SycyliaCo warto / nie warto?

Miejsca i atrakcje

SPIS TREŚCI:

Etna | Mesyna | Taormina | Katania | Syrakuzy | Agrigento | Palermo + Cefalù | Trapani | Erice |

 

Najważniejszymi miastami na Sycylii są: Palermo, Monreale, Agrigento, Segesta, Cefalu, Piazza Armerina, Syrakuzy, Erice, Taromina oraz Noto. 

 

Etna (sprawdź lokalizację na mapie)

Tętniące serce Sycylii. Wulkan góruje nad wyspą i można powiedzieć, że to on tutaj wyznacza warunki. Podziwiając Etnę, czujemy równocześnie fascynacje oraz obawę, ponieważ nigdy nie wiemy, kiedy góra znów przemówi. W końcu ponoć to Tyfon, pokonany przez Zeusa i przygnieciony Sycylią, próbując się wydostać, zieje ogniem z krateru Etny i przez jego złość drży cała ziemia. Tę sytuację wykorzystuje Hefajstos w swojej kuźni, wykuwając pioruny dla Zeusa. Nam pozostaje podziwiać ten aktywny wulkan lub zmierzyć się z bogami mitologii i wybrać się na szczyt sycylijskiej góry.

Etna jest najwyższym czynnym wulkanem Europy. Ze względu na jej aktywność, wysokość wulkanu stale się zmienia – obecnie jest to mniej więcej 3 350 m n.p.m. O wielkości góry świadczy długość oplatającej ją kolejki wąskotorowej, której długość wynosi 110 km. Za to rezerwat przyrody, Parco dell’Etna osiąga powierzchnię ponad 58 tys. hektarów. Oprócz głównego, Etna posiada ponad 270 kraterów bocznych. Jeśli wolicie trekking wśród zieleni, powinniście podchodzić wulkan z północnej strony. Z południowej zaś będziecie podziwiać istnie księżycowy krajobraz.

Sycylijski wulkan w historii dał o sobie znać niejednokrotnie. Pierwsze znane nam wybuchy miały miejsce już w prehistorii, zaś w starożytności zanotowano ponad 100 erupcji. Jednym z najgroźniejszych wybuchów był jednak ten w 1669 roku, kiedy to lawa dotarła aż do morza, niszcząc tym samym po drodze wiele miejscowości, w tym częściowo Katanię. Następne erupcje również pozostawiły po sobie ślad, niszcząc kolejne miasta, obserwatorium wulkanologiczne czy infrastrukturę turystyczną (np. kolejkę linową). Do kolejnego potężnego wybuchu doszło w 2002 roku. Erupcja trwała 3 miesiące, niszcząc hotele w Piano Provenzana oraz schronisko Torre del Filosofo, które zostało całkowicie zasypane. Po tym roku notowano kolejne wybuchy, jednak nie były one tak potężne.

Dwoma głównymi punktami wypadowymi na Etnę są na południu Rifugio Sapienza (1910 m n.p.m.) a na północy Piano Provenzana (1810 m n.p.m.). Do schroniska Rifugio prowadzi droga od miasteczka Zafferana Etnea, a jeśli chcecie wybrać się samochodem, to najlepiej jechać z miejscowości Nicolosi. Z Katanii kursują także autobusy, które odjeżdżają codziennie spod dworca głównego (www.aziendasicilianatrasporti.it), bilet kosztuje w obie strony 10 euro. Do Piano Provenzana najlepiej dostać się z Linguaglossa.

Z Rifugio Sapienza mamy dwie możliwości: albo iść pieszo albo wybrać kolejkę linową, którą dojedziemy do kolejnej stacji na wysokości ok. 2 500 m n.p.m. Wjazd kolejką w obie strony kosztuje około 30 euro, zaś piesze wejście na Etnę jest bezpłatne. Jeśli jednak ktoś nie lubi pieszych wędrówek, to z kolejki może przesiąść się w terenowe busiki, które wiozą turystów na wysokości 2930 m n.p.m. Znajduje się tutaj zniszczone obserwatorium wulkaniczne oraz schronisko – Torre de Filosofio oraz aktywny krater (Monte Del Frumento Supino). Z tego miejsca podejście do kratera głównego jest wyłącznie z przewodnikiem. Samemu możecie wybrać się do kraterów pasożytniczych. Koszt wjazdu kolejką to 29,50 euro w obie strony, jazda busikiem kosztuje 19,30 euro, a wejście na szczyt z przewodnikiem to koszt 8,60 euro (stan na 2013 rok).

Startując z Piano Provenzana można skorzystać z krótkiej kolejki krzesełkowej. Innym wyjściem jest spacer lub przejazd autem terenowym do obserwatorium geofizycznego na wysokości 2 900 m n.p.m.

Piesze wejście na Etnę zajmuje około 4-5 godzin. Podczas trekkingu najlepiej wziąć ze sobą ciepłe ubranie, kurtkę chroniącą przed wiatrem, deszczem, wygodne obuwie – najlepiej trekkingowe, wodę oraz jedzenie, jeśli nie chcecie korzystać z barów na stacjach. Przydać się mogą kijki trekkingowe, GPS, czy kask, który będzie nieoceniony podczas erupcji. Ze względu na pył, czarne podłoże, Wasze ubranie może się ubrudzić. Z tego względu lepiej założyć ubrania, których Wam nie szkoda lub zabrać ze sobą ochraniacze.

Wejście na Etnę może być także w postaci zorganizowanej wycieczki. Tego typu przeżycia oferują np. Etnaround (http://www.etnaround.com/) czy Etna Experience (http://www.etnaexperience.com/). Można wybrać także wycieczkę quadami lub samochodami terenowymi.

W okolicy Etny, na północ, znajduje się wąwóz Gole dell’Alcantara, który jest jednym z najciekawszych fragmentów Parku Rzecznego Alcantara. Spacerując, będziecie mogli podziwiać wodospady i stawy, które tworzy rzeka oraz drzewa pomarańczowe. Tak jak inni turyści, możecie również spróbować biwakować na dziko w wąwozie. W samym parku znajduje się także ogród botaniczny, tak więc jeśli jesteście fanami przyrody, warto wybrać się po trekkingu w to miejsce.

Inną atrakcją w okolicy jest jaskinia Grotta Del Gelo, której długość wynosi około 120 m. W jaskini przez cały rok jest lód, a temperatura maksymalnie osiąga -6^oC. Do jaskini wyrusza się najczęściej z Piano Provenzana lub z okolic. Niestety droga do jaskini nie jest dobrze oznakowana, dlatego jeśli chcecie do niej wyruszyć, powinniście dobrze się przygotować i orientować w terenie. Ze względu na lód, mogą przydać się Wam raki.

 

Mesyna (sprawdź lokalizację na mapie)

Mesyna to miasto i gmina w północno-wschodniej części Sycylii. Pierwotnie nazywana była Zankle (zapewne od kształtu zatoki, ζάγκλον – kosa). Dopiero w V wieku miejscowość przybrała swoją obecną nazwę. Położone jest nad Cieśniną Mesyńską. Poruszać się miedzy miastem, a kontynentalnymi Włochami można dzięki połączeniom promowym (głównie z Villa San Giovanni i Reggio di Calabria). Miasto jest również ważnym węzłem komunikacji drogowej i kolejowej. Z tego względu jest to miejscowość, w której turyści zaczynają zwiedzanie Sycylii.

Mesyna została zniszczona podczas bardzo silnego trzęsienia ziemi, które swoje epicentrum miało w Cieśninie Mesyńskiej. Fale tsunami osiągały wtedy wysokość nawet 12 metrów. Inną ciekawostką jest fakt, że Mesyna była pierwszym miastem w Europie, w którym odnotowano przypadek dżumy (1347 rok). Prawdopodobnie choroba przeniosła się do miasta ze statków uciekających z genueńskiej faktorii handlowej Kaffa na Krymie, która była oblegana przez Tatarów. Ponoć używali oni katapult, aby przerzucać za mury Kaffy zwłoki zmarłych na dżumę. Choroba z Mesyny przeniosła się prawie na całą Europę, zabijając około 1/3 ludności.

Główną atrakcją miasta jest Plac Katedralny (Piazza Duoimi), na którym znajduje się katedra Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny z dzwonnicą i fontanną Oriona z personifikacjami czterech rzek (Tybru, Ebro, Nilu i Camaro). Katedra mesyńska przeżyła potężne trzęsienie ziemi, a także bombardowania podczas II wojny światowej. Jej wnętrze jest prawie w całości zrekonstruowane – oryginalne są tylko niektóre elementy, jak rzeźby, chrzcielnica, czy figura św. Jana Chrzciciela. Mówi się, że w znajdującej się obok katedry dzwonnicy, mieści się największy na świecie zegar astronomiczny, który został skonstruowany w Strasburgu w 1933 roku. Figurki zegara budzą się do życia każdego dnia w południe.

Wartym polecenia miejscem jest także Muzeum Regionalne (Museo Regionale), w którym można podziwiać obrazy takich twórców, jak Caravaggio oraz Antonello z Mesyny. Pamiętajcie także o Uniwersytecie, który znajduje się przy Piazza Carducci – jest to pierwsze na świecie kolegium jezuickie. Przy Piazza dei Catalani znajduje się zaś kościół Santissima Annunziata dei Catalani. Wybudowany został za czasów Normanów, widać w nim również wpływy architektury arabskiej. Po przeciwnej stronie ulicy stoi pomnik Juana d’Austira, który był dowódcą floty chrześcijańskiej w bitwie pod Lepanto. Popularnym miejscem do spacerów jest wybrzeże, z którego podziwiać możemy Forte di San Salvatore, port jachtowy, Cieśninę Mesyńską oraz wybrzeże Kalabrii.

Z wielu miejsc w Mesynie będziecie mogli podziwiać Santuario Della Madonna di Montalto, które położone jest na pobliskim wzgórzu (Capperina). Kościół został założony podczas znanych Nieszporów Sycylijskich. To ponoć Madonna ukazała się mesyńczykom, nakłaniając ich do powstania przeciwko obecnej władzy. Z placu przed kościołem można podziwiać wspaniały widok nie tylko na samą Mesynę, ale także cieśninę.

Niestandardową atrakcją są pylony mesyńskie, które powstały jako słupy wysokiego napięcia dla linii przesyłowej, która rozciągnięta była nad Cieśniną Mesyńską. Zrezygnowano z tego sposobu, prowadząc linię kablem podwodnym. Słupy jednak zostały i traktowane są jako ciekawe zabytki.

 

Taormina (sprawdź lokalizację na mapie)

Miejscowość znajduje się na wschodnim wybrzeżu Sycylii. Malownicza ze względu na jej położenie na południowych zboczach gór masywu Monti Peloritani, które opadają do Morza Jońskiego. Za sprawą zapierających wdech w piersiach widoków, Taormina jest jedną z najpopularniejszych miejscowości turystycznych na wyspie. Do pobytu w mieście zachęcają także liczne zabytki oraz rozbudowana infrastruktura turystyczna.

Jako pierwsi okoliczne tereny zasiedlili Sykulowie. Samą Taorminę, która nosiła wcześniej nazwę po górze, na której jest położona (Monte Tauro-Tauremenion) założyli w IV w p.n.e. uciekinierzy z Naxos. Miasto przez pewien czas było niezależne, ostatecznie jednak stało się prowincją rzymską. Po upadku Zachodniego Cesarstwa Rzymskiego, Taormina przechodziła z rąk do rąk, aby w końcu być częścią Zjednoczonych Włoch. W XIX miasto nabrało nowego znaczenia – popularnej destynacji turystycznej. Jednym z pierwszych znanych turystów był Johann Wolfgang von Goethe, który opublikował swoje zapiski (Italienische Reisen), promując tym samym sycylijskie miasteczko. Do Goethego dołączyła potem europejska arystokracja, elity finansowe, politycy, artyści, gwiazdy kina, zachwycając się pięknem Taorminy.

Widoki z Taorminy są bardzo malownicze, jednak sama zabudowa miasta też zachwyca. Liczne restauracja, kawiarnie, bary, czy sklepiki zachęcają do spacerowania po mieście. Podczas pobytu w Taorminie warto sprawdzić także harmonogram imprez kulturalnych, w których uczestnictwo jest obowiązkowe.

Historyczne centrum miasta leży wzdłuż głównej ulicy Taorminy – Corso Umberto I. Ciągnie się ona aż do bramy Porta Catania (południowe wejście do miasta) oraz bramy Porta di Mezzo z wieżą Torre Dell’Orologio. Porta Catania była kiedyś częścią murów obronnych, a w pobliskim pałacyku odbywały się zgromadzenia publiczne.

Północnym wejściem do zabytkowego miasta jest zaś Porta Messina. Niedaleko niej znajduje się Palazzo Corvaja, w którym obradował niegdyś parlament sycylijski, a obecnie mieści się w nim informacja turystyczna oraz Muzeum Etnograficzne. Obok pałacu możecie zwiedzić kościół Santa Caterina d'Alessandria d'Egitto, który został zbudowany na ruinach rzymskiego odeonu, co możecie zobaczyć na tyłach budynku.

Dla wielu najpiękniejszym placem Taorminy jest Piazza IX Aprile. Znajdują się tutaj liczne kawiarnie, w tym najsławniejsza w mieście „Wunderbar”. Z tego względu plac jest najbardziej popularnym miejscem spotkań zarówno dla mieszkańców, jak i turystów. Inny znany plac to Piazza Duomo, na którym znajduje się bardzo ważna budowla – katedra Duomo Di Taormina. W jej wnętrzu można podziwiać drewniany strop oraz interesujące dzieła sztuki (m.in. obrazu Antonina Giuffré i Antonella de Saliby). Na placu znajduje się także barokowa fontanna stworzona z taormińskiego kamienia. Na jej środku stoi figurka centaurydy, która trzyma w rękach kulę ziemską oraz berło.

Znanym sakralnym budynkiem jest także kościół Santa Caterina, znajdujący się niedaleko Porta Messina. W okolicach leży także Palazzo Corvaja, zbudowany przez Arabów. Innym ciekawym pałacem jest Palazzo dei Duchi di santo Stefano. Budowla została stworzona w stylu sycylijskiego gotyku, jednak możemy dopatrzeć się w niej także wpływów arabskich i normańskich. Niegdyś stanowiła część murów obronnych miasta. Obecnie znajduje się tutaj siedziba Fondazione Mazzullo – od nazwiska sycylijskiego artysty Giuseeppe Mazzullo. We wnętrzu pałacu można podziwiać rzeźby wspomnianego artysty, a także uczestniczyć w imprezach kulturalnych. Jeśli lubicie zwiedzać muzea, odwiedźcie wieżę Bada Vecchia, w której znajduje się Muzeum Archeologiczne.

Bezsprzecznie jednak najważniejszym zabytkiem Taorminy jest Teatro Antico. Sławę z pewnością przyniosło mu malownicze otoczenie i piękne widoki na wybrzeże i Etnę. Teatr grecko-rzymski miał średnicę 109 m i mieścił około 5 tys. widzów. Do dnia dzisiejszego zachowała się górna część widowni, częściowo ściana ze sceną, nisze i kolumnady. Teatr został wybudowany prawdopodobnie w pierwszym hellenistycznym okresie dziejów Taorminy, jednak później został przebudowany przez Rzymian do celów walk gladiatorów i dzikich zwierząt. Teatro Antico nadal tętni życiem dzięki wspaniałej akustyce – bardzo często można uczestniczyć tutaj we wszelkiego rodzaju imprezach kulturalnych (muzycznych, filmowych, teatralnych). Bilet normalny do teatru kosztuje 10€.

Stare miasto oraz pozostałe dzielnice Taorminy są bardzo dobrze skomunikowane za sprawą kolejki linowej. Górna stacja kolejki (Funivia Taormina) połączona jest z Mazzaro, znajdującą się przy plaży. Kolej powstała w końcu lat 30. XX wieku i w ciągu godziny przewozi ponoć aż 650 pasażerów, którzy pokonują podczas jazdy 170 m różnicy wysokości. Ci, którzy przyjeżdżają do miasta samochodem, mogą skorzystać z publicznych parkingów (główne to Lumbi i Porta Catania).

Nad Taorminą możecie podziwiać pozostałości zamku Castello Saraceno, który został wybudowany prawdopodobnie przez Arabów. Będziecie mogli zwiedzić mury obwodowe oraz ruiny wieży, zaś po drodze warto zwrócić uwagę na sanktuarium Madonna Della Rocca. Trochę wyżej od zamku znajduje się miejscowość Castelmola, która jest idealnym miejscem na podziwianie Taorminy, wybrzeża Morza Jońskiego oraz Etny. Innymi punktami widokowymi jest np. Plac Piazza IX Aprile, ogrody Villa Comunale, okolice Teatro Antico.

U stóp Taorminy leży charakterystyczny półwysep składający się z dwóch cypli (Capo Sant’Andrea i Capo Taormina). Pomiędzy nimi znajduje się zatoka z kamienistą plażą oraz wyspa Isola Bella, która jest idealnym miejscem na nurkowanie. Warto porelaksować się także na pobliskich innych pobliskich plażach: kamienistej Mazzaro, piaszczysto-żwirowych Spisone i Mazzeo, czy piaszczyste plaże miejscowości Letojanni.

 

Katania (sprawdź lokalizację na mapie)

Drugie pod względem wielkości miasto na Sycylii, położone nad Morzem Jońskim, w cieniu Etny. Katania stanowi ważny ośrodek przemysłowy i węzeł komunikacyjny. Jest to także centrum kulturalne i artystyczne, a za sprawą licznych zabytków również popularny cel podróży. Nad Katanią władzę ma jednak Etna, której wybuchy zapisały się w historii miasta. Silny związek z wulkanem widać chociażby po budowlach, które zbudowane są w większości z kamienia lawowego. Po silnym trzęsieniu z 1693 roku, Katania wraz z innymi miastami została odbudowana, odradzając się w pięknym europejskim baroku. Zniszczone miejscowości należą do regionu Val di Noto, który jest chroniony w ramach UNESCO. Katańskie perły baroku to np. katedra Duomo di Sant’Agata oraz szlak architektoniczny Via dei Crociferi.

Katania to także przepyszne jedzenie. Specjalnością miasta jest pasta Alla Norma, czyli makaron z sosem pomidorowym, smażonymi bakłażanami i startą słoną ricottą. Fani słodkości powinni spróbować włoskich lodów gelato, które smakują zarówno małym, jak i dorosłym turystom. Nie można zapomnieć także o najważniejszym deserze Katanii – granicie. Jest to słodkość podobna do sorbetu, na wpół mrożona. Klasycznie podawana jest do niej bułeczka brioche. Inspiracją do powstania granity był sharbat (zimny aromatyzowany sokami owocowymi napój), który przygotowywali arabscy osadnicy. Do produkcji napoju używali śniegu z Etny, który przechowywany był w tzw. niveri, czyli naturalnych bądź wybudowanych w ziemi dziurach, na które nakrywano kamienne szałasy. Tradycyjnymi smakami granity są cytrynowy, cynamonowy, jaśminowy, czy scursunera (kozibród łąkowy). Najczęściej kupowane są zaś granity o smaku truskawkowym, migdałowym i kawowym.

Katania została założona prawdopodobnie jako kolonia grecka. W jej początkowych dziejach przeplatały się okresy niezależności, sojuszy z Ateńczykami, Kartaginą, czy podwładność Syrakuzom. Następnie miastem rządziła Republika, a potem Cesarstwo Rzymskie. Po upadku Cesarstwa, Katania przechodziła z rąk do rąk, trafiając m. in. pod władzę Bizancjum, Arabów, czy Andegawenów. To właśnie Katania była jednym z głównych ośrodków buntu podczas nieszporów sycylijskich, które wymierzone były w ostatnich władców. Ostatecznie Sycylia weszła pod panowanie Hiszpanów, a koronacja Piotra Aragońskiego miała miejsce właśnie w Katanii. Miasto stało się później siedzibą króla oraz parlamentu. Katania straciła tą funkcję po powstaniu Królestwa Aragonii, jednak nadal stanowiła ważny ośrodek polityczny, gospodarczy i kulturalny.

Głównym placem miasta jest Piazza Duomo, położony niedaleko portu. Zwiedzanie Katanii warto rozpocząć właśnie od niego, ponieważ w jego okolicy znajdują się wszystkie najważniejsze zabytki. Na samym placu warto zobaczyć katedrę di Sant’Agata, poświęconą patronce Katanii, św. Agacie, zaś niedaleko stoi opactwo Badia di Sant’Agata. Opactwo jest jednym z ważniejszych zabytków barokowej Katanii. Na Piazza Duomo znajduje się fontanna dell’Elefante – symbol miasta, na której stoi wyrzeźbiony z kamienia lawowego słoń, a po przeciwnej stronie ulicy graniczącej z placem (Via Vittorio Emanuele II) leży Palazzo degli Elefanti, które obecnie pełni funkcję siedziby władz miejskich. Warto przejść się po najelegantszej ulicy Katanii – Via Etnea, którą dojdziecie do dzielnicy portowej, mijając bramę Porta Uzeda. Jeśli jednak będziecie chcieli pójść w drugą stronę, dotrzecie do Piazza dell’Universita z uczelnią oraz Palazzo San Giuliano. W okolicach znajduje się kolegiata Santa Maria della Consolazione – jeśli interesujecie zabytkami sakralnymi, zwróćcie koniecznie uwagę na jej piękną fasadę. Parę minut drogi od Piazza Duomo, przy Piazza Dante znajduje się San Nicolo l’Arena, czyli ogromny zespół obiektów sakralnych. Składa się on z kościoła oraz klasztoru. Największą jednak atrakcją tego zabytku jest jeden z największych w Europie zegarów słonecznych. W okolicach Piazza Duomo znajduje się także unikatowa budowla – jeden z nielicznych zachowanych średniowiecznych zabytków Katanii, Castello Ursino.

Innym popularnym placem jest Piazza Vincenzo Bellini (nazwa pochodzi od katońskiego kompozytora romantycznego), na którym znajduje się Teatro Bellini. Może on się pochwalić jedną z najlepszych na świecie sal pod względem warunków akustycznych. Jeśli ktoś z Was jest akurat fanem kompozytora, to przy Piazza San Francesco d’Assissi 3 znajduje się Muzeum Belliniego. Na wzgórzu znajduje się też park z egzotyczną roślinnością. Warto się do niego wybrać na spacer, aby popodziwiać widoki na resztę miasta oraz Etnę.

Ciekawą atrakcją Katanii jest Amenamo, czyli podziemna rzeka płynąca pod miastem. Można ją zobaczyć tylko w kilku miejscach, np. w sadzawce w teatrze rzymskim czy w fontannie dell’Amenamo. Za fontanną codziennie rano odbywa się targ rybny, na którym można kupić świeże ryby i owoce morza. Odwiedzenie Mercato della Pescheria będzie z pewnością ciekawym doświadczeniem.

Popularnym zabytkiem są także ruiny Teatro Greco-Romano. Teatr został stworzony za czasów rzymskich, jednak prawdopodobnie wcześniej istniał w tym miejscu teatr grecki. Budowla miała pomieścić 7 tysięcy widzów. Niedaleko teatru znajdują się także pozostałości odeonu.

 

Syrakuzy (sprawdź lokalizację na mapie)

Miasto położone nad Morzem Jońskim – uznawane jest za jeden z ciekawszych celów turystycznych na Sycylii. Swoją popularność zawdzięcza dobrze zachowanym starożytnym zabytkom oraz barokowej architekturze powstałej po głośnym trzęsieniu ziemi. W Syrakuzach urodził się Archimedes, trzykrotnie przebywał tutaj także Platon, aby wcielić w życie swoje polityczne koncepcje. Miasto zostało założone przez Greków, tak więc przez długi okres odgrywało kluczową rolę w basenie Morza Śródziemnego. W tym czasie rywalizowało jednak politycznie i militarnie z Atenami oraz Kartaginą.

Syrakuzy zostały pierwotnie założone na Ortygii (734/733 r. p.n.e.) – małej przybrzeżnej wyspie, która została później połączona kamienną groblą z lądem. Dzięki szybkiemu rozrostowi miasta, rozszerzaniu wpływów, Syrakuzy stały się największym miastem na Sycylii, które oprócz tego było uważane za najpiękniejsze w całej Wielkiej Grecji. Miejscowość dominowała we wschodniej części wyspy, co skutkowało zaostrzającym się konfliktem z Kartagińczykami, którzy panowali po zachodniej stronie.

Napięta sytuacja była również z Ateńczykami, co zakończyło się tzw. ekspedycją sycylijską, która miała na celu zdobycie Syrakuz. Pomimo początkowych sukcesów, wyprawa zakończyła się jednak dla Ateńczyków klęską i docelowo hegemonią Sparty. Syrakuzy ostatecznie zdobyli Rzymianie. W tym okresie miasto pełniło rolę ważnego ośrodka handlowego. Po upadku Cesarstwa Rzymskiego, Syrakuzy przechodziły z rąk do rąk, aż dołączyły do Królestwa Sycylii, Królestwa Obojga Sycylii, a w ostateczności – do Włoch.

Głównym miejscem, które zwiedzają turyści, to Park Archeologiczny (Parco Archeologico della Neapolis), rejon położony na wschód od niego oraz wyspa Ortygia. Zabytkami wartymi zobaczenia w Parku Archeologicznym są: teatr grecki, ruiny amfiteatru rzymskiego, nekropolia Grotticelli, pozostałości ołtarza Hierona II, Latomia (kamieniołomy), grób Archimedesa, bazylika San Giovanni Evangelista, katakumby di San Giovanni oraz bazylika. Ci, którzy lubią zwiedzać muzea, powinni przejść się do pobliskich Museo Archeologico Regionale Paolo Orsi oraz Museo del Papiro. Muzeum Archeologiczne zostało nazwane na cześć wybitnego archeologa – Paola Orsiego. Znajduje się tutaj ponad 18 tys. eksponatów odnalezionych na terenie południowo-wschodniej Sycylii. Ekspozycja podzielona jest na 3 działy:

1. Dzieje geologiczne – prehistoria i wcześniejsza historia Sycylii,

2. Kolonizacja grecka,

3. Kolonie Syrakuz wraz z hellenistycznymi miastami na wyspie.

W muzeum znajdują się tak znane dzieła jak rzymska kopia greckiej rzeźby Wenus Anadyomene (znana także jako Wenus Landolina), posąg Bogini na tronie a także rzeźba grobowa. Muzeum Papirusu poświęcone jest roślinie znanej głównie z Egiptu – ciekawostką jednak jest fakt, że papirus rośnie także w okolicach Syrakuz, a dokładniej na brzegach rzeki Ciane.

Ortygia jest drugim najpopularniejszym celem wizyty turystów w Syrakuzach. Według homeryckiej legendy to właśnie tutaj bogini Leto urodziła bliźniaki: Artemisa i Apolla. Wyspa połączona jest z lądem dwoma jednokierunkowymi mostami: Ponte Santa Lucia (Ponte Nuove) dla wjeżdżających i Ponte Umbertino, którym się wyjeżdża. Znajdują się tutaj publiczne parkingi, jednak wszystkie są płatne (np. Talete Parking – 1 €/h). Ortygia jest może malutką wyspą, jednak pełną zabytków i różnorodnych styli architektonicznych. Spotkacie tutaj nie tylko greckie i rzymskie ruiny, ale także średniowieczne budowle normandzkie i perły baroku. Spory wybór odpoczynku i jedzenia dają liczne restauracje, trattorie, czy bary. Jeśli odwiedzicie Ortygię, obowiązkowo powinniście zwiedzić ruiny świątyni Apolla, która jest prawdopodobnie najstarszą grecką świątynią na Sycylii. W swojej historii pełniła różne funkcje – była zarówno kościołem w okresie Bizancjum, Arabowie traktowali ją jako meczet, a za czasów Hiszpanów pełniła rolę koszar wojskowych.

Na Piazza Archimede będziecie mogli podziwiać piękne pałace oraz fontannę Artemidy, która od dawna jest natchnieniem dla malarzy i poetów. Z fontanną związane jest źródło Aretuzy oraz scena z mitologii greckiej: nimfa Aretuza poprosiła bowiem boginię Artemidę o zamienienie jej w źródło, aby mogła ona uciec przed natrętnym Alfejozem. Ciekawym faktem jest to, że źródło (Fonte Aretusa) pomimo bardzo bliskiej obecności morza, jest słodkowodne. To tutaj także papirus występuje naturalnie, co jest ewenementem na skalę Europy.

Podczas wycieczki warto przejść się również na Piazza Duomo, na którym znajduje się Katedra Narodzenia Najświętszej Maryi Panny. Po potężnych trzęsieniach ziemi, katedrę, tak jak wiele budynków, odbudowano w stylu baroku sycylijskiego. Od placu niedaleko jest do najbardziej wysuniętego w morze terenu wyspy, na którym znajduje się Castell Maniace. Pierwotnie znajdował się tutaj fort, jednak został on przebudowany na zamek. Pełnił on jednak także rolę więzienia.

Ciekawą atrakcją jest również targ uliczny, na który możecie przyjść codziennie od 7 do około 13. Targ znajduje się w północnej części wyspy i będziecie mogli tam kupić zarówno ryby i owoce morza, jak i wina, sery, czekolady, owoce, pistacje i inne sycylijskie specjały. Jest to z pewnością idealny pomysł, aby zaopatrzyć się na dalszą drogę oraz na bliższe poznanie kuchni Sycylii i Syrakuz.

Niedaleko Syrakuz, w miejscowości Belvedere, są ruiny zamku Castello Eurialo oraz innych fortyfikacji zbudowanych przez Dionizjusza I. Budowle powstały, aby chronić Syrakuzy przed Kartagińczykami, a dziś uznawane są za najważniejsze dzieło architektury militarnej Greków.

W okolicach Syrakuz znajduje się także drugie stanowisko archeologiczne – Pantalica. Na tym terenie znajduje się nekropolia wykuta w wapiennych ścianach wąwozów rzek Anapo i Calcinara, a cały rejon objęty jest rezerwatem przyrody.

 

Agrigento (sprawdź lokalizację na mapie)

Miasto położone na południowym wybrzeżu Sycylii, obecnie stolica rolniczej prowincji, ważny ośrodek handlowy oraz jeden z popularniejszych celów podróży na Sycylię – głównie za sprawą Doliny Świątyń (Valle del Templi). Miasto założone przez kolonistów greckich nosiło nazwę Akragas. Niegdyś było to jedno z najpotężniejszych militarnych i politycznych ośrodków Wielkiej Grecji na wyspie. To tutaj urodził się wybitny filozof grecki – Empedokles.

Wiek VI i V były zdecydowanie dla Agrigento bogatym okresem. To wtedy miasto osiągnęło największy rozkwit gospodarczy i kulturalny. Miasto liczyło ponoć ponad 200 tys. mieszkańców i panowało nad sporą częścią Sycylii. W tym okresie rozkwitała również architektura – powstawało wiele świątyń, do których obecnie lgną turyści z całego świata. Po wprowadzeniu ustroju demokratycznego miasto jeszcze przez długi okres pełniło poważne funkcje, aż do ataku i niemal całkowitego zniszczenia Akragas przez Kartagińczyków. Po tym wydarzeniu, miejscowość zaczęła się rozwijać na nowo dopiero po objęciu władzy przez Rzymian.

Po upadku Cesarstwa Rzymskiego na miasto kilkakrotnie najeżdżali barbarzyńcy. Później Agrygento było pod panowaniem Bizancjum, Arabów (którzy przenieśli centrum na wzgórze oraz rozbudowali fortyfikacje) oraz Normanów. Ci ostatni ustanowili w mieście biskupstwo rzymskokatolickie – powstało wówczas wiele kościołów i powrócił czas dobrobytu. Miasto, aż do 1927 roku, nosiło nazwę Grigenti. Kolejny okres rozwoju nastąpił dopiero w XVIII wieku, a niedługo po tym Agrigento trafiło w granice Zjednoczonych Włoch.

Głównym zabytkiem, dla którego turyści przyjeżdżają do Agrigento jest Dolina Świątyń (Valle dei Templi). Jest to teren archeologiczny z ruinami świątyń greckich z VI i V wieku p.n.e. Budowle uważane są za jeden z najwspanialszych przykładów architektury i sztuki Wielkiej Grecji i tym samym za jeden z głównych zabytków Sycylii. Dolina Świątyń nie znajduje się w samym mieście, jest oddalona od Agrigento o ok. 5 km na południe. Co ciekawe, ten starożytny teren nie leży, jak nazwa wskazuje, w dolinie, a na grzbiecie górskim.

Na terenie Doliny Świątyń znajduje się tyle zabytków, że nie sposób jest je tutaj wymienić. Na pobieżne zwiedzanie tej atrakcji turystycznej trzeba poświęcić co najmniej pół dnia. Jeśli zależy Wam także na zwiedzeniu muzeum archeologicznego, spacerze po ogrodzie Giardino Della Kolymbetra, odwiedzeniu „dzielnicy grecko-rzymskiej”, czy obejrzeniu innych, mniej znanych zabytków, zaplanujcie zwiedzanie Doliny na co najmniej dzień, dwa. Najlepszym rozwiązaniem na zobaczenie Valle dei Templi, jest przyjazd samochodem i zostawienie go na jednym z parkingów (np. przy kościele San Nicola).

W Dolinie Świątyń warto zobaczyć mury obronne Akragas, ruiny nekropolii wczesnochrześcijańskiej, świątynie Hery, Heraklesa, Tempio Della Concordia, Villa Aurea, ogromny telamon ze światyni Zeusa, marmurowy posąg Efeb z Agrygentu, kolekcje waz attyckich Krater Dionizosa, kościół San Nicola – z tarasu przed kościołem jest idealny widok na Valle dei Templi. Niestety, z wielu świątyń i zabytków pozostało niewiele, jednak nie stanowi to problemu dla przyjeżdżających turystów.

Samo Agrigento ma również do zaoferowania wiele atrakcji, dlatego po zwiedzaniu Doliny Świątyń warto wybrać się do samego miasta. Obowiązkowym zabytkiem jest Cattedrale di San Gerlano wybudowana w czasach normańskich, czy inne obiekty sakralne: kościół Santa Maria dei Greci, świątynia z XIV z reliktami świątyni greckiej. Przy Piazza Pirandello znajduje się zaś najważniejszy teatr Agrigentu – Teatro Pirandello oraz ratusz (Municipo). Innym popularnym placem jest Piazza Vittorio Emanuele, który jest granicą między historycznymi dzielnicami miasta, a nowszymi. Jeśli podczas zwiedzania chcielibyście wybrać się na zakupy, przejdźcie się ulicą Via Atenea.

Dla tych, którzy interesują się włoską literaturą, być może ciekawą atrakcją będzie wiejski dom, w którym urodził się włoski dramaturg (laureat literackiej nagrody Nobla) – Luigi Pirandello. Dom znajdziecie jadąc z Agrigentu drogą SS115qtr w stronę Porto Empedocle, kierując się na miejscowość Villaseta – tam powinniście bacznie obserwować znaki kierujące do „Casa Natale de Luigi Pirandello”. W domu znajduje się muzeum poświęcone pisarzowi.

 

Palermo + Cefalù (sprawdź lokalizację na mapie)

Palermo to stolica Sycylii – jest to równocześnie największe miasto oraz najważniejszy ośrodek gospodarczy i kulturalny wyspy. Miasto leży u stóp wzgórza Monte Pellegrino, a wokół niego rośną liczne gaje oliwne, plantacje cytrusowe, czy plamy. Rozbudowana infrastruktura turystyczna, liczne zabytki sprawiają, że co roku, do Palermo przyjeżdżają tysiące turystów. Niedaleko miasta (32 km) znajduje się lotnisko międzynarodowe – Falcone-Borsellino Airport, a port jest jednym z dwóch ważniejszych portów na wyspie, który posiada połączenia m.in. z Neapolem, Livorno, Cagliari i Genuą.

Miasto zostało założone w VIII wieku p.n.e. Początkowo władzę nad Palermo sprawowali Kartagińczycy, następnie Grecy, aż w końcu miasto trafiło w ręce Rzymian. To za ich sprawą miejscowość stała się ważnym ośrodkiem handlowym. Po upadku Cesarstwa Rzymskiego Palermo rządzili Wandalowie, Goci, Bizancjum, a później Arabowie, którzy utworzyli z niego stolicę Emiratu Sycylii. W tym czasie było to najważniejsze miasto na Sycylii, ale także jedno z głównych miast muzułmańskich, które rangą można porównać do Kordoby oraz Kairu. Po zdobyciu miasta przez Normanów, Palermo stało się stolicą Królestwa Sycylii. Królestwo przechodziło z rąk do rąk: było pod władzą Świętego Cesarstwa Rzymskiego, Hohenstaufów, Andegawenów, rządzili nią też władcy Aragonii, a ostatecznie weszła w skład zjednoczonej Hiszpanii. W XIX wieku utworzono Królestwo Obojga Sycylii, które było pod panowaniem Hiszpanów aż do powstania zjednoczonych Włoch. Ponowny rozkwit miasta nastąpił pod koniec XIX i na początku XX wieku, kiedy to Palermo zaczęło się rozrastać, powstawały reprezentacyjne budynki, rezydencje, wille (powstało wtedy Teatro Massimo, które jest jedną z największych budowli tego typu w Europie, sławną z perfekcyjnej akustyki). Niestety, podczas inwazji na Sycylię w trakcie II wojny światowej, miasto zostało zniszczone. Bombardowania trafiły w historyczne centrum miasta, port oraz pobliskie mu dzielnice. Z wielu powodów, odbudowa Palermo nie szła zbyt dobrze i do dzisiaj wiele osób uważa, że miasto nie jest do końca odrestaurowane. Pomimo tego, jest ono uważane za jedno z atrakcyjniejszych miast Włoch.

Zabytki i atrakcje Palermo ulokowane są głównie w pobliżu głównych osi miasta: Corso Vittorio Emanuele oraz Via Maqueda. Corso Vittorio Emanuele zaczyna się Porta Nuovą, która została zbudowana dla upamiętnienia wizyty Karola V. Warto zwrócić uwagę na jej renesansową loggię.

Jedną z głównych atrakcji miasta jest Pałac Normanów (II Palazzo dei Normanni), który pierwotnie był zamkiem zbudowanym przez Arabów. Pałac leży między dwoma dużymi placami: Piazza Indipendenza oraz Piazza della Vittoria. Normanowie powiększyli budowlę i przebudowali ją, zmieniając styl architektoniczny. Był siedzibą królewską Rogera II, jednak za panowania Hiszpanów stracił na znaczeniu. Obecnie jest on siedzibą parlamentu sycylijskiego. Jedną z najważniejszych części pałacu jest Cappella Palatina – trójnawowa bazylika, która stanowi wybitny przykład arabsko-normańskiej architektury. W jej wnętrzu uwagę przykuwają mozaiki ze scenami biblijnymi, stalaktytowy drewniany strop (charakterystyczny dla architektury islamskiej) oraz tron królewski. Ciekawą atrakcją Pałacu jest obserwatorium astronomiczne, które znajduje się w jedynej zachowanej wieży narożnej (Pizańskiej). Rozciąga się stąd również piękny widok na miasto. Wejście do Pałacu kosztuje 8,50/7€, w zależności od dnia tygodnia.

Blisko Pałacu znajduje się kościół San Giovanni degli Eremiti. Charakterystycznym dla niego elementem są arabskie kopuły. Wokół budowli rośnie ogród, po którym warto się przejść.

Drugim popularnym zabytkiem jest Cattedrale di Palermo. Pierwotnie wybudowana w stylu normańskim. W wyniku licznych zmian, w budowli można dostrzec jednak wpływy różnych styli architektonicznych, podziwiając chociażby elementy dawnego meczetu, wieże z gotyckimi biforiami, barokową kopułę. Podczas zwiedzania wnętrza, zwróćcie uwagę na kaplice z grobowcami królewskimi oraz kaplicę św. Rozalii, która jest patronką miasta.

Ciekawym miejscem w Palermo jest skrzyżowanie Via Maqueda i Corso Vittorio Emanuele – Quatro Canti. Plac powstał podczas projektowania nowego planu miasta. Charakterystycznymi elementami placu są wklęsłe fasady czterech narożnych budynków, które zdobione są fontannami i licznymi rzeźbami (np. posągami patronów poszczególnych dzielnic, hiszpańskich władców Sycylii). Narożne budowle powodują, że plac przypomina ośmiokąt.

W dzielnicy Kalsa, za czasów panowania Arabów mieściła się emira. Znajdziecie tutaj dużo zabytków aragońskich. Jeśli chcecie poczuć klimat miasta, powinniście odwiedzić dzielnicę Castellamare (Loggia), na której od XI wieku znajduje się targ Vucciria. Innym wartym odwiedzenia targiem jest Mercato di Ballaro, który znajdziecie w dzielnicy Albergheria. Oba targowiska zachwycają kolorami, zapachami oraz pysznym jedzeniem.

Jednym z najlepszych przykładów baroku sycylijskiego stanowi kościół San Giuseppe dei Teatrini, który położony jest blisko Quattro Canti. Obok znajdują się dwa popularne place: Piazza Pretoria i Piazza Bellini, które pełne zabytków, przyciągają turystów.

Ogromne wrażenie robi za to Piazza Pretoria, który składa się z trzy poziomowego zespołu fontann i basenów w stylu toskańskiego renesansu. Zespół otoczony jest balustradą z licznymi postaciami mitologicznymi, ale także z alegoriami czterech rzek Palermo. Niedaleko placu znajduje się Piazza Bellini, przy którym stoi kościół La Martorana. Nazwa pochodzi od fundatorki pobliskiego klasztoru benedyktynów, jednak oficjalna nazwa kościoła to Santa Maria dell’ Ammiraglio za sprawą Jerzego z Antiochii, admirałą floty króla Rogera II, który wybudował kościół. Budowla słynie z pięknych mozaik.

Obowiązkowym do zobaczenia zabytkiem jest wspomniana wcześniej Teatro Massimo, czyli palermitańska opera. Pod względem wielkości, jest to największy teatr operowy we Włoszech, a trzeci w Europie. Aby budowla powstała, trzeba było zburzyć część starych murów, niektóre kościoły, czy fragment zabytkowej dzielnicy. Jeśli będziecie mieli możliwość, wybierzcie się do Teatro Massimo na spektakl, aby poczuć na własnej skórze jego idealną akustykę. Wrażenie robi również ogromna widownia z pięcioma piętrami lóż, bogato zdobiony portyk z kolumnadą oraz zdobienia.

Podczas pobytu w Palermo, warto także wydostać się z centrum i zwiedzić zabytki, które leżą trochę na uboczu. Ciekawą budowlą jest chociażby normański kościół Santo Spirito, przed którym rozpoczęły się sławne „nieszpory sycylijskie”. Poza centrum znajdują się także zamki: Castello della Zisa z kolekcją sztuki islamu oraz La Cuba, którego wnętrze niestety nie jest dostępne dla zwiedzających. Bardzo ważnymi zabytkami, które nie są położone w ścisłym centrum są katakumby kapucynów Convento dei Cappuccini (labirynt korytarzy z około 8 tysiącami mumii – zarówno duchownych, jak i osób świeckich) oraz Orto Botanico, który jest największym ogrodem botanicznym we Włoszech.

Będąc w Palermo, warto odwiedzić również muzea. Najpopularniejszym muzeum w mieście jest Museo Archeologico Regionale Anotnio Salinas. Znajduje się ono między Via Mawueda a Via Roma, w budynku klasztoru dell’Olivella. Będziecie mogli tutaj podziwiać bogatą kolekcję eksponatów z wykopalisk z całej Sycylii. W tej chwili jednak muzeum jest zamknięte dla turystów, ze względu na trwające prace remontowe. Ciekawym muzeum jest Museo Internazionale delle Marionette (muzeum lalek), w którym znajdziecie kolekcje ponad 2 tysięcy lalek teatralnych z całego świata.

Również okolice miasta oferują ciekawe atrakcje. Warto dla przykładu wybrać się na wzgórze Monte Pellegrino, z którego będziecie mogli podziwiać piękny widok na miasto i pobliskie tereny. Znajduje się tutaj również sanktuarium poświęcone patronce miasta, św. Rozalii. W tym miejscu warto wspomnieć, że co roku w lipcu, w Palermo odbywa się święto ku czci patronce, które jest jednym z najważniejszych świąt religijnych w mieście, a jednocześnie wielką atrakcją dla turystów. Ci, którzy będą potrzebowali trochę relaksu i luksusu, powinni się wybrać do Mondello, dzielnicy willowej, w której znajduje się piaszczysta plaża i wiele restauracji.

Cefalù jest miasteczkiem na wschód od Palermo. Podobnie jak inne sycylijskie miasta, często przechodziło z rąk do rąk. Ślady znalezione w tutejszych jaskiniach świadczą o tym, że te tereny zamieszkiwali niegdyś prehistoryczni ludzie. Ponoć przebywał tutaj Herkules, który wybudował na wzgórzu świątynię na cześć Jupitera.

Przełomowym momentem dla Cefalù było odbicie miasta przez Normanów. Ze względu na to, że dotychczasową władzę nad nim mieli Arabowie, Normanowie odbudowali miasto tak, aby stało się symbolem chrześcijaństwa. Na przełomie XVI i XVII wybudowano zespoły sakralne Dominikanów i Karmelitów, zaczęto budować pałace Piraino i Martino-Atanasio. Na początku XX wieku założono w Cefalu Opactwo Thelemy.

Głównym zabytkiem Cefalù jest katedra – Duomo di Cefalu. Została ona wybudowana w 1131 roku przez Rogera II w podziękowaniu za szczęśliwe dotarcie do brzegu miasta podczas sztormu. Katedra, podobnie jak wiele innych budowli, jest mieszanką różnych styli architektonicznych (arabskiego, bizantyjskiego i normańskiego). We wnętrzu warto zwrócić uwagę na duże oczy Chrystusa Pantokratora, które „widzą wszystko i wszystkich”. Również otoczenie katedry robi wrażenie – wokół niej rosną palmy, w tle widać skaliste wybrzeże, a blisko znajdują się liczne restauracje i kawiarnie.

Innym obowiązkowym zabytkiem do zwiedzenia jest Museo Mandralisca, w którym będziecie mogli podziwiać zbiory należące do Barona Mandralisca Enrico Piraino, który był naukowcem i mecenasem sztuki. Wśród eksponatów znajdziecie kolekcję archeologiczną, zbiór paleozoologiczny, historyczną bibliotekę, antyki i dzieła malarskie. Najsławniejszym jednak dziełem jest obraz Portret nieznajomego Antonello da Messina. Cena biletu to 5€.

Najbardziej rozpoznawalną atrakcją Cefalù jest chyba jednak skała La Rocca. Wejście na nią zajmuje około godziny, a spacer rozpoczyna się od Piazza Garibaldi. Chwile zmęczenia wynagradza niezapomniany widok na Sycylię. Z pewnością jest to rzecz, którą trzeba zrobić podczas pobytu w miasteczku. Oprócz wspaniałego krajobrazu, na wzgórzu będziecie mogli pozwiedzać ruiny bizantyjskiego zamku, fortyfikacje oraz pozostałości megalitycznej świątyni Diany.

Cefalù to także idealne miejsce na relaks. Po męczącym wejściu na skałę, warto przejść się na plaże, która znajduje się u stóp La Rocca. Piasek, który jest rzadkością na sycylijskich plażach, piękne widoki oraz średniowieczne Cefalù sprawiają, że odpoczynek w tym miejscu jest z pewnością magiczny. W końcu nie bez powodu jest to jeden z popularniejszych kurortów na wyspie.

 

Trapani (sprawdź lokalizację na mapie)

Miasto i zarówno gmina położone na zachodnim krańcu Sycylii, u stóp Monte San Giulliano. Jest to również port rybacki oraz ważny węzeł komunikacyjny – lotnisko i port promowy. Trapani oferuje połączenia z Wyspami Egadyjskimi, Pantellerią, Sardynią i Tunezją. Jest to również idealne miejsce do rozpoczęcia wycieczki po północno-zachodniej Sycylii. Charakterystyczne dla miasta jest położenie – nieważne gdzie pójdziecie, zawsze będzie otaczało Was morze (z jednej strony Śródziemne, a z drugiej Tyrreńskie). Co roku w Wielki Piątek o 14:00 rozpoczyna się 24-godzinna procesja. Podczas tego wydarzenia można podziwiać rzeźbione w drewnie i zdobione srebrem stacje Drogi Krzyżowej, które przechowywane są w kościele Chiesa del Purgatorio. Procesja – Misteri di Trapani, jest jednym z najstarszych (jej początki sięgają XVII wieku) i najdłuższych obrzędów wielkanocnych – trwa co najmniej 16 godzin, a czasami nawet więcej niż dobę. Jest to także z pewnością jedna z ciekawszych atrakcji turystycznych Trapani jak i całej Sycylii oraz wyjątkowe przeżycie.

Miasto zostało założone przez Elymów i pełniło funkcję portu miasta Erice. W tamtym okresie Trapani nazywało się Drepanon (sierp) – nazwa została zainspirowana cyplem, który kształtem przypominał właśnie sierp lub kosę. Istnieje także jeden z mitów o powstaniu miasta. Opowiada on o sierpie, który wypadł z rąk Demeter podczas poszukiwania córki – Persefony, która została porwana przez Hadesa.

Trapani zostało przejęte przez Kartagińczyków, jednak później trafiło w ręce Rzymian. Miasto pełniło wtedy funkcję bazy morskiej. Po upadku cesarstwa Rzymskiego, Trapani przechodziło z rąk do rąk – było pod władzą Wandalów, Bizantyjczyków, Arabów oraz Normanów. Za panowania tych ostatnich miasto zaczęło odgrywać większe znaczenie jako port oraz mogło się Cieszyc dobrobytem. Niestety później miasto ucierpiało z powodu epidemii, klęski głodu, które spowodowały niepokoje społeczne. Na szczęście Trapani udało się z powrotem odzyskać znaczenie, a liczba ludności ponownie wzrosła.

Trapani, pomimo swojej długiej historii, nie może pochwalić się starożytnymi zabytkami. Za najważniejszą budowle w mieście uważa się sanktuarium Basilica-Santuario di Maria Santissima Annunziata. Świątynia znajduje się przy Via Conte Agostiono Pepoli, we wschodniej części Trapani. Góruje nad nią Monte San Giuliano, na którym znajduje się miasteczko Erice (na górę można wjechać kolejką linową). W ołtarzu znajduje się figura Madonna di Trapani. Obok sanktuarium znajduje się klasztor karmelitów, w którym będziecie mogli zwiedzić Museo Pepoli ze zbiorami historycznymi i dziełami sztuki od czasów prehistorycznych aż do XIX wieku.

Historyczne centrum miasta ulokowane jest na cyplu, na północ od portu. Spacerując po nim, będziecie mogli podziwiać głównie budowle średniowieczne, nowożytnie oraz piękne przykłady architektury barokowej.

Głównymi ulicami miasta, wokół których rozmieszczone są zabytki to Via Garibaldi (która przechodzi potem w Via Liberta) oraz Corso Vittorio Emanuele. Ta ostatnia kończy się Palazzo Senatorio (Palazzo Cavarretta), który jest obecnie siedzibą władz miejskich. Przy Corso Vittorio Emanuele znajduje się również katedra San Lorenzo z pięknymi obrazami w kaplicach oraz Chiesa del Collegio dei Gesuiti z fasadą w stylu manierystycznym. Przy porcie znajduje się Castello della Colombaia – wysoka na 32 metry średniowieczna forteca. Stare Miasto zauroczy Was z pewnością wąskimi, malowniczymi uliczkami przy samym morzu. Samą atrakcją jest spacer wśród ich labiryntu i podziwianie otaczającego krajobrazu. Zwiedzając historyczne centrum, możecie dojść na sam koniec jednego z odgałęzień cypla, na którym znajduje się dawna wieża obronna Torre di Ligny – znajduje się w niej Museo Della Preistoria di Archeologia Marina. Jest ona również punktem, w którym stykają się dwa morza otaczające miasto.

Przy okazji zwiedzania Trapani, warto również wybrać się do okolicznych miasteczek. W mieście Segesta będziecie mogli zwiedzić słynną świątynie dorycką, a drogę do Marsali urozmaicą Wam widoki na słone bagna (Vial del Sale). Dla smakoszy wina ważną informacją jest fakt, że Marsala jest największym na Sycylii ośrodkiem winiarskim. Wartym odwiedzenia miejscem jest również przylądek San Vito lo Capo z piaszczystymi plażami, ale także z rezerwatem przyrody – Riserva dello Zingaro. Ci, którzy będą mieli trochę więcej czasu, powinni koniecznie wybrać się na Wyspy Egadyjskie, które są idealnym miejscem do nurkowania.

 

Erice (sprawdź lokalizację na mapie)

Średniowieczne miasto górujące nad Trapani. Erice położone jest na wzgórzu Monte San Giuliano i jest jedną z głównych atrakcji w tym rejonie. Z Trapani do Erice można dostać się samochodem (co może sprawiać problem) czy autobusem, jednak najlepszą opcją jest kolejka linowa, którą przejażdżka sama w sobie jest atrakcją. Dużą zaletą miasta jest fakt, że ma on swój własny mikroklimat. To tutaj w upalne dni Sycylijczycy szukają orzeźwienia. Pomimo ogólnej słonecznej pogody na wyspie, często nad Erice krążą jednak chmury.

Erice zostało zasiedlone przez Elymów, a swoją nazwę miasto otrzymało od mitycznego Eryksa. Stolicą Elymów była Segesta, zaś Erice pełniło funkcję centrum religijnego (znajdowała się tutaj świątynia bogini, która była odpowiednikiem greckiej Afrodyty). Miasto zostało zniszczone przez Kartagińczyków, następnie przejęli je Rzymianie. Ci ostatni traktowali Erice jako miejsce kultu Wenus Erycyńskiej. Miasto zostało później zdobyte przez Arabów, a po trzech stuleciach trafiło w ręce Normanów. Nadali oni wzgórzu nazwę Monte San Giuliano (obecnie jest to Monte Erice).

Eirce to niemal idealny trójkąt równoboczny. Wnętrze „trójkąta” to istny labirynt wąskich uliczek z charakterystycznym brukiem, mnóstwem kościołów i innych obiektów sakralnych, kamiennymi domami ze zdobionymi bramami, placykami i zaułkami, które kryją swoje tajemnice. Południowo-zachodni wierzchołek Erice zdobi brama Porta Trapani, od której zaczyna się jedna z głównych ulic miasta – Via Vittorio Emanuele. W prawym dolnym wierzchołku „trójkąta Erice” znajdują się ogrody publiczne Giardino del Balio.

Jedynymi zabytkami staroży

Wypoczynek

Wyspy Liparyjskie (sprawdź lokalizację na mapie)

Często nazywa się je także Wyspami Eolskimi. To ponoć tutaj mieszkał Eol, który przekazał wiatr w workach wracającemu z Itaki Odyseuszowi. Miało to być jego zapewnienie dobrego powrotu do domu, jednak zaciekawieni marynarze otworzyli prezent. Tym samy wypuścili wichurę i sztorm, wypychając statek Odyseusza na środek morza. Biedny żeglarz został uwięziony na wodach i błąkał się po nich przez kolejne kilkanaście lat.

Wyspy Liparyjskie to grupa siedemnastu wysp (siedmiu dużych i dziesięciu mniejszych) pochodzenia wulkanicznego, które położone są na północ od Sycylii. Z tego powodu, najczęściej na wyspy można dostać się z Milazzo lub Mesyny, które znajdują się w północnej części Sycylii. Promy kursują także z Palermo i w sezonie z Cefalù.

Wyspy w historii przechodziły z rąk do rąk – najpierw wylądowali tutaj Grecy z Knidos, następnie archipelag został zawładnięty przez Kartagińczyków. W wyniku wojen punickich to jednak Rzymianie objęli władzę nad wyspami Eolskimi. W średniowieczu na Lipari wybudowano twierdzę, będącą równocześnie więzieniem, która broniła reszty wysp. Po objęciu władzy przez faszystów, na Lipari wybudowano obóz koncentracyjny, przez co między innymi na wyspach nie istniał ruch turystyczny.

Celem podróży są dla turystów przede wszystkim większe wyspy: Lipari, Vulcano, Stromboli, Salina, Filicudi, Alicudi, Panarea, Basiluzzo. Zbudowane są one ze skał wulkanicznych (głównie bazaltów), a na Stromboli i Vulcano prawdziwą atrakcją są czynne wulkany. Z tego powodu, na wyspach panują podobne księżycowe klimaty, które spotkamy na Etnie. Jednak wśród skąpej roślinności w okolicach wulkanu, będziecie mogli spacerować wśród gatunków wiecznie zielonych.

Między wyspami możecie poruszać się dzięki małym łodziom oraz kutrom. Tylko na wyspach Salina, Lipari i Vulcano znajdziecie drogi jezdne, po których można poruszać się samochodami, zaś wyłącznie na Lipari kursują autobusy. Na pozostałych wyspach kursują taksówki, jednak warto wynająć skuter lub rower i samemu zwiedzać okolice. Mieszkańcy gromadzą w cysternach wodę opadową, która spływa z dachów, a wodociągi miejskie wykorzystują system cystern górskich. Podczas suszy, wodę przywożą statki – cysterny.

Wyspy Liparyjskie dla turystów są ostoją, ucieczką przed tłumami oraz egzotycznymi marzeniami, po które nie trzeba daleko sięgać. Strome stoki zachęcają aktywnych do trekkingów, a gorące źródła zapraszają do siebie tych, którzy pragną relaksu. Podczas spacerów w górach, możecie niekiedy spotkać pasterzy ubranych w tradycyjne stroje, którzy prowadzą kozy i owce. Warto wybrać się na targ, gdzie można kupić świeże ryby, owoce morza lub pyszne cytrusy.

Na Stromboli znajduje się aktywny wulkan o tej samej nazwie. Jest to jeden z najaktywniejszych wulkanów Starego Kontynentu. Nawet jego mniejsze wybuchy, czy spływająca lawa, mogą doprowadzić do tsunami, dlatego też Stromboli jest cały czas monitorowany. Obecność wulkanu ma jednak swoje plusy – za sprawą popiołu wulkanicznego tutejsza ziemia jest bardzo żyzna. Dzięki temu, spacerując po stokach wulkanu, będziecie mogli podziwiać winne gaje. Na Stromboli znajdują się dwa miasteczka (San Bartolo i San Vincenzo), a na południu wieś Ginostra. Niedaleko wyspy, bo tylko 2 kilometry, znajduje się zaś wysepka, małe Stromboli – Strombolicchio. Skała wygląda jakby wyłaniała się z fal, robiąc ogromne wrażenie na turystach. Na jej szczycie znajduje się latarnia, do której możecie dostać się, pokonując po drodze strome schody, które z pewnością dostarczą Wam wrażeń.

Jeśli lubicie zwiedzać historyczne zabytki powinniście odwiedzić Lipari, która jest największą wyspą archipelagu. Znajduje się tutaj katedra św. Bartolemusza z XI wieku, cmentarzysko z czasów grecko-rzymskich, pałac biskupi czy Muzeum Eolskie, które znajduje się w zamku. Ci, którzy uwielbiają podziwiać widoki, powinni się wybrać do Quattrocchi, z której można podziwiać piękne skały morskie, liczne zatoczki oraz wyspę Vulcano. Ciekawe widoki dostarczy również góra Pelato, z której widać Campo Bianco.

Vulcano jest dobrym rozwiązaniem dla tych, którzy nie zdecydowali się na Etnę. Na wyspie znajdują się cztery wulkany: Fran Cratere, Vulcanello, Monte Aria i Monte Saraceno, z czego dwa ostatnie są całkowicie nieaktywne. Vulcanello wyłonił się zaś z morza i dopiero z czasem połączył się z wyspą. Oprócz trekkingu, warto także zdecydować się na kąpiele siarkowe, dzięki którym Wasza skóra stanie się gładka i aksamitna. Jest to także niezapomniane przeżycie – w końcu niecodziennie można zażyć tego typu kąpieli. Niecodziennie bywa się także na czarnej plaży, tak więc wybierzcie się przy okazji na Baja Negra.

Jeśli lubicie rzeczy „naj”, odwiedźcie Salinę, na której znajduje się najwyższy szczyt archipelagu (962 m n.p.m.). Grecy nazywali wyspę Didyme (Bliźnięta), ponieważ składa się ona z dwóch wierzchołków wygasłych wulkanów. Obecna nazwa wywodzi się zaś od jeziora, w którym wytwarzano sól z morskiej wody. Obecnie jezioro to staw, przy którym można obserwować czaple siwe. To, co wyróżnia również Salinę to fakt, że jest ona jedyną zieloną wyspą. Zawdzięcza to źródłowi słodkiej wody. Podczas pobytu na wyspie będziecie mogli pospacerować w rezerwatach przyrody i odpoczywać na wybrzeżu, pijąc tutejszy wyrób – wino Malvasia. W okolicach miejscowości Pollara będziecie mogli podziwiać skały Fareglione oraz jaskinię Porciato, a w dolinie Valdichiesa możecie zwiedzić ruiny murów z czasów Cesarstwa Rzymskiego.

Niewiele osób wie, że piękne rajskie plaże mamy tak naprawdę na wyciągnięcie ręki. Turkusowa czysta woda, ciepły piasek, opalające słońce – to właśnie z tych powodów wybrzeże Sycylii jest idealne na wypoczynek.

A o to lista plaż, które obowiązkowo musicie odwiedzić, jeśli chcecie „odpłynąć”:

 

San Vito lo Capo (sprawdź lokalizację na mapie)

Jest to ponoć najpiękniejsza plaża we Włoszech – potwierdzają to Ci, którzy ją odwiedzili. Rozpoczyna ona zatokę Golfo de Castellammare. Okolica plaży sprawia, że stała się europejskim odpowiednikiem Rio de Janeiro – piękne wybrzeże, miasto i panujące nad nim góry. W Scopello zjecie pyszne potrawy z owoców morza, a w okolicznym rezerwacie natury Zingaro będziecie mogli próbować snorkelingu w tamtejszych zatoczkach lub przejść się na spacer po bardziej dzikich terenach

 

Cefalù (sprawdź lokalizację na mapie)

Miasteczko leży u stóp skały Rocca, tworząc malowniczy krajobraz, który możemy podziwiać z plaży. Piękne widoki oraz średniowieczny klimat Cefalù sprawia, że jest to jeden z piękniejszych kurortów na Sycylii.

 

Pantelleria (sprawdź loaklizację na mapie)

Z wyspy Pantelleria macie Afrykę prawie na wyciągnięcie ręki – znajduje się ona tylko 71 kilometrów od Tunezji. Jeśli nie lubicie dzielić plaży z milionem innych turystów, jest to miejsce idealne dla Was. Na tej wyspie znajduje się bowiem wiele małych, ustronnych plaż, na których będziecie mogli cieszyć się prywatnością. Wyspa jest pochodzenia wulkanicznego, a jej największą atrakcją są ciepłe powulkaniczne baseny oraz słone jezioro Specchio di Venere (Zwierciadło Wenus). Na tutejszych plażach będziecie mogli relaksować się, popijając tutejszy wyrób – wino Moscato di Pantelleria oraz Moscato Passito di Pantelleria.

 

Lampedusa (sprawdź lokalizację na mapie)

Na tej małej wyspie znajduje się jedna z najpiękniejszych plaż w Europie – Spiaggia dei Conigli, która jest najpopularniejszą atrakcja wyspy. Nic dziwnego, turkusowe, krystaliczne czyste morze nie musi długo prosić, aby do niego wskoczyć. Woda przy wybrzeżu jest bardzo płytka, tak więc można nie wychodząc z niej, przespacerować się do pobliskiej Wyspy Królików.

Na Sycylii można nie tylko wypoczywać, leżąc plackiem na plaży. Piękna wyspa ma Wam do zaoferowania o wiele więcej. Ci, którzy lubią sporty wodne, powinni odwiedzić wybrzeże prowincji Ragusa, które słynie z długich i wietrznych plaż. Popularnymi w tym rejonie miejscówkami są Marina di Modica, Pozzallo oraz Marina di Ragusa. Jeśli akurat do Ragusy nie jest Wam po drodze, możecie spróbować takich spotów jak np. Lo Stagnone (z płytką laguną), Capo Granitola, łatwiejszego Puzziteddu, czy Tonarella.

Jeśli zaś interesuje Was bardziej świat podwodny, to powinniście znaleźć się w Usticy. Znajduje się tutaj około 30 miejsc nurkowych, a wśród nich nawet światowe sławy. Nic dziwnego, niezwykła przejrzystość wody, specyficzne ukształtowanie dna oraz duża ilość grot sprawia, że każdy, czy to laik czy zaawansowany nurek, znajdzie coś dla siebie. Nie trzeba wpływać na głębokie wody, aby podziwiać ciekawe gatunki ryb, ośmiornice, czy obserwować grę świateł. Ustica jest wypełniona centrami nurkowymi, tak więc możecie być przytłoczeni dokonując wyboru. Jednym ze znanych nam centrum jest Diving Center Ustica (cennik i informacje znajdziecie na stronie usticadiving.it/en/). Innym miejscem do nurkowania jest wyspa Isola Bella, na której znajdziecie centrum nurkowe Nike Diving. Atrakcją dla nurkujących jest tutaj Grotta Azzurra, którą można zwiedzać też w nocy.

Ciekawym pomysłem na rekreacyjne spędzanie czasu na Sycylii są wycieczki rowerowe. Co prawda wyspa nie posiada zbytnio rozbudowanej infrastruktury, jednak jej braki wynagradzają nam piękne widoki. Dla osób mniej doświadczonych dobrym rozwiązaniem jest trasa wzdłuż wybrzeża Sycylii, która wiedzie głównie po płaskim terenie. Dla bardziej ambitnych, wyzwanie stanowić będą sycylijskie góry. Prawdziwe trudności sprawi jednak wjazd na Etnę, gdzie pod koniec drogi trzeba jechać po czarnym, ubitym pyle powulkanicznym.

Podziwiać bujną roślinność Sycylii będziecie mogli podczas trekkingu w rezerwacie Zingaro. Przez park wiedzie 6 szlaków o różnym stopniu trudności. Ich długość to od 6 do 19 km. Spacerując po rezerwacie, nie sposób nie zachwycić się piękna przyrodą. Jeśli będziecie w Zingaro, wybierzcie się na jego najwyższą górę (Monte Speziale), aby popodziwiać tutejszy krajobraz.

Sycylia to także raj dla tych, którzy lubią przypływ adrenaliny połączony z pięknymi widokami. Dla wspinaczkowych maniaków idealnym zakwaterowaniem jest Camping El Bahira****, z którego będziecie mogli podziwiać swoje przyszłe zdobycze. Może niektórych z Was ucieszy fakt, że ściany w nocy są podświetlane do 23:00, tak więc jeśli nie zdążycie w dzień, możecie swoją drogę pokonać wieczorem. Innym dobrym miejscem z potencjałem jest San Vito Lo Capo. Jeśli lubicie odkrywać, to właśnie tutaj powinniście znaleźć jeszcze nie wypróbowane drogi.

 

Warto

• Kupować bilet przed wejściem do środków komunikacji miejskiej – we wszystkich miastach na Sycylii, zanim wsiądziecie do autobusu, tramwaju, metra, musicie kupić bilet. Możecie to zrobić w automatach biletowych lub w kioskach z gazetami (Edicola) oraz sklepami z papierosami (tabaccheria).

• Patrzeć na godzinę – większość restauracji oraz barów na Sycylii ma ustalone godziny otwarcia. Wiele lokali gastronomicznych ma przerwę między 13:00 a 16:00, nawet 17:00! Zjedzenie obiadu w okolicach godziny 14:00 może być zatem bardzo trudne. O tej porze otwarte są raczej miejsca zwane panificio oraz bary, w których będziecie mogli zjeść coś małego, np. kanapkę lub ciepłą przekąskę.

 

Nie warto

• Jechać na Sycylię w sierpniu – jeśli nie lubicie tłumów, wysokich cen oraz bezlitosnych upałów, pod żadnym pozorem nie wybierajcie się na Sycylię w tym miesiącu, bo spotka Was apogeum tych trzech zjawisk.

• Zdecydować się na kilkudniową wycieczkę – niech nie zwiodą Was pozory. Sycylia nie jest zbyt dużą wyspą, jednak ciekawych atrakcji jej nie brakuje. Próba ekspresowej wycieczki może zakończyć się ominięciem bardzo fajnych miejsc, przez co wrócicie z Sycylii z niezbyt zgodnymi z rzeczywistością wrażeniami. O wiele lepiej jest zwiedzać po kolei każdy region wyspy, aby poznać Sycylię lepiej.

• Zamawiając pizzę z ostrą salami, mówić pepperoni – w języku włoskim, peperoni oznacza paprykę, a nie salami. Jeśli chcecie zjeść pizzę z kiełbasą, zamówcie w restauracji pizze diavola albo szukajcie w składnikach salame piccante.

 

Już wiecie, że chcecie pojechać na Sycylię, ale nie macie pojęcia jak znaleźć najlepsze wczasy dla Was? Zajrzyjcie tutaj, przejrzyjcie wszystkie oferty i wybierzcie idealną. A potem pozostaje już tylko jechać i cieszyć się urokami wyspy.

 

---

Jeśli już wiecie, co warto i nie warto robić na miejscu, a chcecie się dowiedzieć, jak najlepiej przemieszczać pomiędzy różnymi miejscami, wykorzystajcie parę minut na przeczytanie rozdziału „Transport”.

Staramy się, aby ten rozdział przewodnika był dla Was wartościowy i NIESAMOWICIE BARDZO MOCNO zależy nam na Waszej opinii. Prosimy Was – wyraźcie ją korzystając z przycisku „Szepnij nam do ucha”. Nawet najkrótsza i najprostsza informacja się liczy: „Podoba mi się” lub „Co Wy w ogóle robicie, zmieńcie branżę”. W ten sposób pomożecie nam rozwijać się dla Was – kontynuować to, co jest dobre i poprawiać to, co Wam się nie spodoba.

Jeśli widzicie potencjał w tym, co robimy, to nie trzymajcie tego dla siebie. Pomóżcie nam dalej budować ten portal, zwiększając dotarcie do innych osób, którym publikowane przez nas artykuły mogą pomóc w planowaniu podróży. Może jest wśród Waszych znajomych ktoś, komu warto podać adres http://www.breakplan.pl? Prosimy Was, jeśli ten darmowy przewodnik, który przeczytaliście ma dla Was wartość, udostępnijcie go na fejsie i polubcie nasz profil – nic nie tracicie, a nam da to dowód, że wiele godzin pracy nad przewodnikiem, żebyście mogli go przeczytać zupełnie za darmo, ma sens i warto dalej się rozwijać.

Z góry Wam dziękujemy za każdy rodzaj wsparcia i życzymy wymarzonej podróży.