Wyspy KanaryjskieWprowadzenie

Rozległe białe plaże z drobnym piaskiem, gorące słońce, palmy oraz doskonałe warunki do uprawiania wszelkich sportów wodnych – właśnie to mają do zaoferowania Wyspy Kanaryjskie. Doskonała pogoda utrzymująca się w tym rejonie przez większość czasu sprawia, że wyspy te są oblegane przez rzesze turystów przez 365 dni w roku. Ale na postrzeganie Wysp Kanaryjskich jako „Wysp Szczęśliwych” nie wpłynęły jedynie przepiękne krajobrazy kojarzące się Europejczykom z wakacyjnym rajem, ale także weseli i sympatyczni ludzie, doskonała kuchnia oraz ciekawe zabytki. Jednym zdaniem – czego chcieć więcej?

• Wyspy Kanaryjskie to archipelag 7 większych i 6 mniejszych wysp na Oceanie Atlantyckim, należących 

   do  Hiszpanii,

• Przelot z Polski na Wyspy trwa około 5 godzin,

• Po przylocie na miejsce warto pamiętać o przesunięciu wskazówek zegarka o 1 godzinę do tyłu,

• Na Wyspach Kanaryjskich w godzinach od 14:00 do 17:00 trwa sjesta,

• Walutą obowiązującą na Wyspach jest euro,

• Językiem urzędowym jest język hiszpański,

• Wyspy Kanaryjskie to raj dla wielbicieli różnorodnych sportów wodnych.

Geografia

Pod nazwą Wyspy Kanaryjskie kryje się skupisko 13 wysp pochodzenia wulkanicznego na Oceanie Atlantyckim, należących do terytorium Hiszpanii. Archipelag ten usytuowany jest jedynie 100 kilometrów od północno-zachodniego wybrzeża kontynentu afrykańskiego – stąd wysokie temperatury oraz złoty, saharyjski piasek na plażach niektórych z wysp. Do najpopularniejszych i najchętniej odwiedzanych przez turystów należą: Lanzarote, Fuerteventura, Gran Canaria, Teneryfa, La Gomera, La Palma oraz El Hierro, które wspólnie tworzą dwie prowincje – Las Palmas de Gran Canaria i Santa Cruz de Tenerife.

Historia

Zgodnie z wierzeniami wielu dawnych ludów, Wyspy Kanaryjskie miały być tym, co ocalało po kataklizmie, który przyczynił się do zatopienia legendarnej Atlantydy. Czy tak było w rzeczywistości – nie wiadomo, jednak faktem jest, że już starożytni Grecy i Rzymianie często odwiedzali wyspy tego archipelagu, uważając je za miejsce beztroski i zabawy – tak zwane Wyspy Szczęśliwe. Chociaż wyspy te zasiedlane były już od wielu wieków przez plemiona przybyłe z północnej części Afryki, to z nazwy znani są nam jedynie Guanczowie. Lud ten przybył na Wyspy około II w. p.n.e. i to właśnie jego przedstawicieli spotkali europejscy kolonizatorzy, którzy w XV w. ponownie „odkryli” ten archipelag.

O panowanie na Wyspach Kanaryjskich zabiegali głównie Hiszpanie, którzy w latach 1402-1497 zdołali zająć Lanzarote, Fuerteventurę, El Hierro, Gran Canarię, La Gomerę, La Palmę oraz Teneryfę. Niestety, wzmożone zainteresowanie Europejczyków Wyspami oznaczało ciężkie czasy dla plemienia Guanczów – zdegradowanie do statusu niewolnika oraz zmuszanie do przyjęcia wiary chrześcijańskiej spowodowało zanik ich kultury i w efekcie, zasymilowanie się z nowymi mieszkańcami Wysp.

Mniej więcej na XVI w. datuje się okres rozwoju osadnictwa na Wyspach, co z kolei zaowocowało wzrostem znaczenia gospodarczego, głównie dzięki produkcji cukru, wina, a w późniejszym okresie – karminu, czyli barwnika o odcieniu głębokiej czerwieni. W XVI i XVII wieku, z powodu wzmożonej aktywności handlarzy niewolników oraz ciągle powtarzających się ataków piratów, zmuszeni do obrony mieszkańcy Wysp Kanaryjskich, zaczęli wznosić liczne zamki i twierdze, uniemożliwiające dostęp do portów. Te nieustające najazdy oraz lekki kryzys ekonomiczny, który nawiedził Wyspy w XVII i XVIII w. sprawiły, że część mieszkańców wyemigrowała na wschodnie tereny Ameryki Północnej oraz Południowej, a także na niektóre wyspy usytuowane u ich wybrzeży (Kuba, Portoryko).

Rok 1821 przyniósł kolejne zmiany – Wyspy Kanaryjskie stały się prowincją Hiszpanii, a jej stolicą zostało Santa Cruz na Teneryfie. Decyzja ta nie spodobała się innemu kanaryjskiemu miastu – Las Palmas na Gran Canarii. Aby uśmierzyć narastający konflikt, władze zdecydowały się na podzielenie Wysp Kanaryjskich na dwie prowincje: wschodnią (z Fuerteventurą, Gran Canarią i Lanzarote) oraz zachodnią (z Teneryfą, La Palmą, La Gomerą i El Hiero). W ciągu następnego wieku, Wyspy Kanaryjskie uzyskały status regionu autonomicznego, a także rozwinęły swoją gospodarkę, stając się jednym ze znaczniejszych eksporterów bananów na świecie.

Kultura i zwyczaje.

Obszar Wysp Kanaryjskich to swoisty tygiel kulturowy, stanowiący niesamowitą mieszankę wpływów europejskich, afrykańskich oraz południowoamerykańskich. Za rdzennych mieszkańców Wysp uznaje się lud Guanczów, jednak niewiele przykładów ich dziedzictwa kulturowego dotrwało do naszych czasów, ponieważ bardzo szybko uległy one wpływom kultur nowych osadników. Wiodącym językiem, w którym porozumiewają się między sobą mieszkańcy Wysp Kanaryjskich, jest język hiszpański – jednakże różni się on nieco od wersji kontynentalnej. Dodatkowo, sposób wymowy oraz akcent pozwalają na rozróżnienie obywateli poszczególnych wysp. Pewną osobliwą formą porozumiewania się przez mieszkańców Wysp, praktykowaną obecnie jedynie na La Gomerze, jest język gwizdany, czyli język silbo. Ze względu na ogromną ilość turystów przybywających nieustannie w tamte rejony, używając języka angielskiego, niemieckiego, francuskiego, czy portugalskiego  zostaniemy – w większości przypadków – zrozumiani.

Mieszkańcy Wysp Kanaryjskich to ludzie bardzo weseli, otwarci i sympatyczni – nigdy nie zapomną pozdrowić nas zwyczajowym hola! oznaczającym „cześć” lub „dzień dobry”. Nie należy zapominać także, że mieszkańcy Wysp wprost uwielbiają dobrą zabawę! Dlatego też, na Wyspach Kanaryjskich, obchodzi się wiele świąt, którym towarzyszą barwne pochody, występy artystów, konkursy, śpiewy, tańce i głośna muzyka, przy której bawią się wszyscy mieszkańcy oraz rzesze turystów. Do najsłynniejszych fiest należą: największy i najstarszy na Wyspach karnawał w Arrecife, Los Indianos upamiętniający powrót emigrantów z Kuby i Wenezueli, Dzień Kanarów, czy trwająca przez cały miesiąc La bajada de la Virgen z nieodłącznym pochodem karzełków.

Mówi się, że każdy moment jest dobry na podróżowanie. Jeżeli jednak chcecie wiedzieć, kiedy będzie najlepiej wyruszyć w Waszą wymarzoną podróż, zerknijcie do rozdziału „Kiedy jechać?”.

Staramy się, aby ten rozdział przewodnika był dla Was wartościowy i NIESAMOWICIE BARDZO MOCNO zależy nam na Waszej opinii. Prosimy Was – wyraźcie ją korzystając z przycisku „Szepnij nam do ucha”. Nawet najkrótsza i najprostsza informacja się liczy: „Podoba mi się” lub „Co Wy w ogóle robicie, zmieńcie branżę”. W ten sposób pomożecie nam rozwijać się dla Was – kontynuować to, co jest dobre i poprawiać to, co Wam się nie spodoba.

Jeśli widzicie potencjał w tym, co robimy, to nie trzymajcie tego dla siebie. Pomóżcie nam dalej budować ten portal, zwiększając dotarcie do innych osób, którym publikowane przez nas artykuły mogą pomóc w planowaniu podróży. Może jest wśród Waszych znajomych ktoś, komu warto podać adres http://www.breakplan.com? Prosimy Was, jeśli ten darmowy przewodnik, który przeczytaliście ma dla Was wartość, udostępnijcie go na fejsie i polubcie nasz profil – nic nie tracicie, a nam da to dowód, że wiele godzin pracy nad przewodnikiem, żebyście mogli go przeczytać zupełnie za darmo, ma sens i warto dalej się rozwijać.

Z góry Wam dziękujemy za każdy rodzaj wsparcia i życzymy wymarzonej podróży.