczego Kazimierz jest nazywany dzielnicą żydowską? Gdy w XV wieku zakazano Żydom osiedlać się na terenie Krakowa, zamieszkali oni właśnie na Kazimierzu, tworząc jedyne w ówczesnym świecie miasto rządzone przez Żydów. Owo żydowskie miasto otoczone było murem, posiadało własny samorząd i podlegało jedynie królowi.
Kazimierz został przyłączony do Krakowa dopiero w XVIII wieku i stanowił przedmieścia miasta. W okresie zaborów Austriacy zburzyli mur żydowskiego miasta, pozwalając Żydom zamieszkiwać na terenie całego Kazimierza, a z czasem mogli się oni także osiedlać w samym Krakowie.
Najbardziej tragiczny moment w historii Kazimierza to czasy okupacji hitlerowskiej. Działania wojenne sprawiły, że zabytkowe budynki tej dzielnicy znacznie ucierpiały. Jednak najdramatyczniejszy był Holocaust – żydowska część Kazimierza zupełnie opustoszała. Jej mieszkańcy wywożeni byli do niemieckich obozów koncentracyjnych i tracili w nich życie. W okolicach Krakowa takie obozy znajdowały się w Bełżecu, Płaszowie i Auschwitz.
Dziś Kazimierz tętni życiem i podobnie jak kiedyś jest on miejscem spotkań różnych kultur i narodowości – co roku, od lat dziewięćdziesiątych odbywa się tu Festiwal Kultury Żydowskiej. Kazimierz na cały świat rozsławił film Stevena Spielberga– nagrodzona wieloma Oscarami „Lista Schindlera”. Zaułki tej dzielnicy posłużyły jako tło do niektórych scen tego znakomitego obrazu.
Będąc na Kazimierzu warto poznać historię i tradycję mieszkających tu w przeszłości ludzi. Polecamy więc spacer śladami zabytków żydowskich, który najlepiej zacząć od centrum dzielnicy, czyli od ulicy Szerokiej. To tutaj odbywa się zawsze finał Festiwalu Kultury Żydowskiej – Szalom na Szerokiej. Stoi tu najważniejsza i pierwsza wzniesiona na Kazimierzu (na początku XV wieku) synagoga – Stara Synagoga. Także przy ulicy Szerokiej mieści się pochodząca z XVI wieku synagoga Remuh – jedyna czynna bożnica. Do synagogi przylega jeden z najstarszych w Polsce żydowskich cmentarzy. Polecamy odwiedzić także Centrum Kultury Żydowskiej znajdujące się przy ul. Meiselsa.
Warto przespacerować się uliczkami urokliwego Kazimierza lub zatrzymać się w jednej z klimatycznych knajpek, by poczuć choć odrobinę dawnej atmosfery dzielnicy. Może przy odrobinie szczęścia uda się Wam zobaczyć Żydów z tradycyjnymi pejsami, którzy zamieszkują niektóre z tutejszych kamienic.
Muzea
Galeria Sztuki Polskiej XX wieku w Sukiennicach
Sukiennice, ze względu na swoje atrakcyjne pochodzenie, były pierwszą siedzibą Muzeum Narodowego w Krakowie, które powołano 7 października 1879, tworząc tym samym pierwsze Muzeum Narodowe w Polsce. Pierwszą wystawę otwarto 4 lata później, w przeddzień dwusetnej rocznicy bitwy pod Wiedniem.
W salach Muzeum podziwiać możecie polską sztukę z okresu oświecenia, romantyzmu, realizmu („Burza” Józefa Chełmońskiego), impresjonizmu (obrazy Leona Wyczółkowskiego), symbolizmu („Szał” Władysława Podkowińskiego), a także malarstwo historyczne („Hołd pruski” Jana Matejki).
Więcej informacji o muzeum znajdziecie tutaj.
Kolejnym muzeum oddającym hołd ponad 800-letniej kulturrze żydowskiej w Polsce jest to znajdujące się w budynku Starej Synagogi. Stara Synagoga jest jedną z najstarszych zachowanych synagog w Polsce oraz jednym z najcenniejszych zabytków żydowskiej architektury sakralnej w Europie.
Zobaczycie tu między innymi pergaminowy zwój z tekstem Pisma Świętego – Tory, który przechowywany jest w bogato zdobionej Arce i stanowi najważniejszy obiekt kultu w synagodze. Prezentowane są tu także tradycyjne stroje męskie i damskie, przedmioty rzemiosła artystycznego, a także obrazy i inne ilustracje pokazujące tradycje, zwyczaje i życie codzienne Żydów.
Więcej informacji o muzeum znajdziecie tutaj.
Muzeum Sztuki i Techniki Japońskiej Manggha
Uchodzi za jedno z najciekawszych krakowskich muzeów. Powstało w 1994 roku dzięki pasji Krystyny Zachwatowicz i Andrzeja Wajdy, który w 1987 roku przekazał na jego utworzenie Nagrodę Kyoto, przyznaną mu za całokształt twórczości. Budowę wsparło również wiele prywatnych osób, a zbiórki pieniędzy organizowano nawet w odległych zakątkach świata - między innymi wśród japońskich kolejarzy. Dzięki temu możemy w Krakowie odwiedzić centrum kultury i techniki japońskiej.
Muzeum Sztuki i Techniki Japońskiej Manggha poza klasyczną funkcją muzealną z ciekawymi zbiorami i wystawami, z niezwykłą aktywnością propaguje wiedzę na temat Japonii i Dalekiego Wschodu w naszym kraju.
Więcej informacji o muzeum znajdziecie tutaj.
Fabryka Schindlera to również jedno z najciekawszych muzeów w Krakowie. Założona przez trzech żydowskich przedsiębiorców, fabryka przy ulicy Lipowej 4 rozpoczęła swoją działalność dwa lata przed wybuchem II wojny światowej. Jesienią 1939 roku jej właścicielem został Niemiec Oskar Schindler, który zatrudniał Żydów, ratując ich tym samym przed wywózkami do obozów koncentracyjnych i śmiercią. Po utworzeniu w Krakowie getta ilość pracowników żydowskich wzrosła – ze 190 do 900 osób. Po likwidacji getta Schindler uzyskał zgodę na utworzenie na terenie fabryki podobozu obozu pracy w Płaszowie. Jego żydowscy pracownicy zamieszkali w wybudowanych przy fabryce barakach, gdzie warunki sanitarne i racje żywnościowe były znacznie lepsze niż w obozie.
Po przegranej przez hitlerowców wojnie, podobóz w fabryce zlikwidowano. Schindler uruchomił fabrykę amunicji w miejscowości Brünnlitz (dzisiejsze Czechy) i tam zatrudnił Żydów z krakowskiej fabryki. Oskar Schindler uratował dzięki temu ok. 1100 Żydów, z którymi do końca swojego życia utrzymywał kontakt, za co otrzymał medal „Sprawiedliwy wśród Narodów Świata”.
Te wydarzenia posłużyły Stevenowi Spielbergowi do nakręcenia w 1993 filmu „Lista Schindlera”, nagrodzonego wieloma prestiżowymi nagrodami, w tym także aż siedmioma Oscarami.
Dziś w Fabryce Schindlera obejrzycie wystawę zatytułowaną „Kraków – czas okupacji 1939-1945”, która przybliża losy polskich i żydowskich mieszkańców miasta podczas wojny. Na tę ekspozycję składają się liczne zdjęcia, filmy dokumentalne, prezentacje oraz relacje świadków. Innowacyjny sposób prezentowania historii robi ogromne wrażenie na zwiedzających.
Więcej informacji o muzeum znajdziecie tutaj.
Muzeum Podziemia Rynku w Krakowie
Kolejne niekonwencjonalne muzeum na mapie Krakowa, zabierające swoich gości w fascynującą podróż przez tysiąc lat historii miasta. Znajduje się ono w samym centrum, a raczej tuż pod nim – pod krakowskim Rynkiem Głównym i Sukiennicami. Powstało dzięki wykopaliskom archeologicznym prowadzonym pod płytą Rynku w latach 90.
Przechodząc przez przesłaniającą wejście do muzeum kurtynę z pary wodnej, wkroczycie do innej rzeczywistości, jakbyście rzeczywiście przenieśli się w czasie. Przed Wami średniowieczny świat, codzienne życie zwykłych mieszkańców Krakowa – kupców, rzemieślników. W tą historyczną rzeczywistość idealnie wkomponowano nowoczesne ekrany dotykowe, mapy interaktywne, hologramy i projekcje multimedialne.
Więcej informacji o muzeum znajdziecie tutaj.
Zastanawialiście się, jakie cuda można wykopać z ziemi? W Muzeum Archeologicznym możecie zobaczyć zarówno wystawę stałą dotyczącą bogów starożytnego Egiptu i niezwykłe sarkofagi, jak i rzadko spotykane zabytki związane z kulturą Peru.
Muzeum Farmacji Collegium Medicum
Jeśli interesujecie się medycyną i chcecie dowiedzieć się, jakie wcześniej stosowano lekarstwa, powinniście odwiedzić to miejsce. Dowiecie się m.in., że do leczenia używano różnych specyfików, od zwykłych ziół po ludzki tłuszcz. Będziecie również mogli zapoznać się z dziełami sztuki oraz urządzeniami, jakie służyły do przygotowania lekarstw.
Inne ciekawe miejsca
Nowa Huta poza perłą socjalizmu jest swego rodzaju miastem w mieście. Znacznie różni się od pozostałej części Krakowa nie tylko historią, ale przede wszystkim architekturą. Nowa Huta, powstała w 1951 roku pierwotnie miała być oddzielnym miastem, jednak ostatecznie została jedną z dzielnic Krakowa.
Spacerując ulicami Nowej Huty poczujecie się jak w PRL-u nie tylko dzięki wszechobecnej socjalistycznej architekturze, ale także dzięki witrynom sklepów i różnych zakładów usługowych, dla których czas zatrzymał się 30 lat temu. Co warto tu zobaczyć?
Trudno przeoczyć Plac Centralny, który jest jej głównym i reprezentatywnym punktem. Plac ma kształt pięcioboku, a od każdego z nich odchodzi szeroka arteria.
Każde nowohuckie osiedle, według socjalistycznych założeń, miało być samowystarczalne. Wszystko miało być w pobliżu – sklepy, szkoły, ośrodki zdrowia itp. Tak powstały pierwsze osiedla w tej dzielnicy: Wandy i Willowe. Na tym pierwszym znajduje się najstarszy budynek mieszkalny Nowej Huty.
Na Alei Róż, która w latach 70. była areną komunistycznych uroczystości, ustawiono 7-tonowy pomnik Lenina, który został usunięty w 1989 roku. Można go jednak oglądać do dziś w miasteczku osobliwości pod Sztokholmem.
Polecamy zdecydować się na melancholijną podróż do czasów komunizmu zwiedzając Nową Hutę trabantem, odwiedzając typowe mieszkanie z czasów PRL lub jedząc obiad w jednej z restauracji z wystrojem à la Gierek np. w Stylowej.
Krakowskie kopce
Krakowskich kopców jest pięć i czynią dawny gród Kraka pod tym względem rekordzistą. Polecamy wejść chociaż na jeden z nich.
Najstarszym kopcem w Krakowie jest kopiec Krakusa, potocznie zwany także Kopcem Kraka. Książę Krak był według legendy założycielem miasta Krakowa. Dzięki sprawiedliwym rządom cieszył się ogromną sympatią wśród swoich poddanych, którzy po jego śmierci usypali mu mogiłę w formie kopca. Tak mówi legenda. Nieznane są nam jednak fakty związane z rzeczywistymi twórcami kopca, czas powstania, jak i jego przeznaczenie. Z kopcem Krakusa zawiązane są obchody Rękawki – wielkanocny zwyczaj nawiązujący do słowiańskiej tradycji wiosennych Dziadów. Tradycja Rękawki trwa do dziś, chociaż ma ona raczej bardziej festynowy charakter, i co roku we wtorek po świętach wielkanocnych Krakowiacy tłumnie zbierają się na kopcu Krakusa, by uczestniczyć w święcie rękawki. Kopiec usytuowany jest na prawym brzegu Wisły, a jego wysokość to 16 metrów.
Nieco młodszy od kopca Krakusa jest kopiec Wandy. Powstał prawdopodobnie w VII wieku i według legendy jest mogiłą Wandy, córki Kraka, której ciało miano wyłowić z nurtów Wisły. W istocie, podobnie jak w przypadku kopca Krakusa, nie do końca znane są nam przyczyny powstania oraz jego przeznaczenie. Wysokość kopca Wandy to 14 metrów, a na jego szczycie stoi pomnik orła projektu Jana Matejki.
Jeśli wybierzemy się na kopiec Wandy 4 listopada lub 6 lutego, zobaczymy zachodzące słońce dokładnie nad Kopcem Krakusa, natomiast stojąc na kopcu Krakusa 2 maja lub 10 sierpnia zobaczymy słońce wschodzące nad Kopcem Wandy. Te daty oznaczają przybliżone daty świąt słowiańskich Dziadów, Gromnicy oraz święta Peruna. Nie ulega więc wątpliwości, że powstanie obu tych kopców to niezwykle ciekawa i nie do końca odkryta jeszcze historia.
Dużo młodszy od kopca Krakusa i kopca Wandy, a także najbardziej popularny jest kopiec Tadeusza Kościuszki. Kopiec zawiera w sobie ziemie z pól bitewnych powstania kościuszkowskiego oraz amerykańskiej wojny niepodległościowej.
W połowie XIX wieku Austriacy otoczyli kopiec fortyfikacjami, które znajdują się tam po dziś dzień. Kopiec ma 34 metry, a w pogodne dni z jego szczytu roztacza się zapierająca dech w piersiach panorama Krakowa. Przy dobrej widoczności dostrzec można nawet szczyty Tatr. U podnóża kopca Kościuszki w fortyfikacjach już od prawie 27 lat znajduje się siedziba pierwszego komercyjnego radia w Polsce - RMF FM.
Więcej informacji o Kopcu Kościuszki znajdziecie tutaj.
Największym ze wszystkich krakowskich kopców jest kopiec Józefa Piłsudskiego, zwany także kopcem Niepodległości. Jego wysokość to 35 metrów. Prace nad jego budową rozpoczęto dokładnie w 20. rocznicę wymarszu z krakowskiego Rynku 1. Kompanii Kadrowej Legionów. Umieszczono w nim ziemię z pól bitewnych I wojny światowej.
Najmłodszym i najmniejszym ze wszystkich kopców w Krakowie jest kopiec Jana Pawła II. Usypany w roku 1997, ma zaledwie 7 metrów wysokości. Powstał dla upamiętnienia VI pielgrzymki papieża Jana Pawła II do ojczyzny.
Będąc w Krakowie warto wybrać się do położnej ok 30 minut drogi Wieliczki. Cóż, nie tylko warto, a nawet trzeba się do niej wybrać, aby zobaczyć tamtejszą zabytkową Kopalnię Soli.
Kopalnia Soli w Wieliczce to unikat na skalę światową - to jedyny obiekt górniczy na świecie, który czynny jest bez przerwy od czasów średniowiecza, aż do chwili obecnej. Nie bez znaczenia więc 8 września 1978 roku została wpisana na I Listę Światowego Dziedzictwa Kulturowego i Przyrodniczego UNESCO, znajdując się tym samym wśród 12 pierwszych obiektów z całego świata. Kopania Soli w Wieliczce jest również najchętniej odwiedzanym polskim obiektem turystycznym. Kopalnia to prawie 300 km podziemnych chodników, z czego do zwiedzania udostępniono zaledwie 3,5-kilometrowy odcinek, który ilustruje wszystkie etapy rozwoju górnictwa w poszczególnych epokach historycznych. Głębokość kopalni sięga aż 327 metrów – turyści zwiedzają część położona między 64. a 135. metrem.
Więcej informacji o muzeum znajdziecie tutaj.
Co jeszcze warto zobaczyć?
Podgórze jest często pomijaną przez turystów dzielnicą Krakowa. Niesłusznie, ponieważ podobnie jak Stare Miasto z Rynkiem Głównym i Kazimierzem odegrało ważną rolę w historii miasta, a dziś urzeka niepowtarzalną atmosferą.
Położone jest na prawym brzegu Wisły i od założenia w 1784 roku aż do roku 1915 było niezależnym miastem. W przeszłości był to ważny ośrodek przemysłowy, a podczas II wojny światowej Podgórze było świadkiem wielkiej tragedii Żydów. To właśnie na terenie tej dzielnicy hitlerowcy utworzyli 3 marca 1941 roku krakowskie getto, w którym zamknęli 8 000 osób pochodzenia żydowskiego. Jego likwidację przeprowadzono w dniach 13-14 marca 1943 roku – na miejscu rozstrzelano ok 2000 osób, a pozostałe 6000 przewieziono do obozu Auschwitz – Birkenau lub do obozu w Płaszowie.
Centralnym punktem krakowskiego getta był plac, przy którym w czasie okupacji hitlerowskiej w domu nr 18 działała jedyna w getcie apteka Pod Orłem, prowadzona przez Tadeusza Pankiewicza – jedynego nieżydowskiego mieszkańca tego miejsca, który narażał swoje życie by nieść pomoc Żydom i był on też świadkiem ich wielkiego dramatu.
Po wojnie plac otrzymał nazwę Plac Bohaterów Getta. Po gruntownym remoncie placu w brukowanej nawierzchni symbolicznie zaznaczona została linia muru getta. Ustawiono tu także 70 rzeźb krzeseł z metalu i brązu symbolizujących tragedię mieszkańców tego miejsca, po których zostały tylko meble. Krzesła ustawione są w rzędach, tak jak ustawiani byli mieszkańcy getta przy apelach. Początkowo krzesła te budziły sporo kontrowersji, ale z czasem, kiedy zrozumiano ich przesłanie doceniono ich symboliczną i niezwykłą prostotę.
Jeśli macie trochę więcej wolnego czasu, wycieczka do Tyńca, a dokładniej do znajdującego się tam Opactwa Benedyktynów założonego w 1044 roku może okazać się idealna.
Zespół klasztorny został wybudowany na wapiennym wzgórzu zwanym Górą Klasztorną, z której roztacza się piękny widok na Wisłę i okolicę. Ponadto, spacer wokół Opactwa, wzdłuż rzeki i podziwianie wapiennych skał oraz elementów starych murów klasztoru robi niesamowite wrażenie.
Spacerując po dziedzińcach Opactwa obejrzyjcie drewnianą altanę, która jest ochroną studni głębokiej na prawie 40 metrów. Legenda głosi, że za czasów Kazimierza Wielkiego miał ową studnię wykuć w skale rycerz Jaśko Topów, ponieważ… No właśnie, dokończenie legendy znajdziecie na jednym z filarów znajdujących się wokół studni.
Do Tyńca dojechać można samochodem lub jednym z miejskich autobusów – jeżdżą tam linie 112 i 162. My jednak szczególnie polecamy wybrać się do tej miejscowości rowerem. Odległość od centrum Krakowa w obie strony to około 35 kilometrów, a cała trasa biegnie wzdłuż Wisły.
Idealną alternatywą dla samochodów, autobusów, a nawet rowerów są statki, a dokładnie rejsy statkami pasażerskimi po Wiśle. Taki rejs jest także wycieczką po najważniejszych zabytkach i atrakcjach Krakowa, które widać z pokładu.
Chcielibyście zobaczyć przynajmniej kilka z atrakcji Krakowa, ale nie macie czasu na zaplanowanie wyjazdu? Zrobimy to za Was! Skontaktujcie się z nami przez maila (rezerwacje@breakplan.com) lub na fanpage'u. Po więcej szczegółów kliknijcie tutaj.
Zalew Zakrzówek
Otoczony pionowymi, kilkudziesięciometrowymi skalnymi ścianami zalew Zakrzówek powstał w 1990 roku na miejscu dawnego kamieniołomu, wykutego w wapiennej skale. Jego głębokość dochodzi nawet do 32 metrów. W letnie dni można spotkać tu Krakusów i turystów zażywających kąpieli słonecznych lub chłodzących się w krystalicznie czystej wodzie jeziorka.
Macie ochotę ponurkować? Proszę bardzo, akwen ten wydaje się być do tego stworzony. Ponadto znajduje się tu centrum nurkowe oraz szkoła instruktorów nurkowania. Co można zobaczyć pod wodą? Wrak dużego fiata, dawną przebieralnię robotników kamieniołomu, a także wrak autobusu oraz samolotu Antonow. Kto chce dać nura?
Zalew Zakrzówek jest częścią Parku Krajobrazowego „Skałki Twardowskiego”. Legenda głosi, że mistrz Twardowski prowadził tu szkołę magii i czarnoksięstwa.
Obecnie zbudowane z wapieni jurajskich skałki przyciągają miłośników wspinaczki. Wytyczonych jest tu wiele dróg wspinaczkowych oraz zabezpieczeń asekuracyjnych. Znajdują się tu także liczne jaskinie, między innymi Grota Twardowskiego o długości 500 metrów, Jaskinia Jasna i Niska.
Krakowskie Błonia
Błonia, nazywane „zieloną osobliwością” Krakowa Błonia, służyły kiedyś do wypasania bydła. Dziś są jednym z najpopularniejszych miejsc rekreacyjnych w mieście. Aby dotrzeć do nich z Rynku Głównego wystarczy tylko 15-minutowy spacer. Błonia niezależnie od pogody przyciągają spacerowiczów, biegaczy, rowerzystów, a latem także amatorów kąpieli słonecznych.
Na Błoniach organizowane są także liczne imprezy masowe – koncerty, festyny, a także inne uroczystości. Mają one ważne miejsce w historii miasta – to właśnie tutaj, podczas swoich pielgrzymek papież Jan Paweł II odprawiał msze święte.
Jeśli już wiecie, co warto i czego nie warto robić na miejscu, a chcecie się dowiedzieć, jak najlepiej przemieszczać się pomiędzy różnymi miejscami, wykorzystajcie parę minut na przeczytanie rozdziału „Transport”.
Staramy się, aby ten rozdział przewodnika był dla Was wartościowy i NIESAMOWICIE BARDZO MOCNO zależy nam na Waszej opinii. Prosimy Was – wyraźcie ją korzystając z przycisku „Szepnij nam do ucha”. Nawet najkrótsza i najprostsza informacja się liczy: „Podoba mi się” lub „Co Wy w ogóle robicie, zmieńcie branżę”. W ten sposób pomożecie nam rozwijać się dla Was – kontynuować to, co jest dobre i poprawiać to, co Wam się nie spodoba.
Jeśli widzicie potencjał w tym, co robimy, to nie trzymajcie tego dla siebie. Pomóżcie nam dalej budować ten portal, zwiększając dotarcie do innych osób, którym publikowane przez nas artykuły mogą pomóc w planowaniu podróży. Może jest wśród Waszych znajomych ktoś, komu warto podać adres www.breakplan.pl? Prosimy Was, jeśli ten darmowy przewodnik, który przeczytaliście ma dla Was wartość, udostępnijcie go na fejsie i polubcie nasz profil – nic nie tracicie, a nam da to dowód, że wiele godzin pracy nad przewodnikiem, żebyście mogli go przeczytać zupełnie za darmo, ma sens i warto dalej się rozwijać.
Z góry Wam dziękujemy za każdy rodzaj wsparcia i życzymy wymarzonej podróży.
Redaktor
Autorem tego przewodnika jest osoba, która była, kocha lub zna miejsce, o którym właśnie czytasz. Jeżeli chcesz, żeby Twoja podróż po opisywanym miejscu została zaprojektowana z ogromną pasją i pieczołowitością, to zapraszamy do kontaktu z naszym ekspertem poprzez ten formularz kontaktowy.
