ParyżWprowadzenie

Paryż zdecydowanie należy do miast, które każdy z nas powinien odwiedzić chociaż raz, chociażby po to, żeby wyrobić sobie własną opinię na temat tego osławionego miejsca. Czy metropolia przesiąknięta jest wonią drogich perfum, a z każdego rogu wyłania się elegancki styl? Czy wręcz przeciwnie, czasem należy zatkać nos i powstrzymać śmiech? Sprawdźcie na własnej skórze, ale zanim to zrobicie, zapoznajcie się z przewodnikiem.

A jeśli marzycie o wycieczce do tego pięknego miasta, skontaktujcie się z nami przez formularz kontaktowy lub fanpage na Facebooku. Zajmiemy się i przelotem, i noclegiem! Więcej informacji znajdziecie w zakładce "Wycieczki na własną rękę". A jeśli wolicie zrobić to sami, tutaj macie stronę z lotami, a tutaj z kolei znajdziecie noclegi.

Paryż najpiękniej wygląda z wieży Eiffla, chociażby dlatego, że jej stamtąd nie widać – słowa francuskiego aktora Maurice'a Chevaliera doskonale ukazują jak rozbieżne opinie krążą wśród ludzi. W czasie kiedy tłumy turystów pokonują setki i tysiące kilometrów, żeby zobaczyć „Żelazną Damę”, mieszkańcy często na jej widok odwracają wzrok. Dlaczego? Na to pytanie odpowiedź znajdziecie w prezentowanym przewodniku, który napisany został tak, aby przybliżyć Wam klimat Paryża, zainspirować do zwiedzania, a przede wszystkim ułatwić pobyt.

Dowiecie się m.in. jakiemu gigantowi sprezentowano złoty hełm, czy można bezkarnie fotografować wieżę Eiffla nocą, czym jest syndrom paryski i gdzie dobrze zjeść. Otrzymacie też garść informacji praktycznych, rady dotyczące tego, co warto zobaczyć w Paryżu oraz jak się zachowywać, żeby nie popełnić gafy. Co jeszcze? Sprawdźcie sami!

Voilá!

Paryż to największe miasto Francji i zarazem jej stolica. Położony jest w północnej części kraju, w centrum Basenu Paryskiego. Już od XVII wieku uznawany za kulturalną stolicę Europy. Pamiętacie Lalkę Prusa? Jakim miastem zachwycał się Wokulski? Paryżem rzecz jasna. Od wielu lat jest to także mekka wszystkich projektantów mody.

Aglomeracja dzieli się na 20 dzielnic, z których najbogatszych w atrakcje turystyczne jest pierwsze osiem. Jego powierzchnia zajmuje 105,4 km², a liczba ludności szacowana jest na ponad 2 100 000 osób. Najstarsza część miasta to wyspa Île de la Citè, założona przez plemiona celtyckie.

Marzą Wam się wczasy w Paryżu? Zacznijcie szukać już dziś! Pomoże Wam w tym nasza wyszukiwarka :).

Geografia

Rzeką przepływającą przez stolicę Francji jest Sekwana. W naturalny sposób dzieli ona miasto na część prawobrzeżną nazywaną Rive Droite oraz część lewobrzeżną, czyli Rive Gauche. Dawniej tę pierwszą określano mianem centrum handlu i biznesu, a w rejony drugiej kierowano wszystkich zainteresowanych życiem kulturalnym. Jednak dynamiczny rozwój Paryża sprawił, że podział odszedł w niepamięć.

Wśród gruntów dominujących w mieście wyróżnia się: wapniowy, marglowy, gliniasty i piaskowy. Teren to w większości obszar nizinny, najwyższym naturalnym wzniesieniem jest wzgórze Montmartre.

Historia

Dzieje stolicy Francji sięgają III w. p.n.e., kiedy to tereny dzisiejszego Paryża zasiedlone zostały przez Celtów. Pierwotnie osada nosiła nazwę Lutetia. W 52 r. p.n.e. przejęli ją Rzymianie. A co oznacza obecność Rzymian? Rozwój! Miasto zostało rozbudowane, a w 464 roku zajęli je Frankowie, którzy po kilkunastu latach uczynili Paryż swoją stolicą. Oficjalna nazwa, zachowana do dziś, nadana została w IV w.

Okres średniowiecza to nieustanny rozrost (nowe budynki, uniwersytety, instytucje publiczne i kulturalne), odpieranie najeźdźców, ale też wojny na tle religijnym.

Chrystianizacja Paryża miała miejsce w III wieku, od tamtej pory kilkakrotnie dochodziło do konfliktów na tle wiary. Najbardziej zaostrzony przypadł na okres XVI wieku, kiedy spór toczył się między katolikami a hugenotami. Słynne słowa „Paryż wart jest mszy” przyniosły pokój tylko pozornie, triumf odnieśli katolicy, ale zaakceptowano także działalność hugenotów. Nie ugasiło to jednak wewnętrznych nieporozumień między wyznawcami, w efekcie czego panujący wówczas król zginął z rąk fanatycznego katolika.

Na upartego historię każdego kraju uznać można za burzliwą, ale o Francji można faktycznie powiedzieć, że jej historia była ponadprzeciętnie burzliwa. Rewolucja Francuska i ustanowienie monarchii, ścięcie króla, Wielki Terror i nadmierne używanie gilotyn, Napoleon i cesarstwo, które nie przetrwało próby czasu. Kolejne lata to względny spokój, a także wielka przebudowa Paryża nadzorowana przez Napoleona III.

Podczas I wojny światowej francuskim żołnierzom udało się w czas odeprzeć atak, dzięki czemu niemieckie wojska nie miały szans na wdarcie się do miasta. II wojna to okres, w którym Paryż okupowany był przez III Rzeszę aż do 1944 roku.

Historia najnowsza to przede wszystkim konflikty na tle politycznym i rasowym. Społeczeństwo jest coraz bardziej rozczarowane członkostwem w Unii Europejskiej, w 2007 roku po ogłoszeniu wyboru na prezydenta Sarkozy'ego dochodzi do zamieszek, podpaleń i demolowania sklepów. Ostatnie lata to próba rozwiązania problemu imigrantów z krajów muzułmańskich. W 2015 roku miejsce miały dwie serie zamachów terrorystycznych, w których zginęło 149 osób. Nie jest tajemnicą, że z powodu tychże wydarzeń, zainteresowanie podróżnych tym kierunkiem spada. Ministerstwo Spraw Zagranicznych ostrzega przed podróżami do Francji, w której nadal obowiązuje stan wyjątkowy i może znów zostać przedłużony.

Francuzi uznawani są za naród specyficzny. Stereotypy na ich temat można mnożyć godzinami, jednak w części z nich kryje się jakieś ziarno prawdy. Obrazek pana w berecie, odzianego w koszulę w granatowo-białe paski, zmierzającego do piekarni po bagietkę możecie śmiało uznać za karykaturalny. Wszak Francja słynie ze swej elegancji, ale także podążania za trendami modowymi. Paryż – od lat uznawany za światową stolicę mody – to wylęgarnia młodych projektantów i sklepów z oryginalną odzieżą. Nie oznacza to jednak, że każda napotkana na ulicy kobieta będzie wyróżniała się wyszukanym czy ciekawym stylem. Odpowiednie proporcje zostały zachowane. Paryżanki spotykane na co dzień ubrane są schludnie, nierzadko ze smakiem, ale długo nie trzeba szukać, żeby dostrzec też te hołdujące wygodzie i luźnemu stylowi – bluza, trampki, wąskie spodnie.

Mieszkańcy Paryża kojarzeni są często ze snobami, zapatrzonymi we własne tradycje, nietolerującymi inności. To jednak nie do końca prawda, wystarczy spojrzeć na paryskie ulice, na których czasem częściej mija się imigrantów niż rodzimych paryżan.

Kolejną cechą narodową, a już w szczególności kojarzoną ze stolicą, jest wysokie poczucie własnej wartości. Tak! Francuzi znają swoją wartość i wiedzą, jak ogromny jest ich wkład w rozwój kultury i nauki. Chełpiąc się swoimi zasługami, poniekąd wyrażają także swój szacunek do tradycji i narodu.

Często zarzuca się im także ignorancję względem języków obcych. Przyjechałeś do Paryża? Mów po francusku. Stolica od dawna uważana jest za zatłoczoną, mieszkańcy nie czują się komfortwo we własnym mieście i nie każdy z nich potrafi udawać, że raduje ich widok turystów zgodnie maszerujących od zabytku do zabytku. Wiąże się to także z rozmowami w języku angielskim, często Francuzi zaczepieni w tymże międzynarodowym języku, automatycznie zrażają się do rozmówcy i nie podejmują nawet próby konwersacji. Zabranie rozmówek polsko-francuskich jak najbardziej wskazane:). Chyba, że wcześniej zapiszecie się na kurs językowy, który znajdziecie na stronie naszego partnera.

Zwiedzając Paryż, zwłaszcza tymi mniej utartymi szlakami, szybko zauważycie, że miasto stara się separować część starą, historyczną, od tej nowoczesnej, „straszącej” ich zdaniem szklanymi wieżowcami.

Interesujący jest także stosunek paryżan (jak i mieszkańców innych francuskich miast) do jedzenia. Obowiązkowym punktem dnia jest drugie śniadanie, o czym przekonacie się, próbując załatwić przed południem jakąś sprawę w urzędzie lub podobnej instytucji. Często usłyszeć można, że obywatele Francji nie jedzą, oni degustują. Lubują się w ucztach, w które potrafią przemienić zwyczajny obiad czy kolację. Przekonacie się o tym podczas wieczornych spacerów. Uliczne knajpki bez względu na dzień tygodnia są zazwyczaj przepełnione.

Wskazówki, które ułatwią pobyt:

• nauczcie się zwrotów grzecznościowych w języku francuskim, to bardzo ułatwi komunikację,
• od 2008 roku w barach i restauracjach obowiązuje bezwzględny zakaz palenia wyrobów tytoniowych,
• jeśli zostaniesz zaproszony na kolację do domu, pamiętaj o drobnym upominku dla gospodarza,
• nigdy nie pytaj swojego rozmówcy o zarobki,
• jeśli nie chcesz wydać w restauracji majątku na wodę mineralną, wyraźnie zaznacz, że życzysz sobie tę z karafki, a nie mineralną – pochodzi z kranu, ale jest zdatna do picia i darmowa ;),
• w sklepach i na targach źle odbierane jest dotykanie przez klientów warzyw, owoców oraz kwiatów,
• z potępieniem spotka się także spacerowanie po trawnikach,
• francuskie przywitania są bardzo serdeczne, nierzadko okraszone buziakami w policzek,
• zachowanie polskich pasażerów w tramwajach czy autobusach można uznać za „pełną kulturę” w porównaniu do tego, co dzieje się w paryskim metrze (kto pierwszy, ten lepszy),
• Francuzi rzadko zważają na sygnalizację świetlną, podobnie jak kierowcy, którzy rzadko przepuszczają pieszych; podobnie jak w innych państwach, chęć zwiedzenia obiektów sakralnych wiąże się z odpowiednio dobranym, skromnym ubiorem,
• idźcie za przykładem lokalsów – celebrujcie posiłki, ciesząc się każdym kęsem,
• obywatele Francji lubują się w ciężkich i mało dyskretnych tematach; tzw. temat tabu zdaje się dla nich nie istnieć (oprócz wspomnianych wcześniej zarobków oczywiście),
• powszechnie uznaje się, że napiwek w restauracji powinien wynosić 7-10% kwoty widniejącej na rachunku; zanim jednak otrzymacie rachunek, sami musicie zadbać o to, żeby kelner Was zauważył,
• warto zapamiętać także dni, w których sklepy z pewnością będą nieczynne: 1 stycznia, Poniedziałek Wielkanocny, 1 i 8 maja, Zielone Świątki, Wniebowstąpienie Pańskie, 14 lipca, 15 sierpnia, 11 listopada oraz 25 grudnia,
• w pobliżu zabytków i miejsc atrakcyjnych dla turystów spotkacie mnóstwo naciągaczy i oszustów, niektórzy wciskają kobietom rzekomo darmowe róże, później żądając zapłaty, inni zaplatają na palcach przechodniów kawałek muliny, tworzą bransoletkę i nie odejdą dopóki nie otrzymają żądanej kwoty; wesołe zagadywanie, pytania skąd jesteście to często wstęp do próby nabicia Was w butelkę – czujność przede wszystkim! Ubezpieczcie się na wypadek kradzieży. Korzystną oferte ubezpieczeń znajdziecie na tej stronie.
• Każde turystyczne miasto oznacza kieszonkowców, zachowajcie ostrożność w metrze i busach, w długich kolejkach i zatłoczonych miejscach, ci ludzie to geniusze swego fachu.

Festiwale i wydarzenia kulturalne:

• 1 stycznia ma miejsce noworoczna parada – występy tancerzy i śpiewaków (www.parisparade.com/),
• na początku stycznia odbywa się Paryska Wystawa Psów (www.sc-if.org/),
• drugi poniedziałek lutego to święto poezji – Poetycka Wiosna,
• pierwsza połowa lutego – gratka dla fanów motoryzacji – Retromobile (www.retromobile.fr/),
• Paryż, podobnie jak wiele innych miast, posiada dzielnicę chińską i to właśnie w jej obrębie, w lutym obchodzony jest Nowy Rok Chiński,
• przełom lutego i marca to czas największych targów rolniczych (www.salon-agriculture.com/),
• Paryski Tydzień Mody to głośne wydarzenie, które przypada na początek marca (www.modeaparis.com/en),
• w drugim tygodniu marca odbywają się Wielkie Targi Wina,
• przełom kwietnia i maja to coś w sam raz dla smakoszy – Paryskie Targi pełne żywności, wina i artykułów domowych (www.foiredeparis.fr/),
• 21 czerwca obchodzone jest Święto Muzyki, co oznacza cały dzień darmowych koncertów,
• Święto Kina celebrowane jest w czerwcu, trwa tydzień i pozwala obejrzeć mnóstwo filmów za bardzo małe pieniądze (www.feteducinema.com/),
• czerwiec to także okazja do wzięcia udziału w Festiwalu Chopinowskim, który odbywa się w Lasku Bulońskim (www.frederic-chopin.com/),
• pierwszy tydzień lipca to coś dla fanów muzyki rap i reggae – La Goutte d'Or en Fête,
• na miłośników muzyki techno czeka Techno Parade, odbywająca się w połowie września (www.technopol.net/),
• ostatnie dwa tygodnie września to wystawa staroci – nie byle jaka,
• listopad to miesiąc fotografii, odbywają się wówczas różnego rodzaju wystawy, pozwalające obejrzeć najlepsze zdjęcia danego roku.

Święta obchodzone równolegle we Francji i w Polsce różnią się czasem tradycjami. W czasie, kiedy Polacy urządzają między sobą coroczny konkurs na najpiękniejszą choinkę, Francuzi poświęcają czas bożonarodzeniowym szopkom. Zamiast tłustego czwartku celebrują tłusty wtorek (ostatni dzień karnawału). 2 lutego ochoczo świętuje się Dzień Naleśnika. Podczas Wielkanocy dzieci szukają czekoladowych jajek ukrytych w domu lub ogrodzie. 14 lipca to święto narodowe – Dzień Zdobycia Bastylii. W mieście odbywają się wówczas liczne parady oraz urządzane są pokazy fajerwerków.

Mówi się, że każdy moment jest dobry na podróżowanie. Jeżeli jednak chcecie wiedzieć, kiedy będzie najlepiej wyruszyć w Waszą wymarzoną podróż, zerknijcie do rozdziału „Kiedy jechać?”.

Staramy się, aby ten rozdział przewodnika był dla Was wartościowy i NIESAMOWICIE BARDZO MOCNO zależy nam na Waszej opinii. Prosimy Was – wyraźcie ją korzystając z przycisku „Szepnij nam do ucha”. Nawet najkrótsza i najprostsza informacja się liczy: „Podoba mi się” lub „Co Wy w ogóle robicie, zmieńcie branżę”. W ten sposób pomożecie nam rozwijać się dla Was – kontynuować to, co jest dobre i poprawiać to, co Wam się nie spodoba.

Jeśli widzicie potencjał w tym, co robimy, to nie trzymajcie tego dla siebie. Pomóżcie nam dalej budować ten portal, zwiększając dotarcie do innych osób, którym publikowane przez nas artykuły mogą pomóc w planowaniu podróży. Może jest wśród Waszych znajomych ktoś, komu warto podać adres www.breakplan.pl? Prosimy Was, jeśli ten darmowy przewodnik, który przeczytaliście ma dla Was wartość, udostępnijcie go na fejsie i polubcie nasz profil – nic nie tracicie, a nam da to dowód, że wiele godzin pracy nad przewodnikiem, żebyście mogli go przeczytać zupełnie za darmo, ma sens i warto dalej się rozwijać.

Z góry Wam dziękujemy za każdy rodzaj wsparcia i życzymy wymarzonej podróży.